Baze düşünüyorum da bir insan neden başka bir insana aşık olur , doğamızda olduğu için mi, hayatında onu seven birisine ihtiyacı olacağı için mi , yoksa ihtiyaçlarını karşılamak için mi?
AŞK bana daha büyük birşeymiş gibi geliyor. Belki de saçmalıyorumdur kim bilir? Tek söyleyebileceğim şey aşkın sevgiden daha yüce birşey olduğudur. Herkese türkçe dersinde öğretilir : genel ve özel kavramlar. Çiçek geneldir, lavanta ise özel. Bana sorarsanız sevgi geneldir aşksa özel. Birisini kaybetmekten korkmak , onun en küçük bir tebessümü için her şeyi yapmak, ona bakınca içinin huzur dolmasıdır bence aşk. En önemlisi de iki kişinin arasında olmasıdır. Bir kişi üç kişiye aşık olamaz ama üç kişiyi aynı anda sevebilir. Bence aşkı sevgiden daha yüce kılan şey de budur. Sevgisiz bir hayat yaşanamaz ama aşksız yaşanabilir derler. Sevgisiz yaşanamayacağına katılıyorum ama aşksız bir ömür geçer mi pek emin değilim .Aşık olmadan ölme fikri bana yaşayamamak kadar korkutucu geliyor. Ben daha bu duyguyu tattım mı bu konuda size birşey söyleyemem dediğim gibi bu özel ama şunu söyleyebilirim ki yaşamadan ölmek istemem . İnsanlara göre aşık olmadan ölmez bir insan , mutlaka birisine aşık olur. Aşk her yaşta yaşanır kimisie göre , kimisine göre ise bir yaşa gelmeden önce hoşlantıdan fazla yaşayamayız. Neden küçükken kalbimiz daha mı küçük oluyor diye sormak istiyorum bazen , verecekleri cevap belli .Hayır bunları düşünmek için çok küçüksünüz. Aşk beyinle veya akılla ya da mantıkla yaşanmaz, yaşanmamalı bence . Çünkü o zaman sıradan bir işe dönüşür . Yemek yemek gibi bir ritüel haline gelir anlamını yitirir. O gün hangisini canın çekerse onu yersin , hangisinin kalorisi daha az diye düşünürsün, bünyene daha az zarar vereni seçersin. Ama aşkı özel yapan şey bunların olmamasıdır belki de , insanın yargılamasına fırsat bırakmadan oluverir. Keşke kontrol edebilseydim dersin, keşke daha iyisine bakabilsem, onun senin için doğru kişi olmadığını bilirsin veya seni asla fark etmeyeceğini ama yine de aşık olursun. Belki mantıklı olan küçük bir köşen bunun ne kadar saçma olduğunu haykırır sana . Yapmaman gerektiğini söyler ama sen yaparsın . Birisi senin aşkın söndükten sonra yanına gelse ve sorsa :
-Neden yaptın bütün bunları ? Değdi mi yaşadıklarına ve yaşayacaklarına?
Cevabım büyük ihtimalle :
-Aşkımdan yaptım ama değip değmediğini zaman gösterir derdim.
Mantıklı bir açıklamam olmazdı. Çünkü beni yölendirenin aklım olmadığını bilirdim. Aşk göz korkutur bazen aşık olsam dersin sonra ya o beni bırakırsa ya şöyle olursa ya böyle olursa.
Ben aşk hakkında bu kadar fazla şey yazdım , kalbimizin bizi yönlerdiğini söyledim ama bir gerçek daha söyleyeyim ben ilk görüşte aşka da inanmam . Bir gün ilk görüşte aşık olursam büyük ihtimalle kendime dönüp bir bakarım ne kadar değişmişim diye.
Neyse konuyu fazla dağıtmayayım. Bu bölüm de bu kadar oldu. Okuyanlara teşekkür ederim.
BU BÖLÜMÜ AŞKTA İNSANIN NE KADAR MANTIKTAN YOKSUN KALABİLECEĞİNİ VE KENDİNİ HİÇ UMURSAMAYARAK AŞKI İÇİN SAVAŞABİLECEĞİNİ ÇOK GÜZEL KONU ALAN @freesomislost 'A GELSİN .ÇOK GÜZEL YAZIYORSUN BİZİ HİÇ SENİN YAZILARINSIZ BIRAKMA . YAZDIKLARIMA BİR BAKARSAN ÇOK MUTLU OLURUM.
BÖLÜMÜN ŞARKISI : YAĞMURUN ELLERİ- YENİ TÜRKÜ
BENİ ÇOK DERİNDEN ETKİLEYEN BİR ŞARKIDIR UMARIM SİZ DE BEĞENİRSİNİZ.
