Bazı duyguları yaşamadan anlayamayız. Bir yakınımızı kaybetmeden ölüm acısını hissedemezsiniz, aldatılmadan aşk acısını tadamazsınız, How I Met Your Mother izlemezseniz gülemezsiniz. Ama yaşanmadan anlaşılamayan en baskın duygular acı ve sevgidir bana kalırsa. Acı üzüntüyü getirir, hüzün gölgesidir onun, korkusuz bir yere gidemez . Sevgi belki aşkı getirir belki de merhamet ve hoşgörüyü. Bazen triplere giriyoruz ben hiçbirşeyden korkmam gencim ,dinamiğim (yazar spoiler'ı) ama sonradan anlıyorsunuz ki daha önünüzde yaşanacak en az yaşadığınızın on katı şey var. Kim bilir ne korkular baş gösterecek hayatınızda , kaç adama hayatımı erkeği bu o diyeceksiniz, kaç kere aldatılacaksınız ve bunu kaç kere fark edeceksiniz, kaç yakınınızın ölümüne şahitlilk edeceksiniz, kaç ameliyat geçireceksiniz, çocuğunuz olacakmı peki kaç tane, peki evlilik ne zaman? -Bu yaza inşallah- Neyse konuyu dağıtmayayım demem o ki , duyguları tatmaktan kaçmak Hayriye Teyze( o niz oluyoruz) ile Uain Bolt'un (duygular) yarışması gibidir. Biliriz ki ondan kaçış yok ama sadece zamanını geciktirmek isteriz. Hiç düşünmeyiz ki belki de doğru zaman için yarışmayıp o duyguyu yaşamayı beklemek gereklidir. Belki o duyguyu geciktirmeye çalışmak herşeyiin üst üste gelmesini sağlayacaktır.
Ben hiç aşık olmadım. Bilmem olur muyum olmaz mıyım? Ama anladım ki kaçamayacağımız bir duygu da aşk sonuçta o da temel duygulardan sevginin çocuğu. (Duygularda bile aşiret kurdum ya helal olsun bana.) Kaçmanın bize kazandıracağı bir şey yok belki de en iyisi bu duyguyu kabullenip iyi ve kötü yönlerini tartmaktır. Aşkda kalbimizi dinlememiz gereklidir derler ama bazen mantığımızla yanlış kişiye duygu beslediğimizi fark etmek en iyisidir. Belki de bu sefer Usain Bolt'a derdimizi anlatmamız gereklidir. O da insan sonuçta.
Bu bölümü de Hissiz ve Maske'nin yazarı lemariz'e adamak istiyorum . Kitabın için de tebrik ederim en kısa zamanda alacağım. Senin de benim kitabımı okuyup beğenmen dileğiyle...
