CHAPTER 17
Nasa biyahe na.. walang magawa.. kaya naalala lang nila kung sino sila noon.
Si Frank Kevins at si Clarence Tolentino mga magigiting na sundalo.. isang half British at half pinoy.. mas pinili nga lang na magaing pinoy, hindi pa sila kasal ni Clarence pero balak na sana nila , nagkilala sa pamahalaan malamang pinadala sa America para magtraining at maituro sa mga tropang pinoy habang nasa America silang dalawa hindi na nila alam ang nangyayari sa pinas .. kwento lang ng onti tungkol sa kanila ty.
Were here sa America para matrain ng husto, kami lang yung pinadala ehh.. kasi kami yata yung outstanding sa pinas.
PAtapos na kami sa aming training ng magpasok ng bagong curriculum , since na Pilipino kami special daw yung training na to.. live in partner kami ni Clarence, simpleng pamumuhay sa barracks , parang magasawa ng walang anak , kasi I respect her so much kaya wala pang anak, pagtapos sana ng curriculum tsaka kami magpapakasal.. kaso emergency daw..
“this is a mission gentlemen and women! We need this for our sister country, they need help! So lets do this!”. Sabi nung general.
Natapos na naming ni Clarence at nalaman naming yung dahilan, at pinadala na kami na Pinas . pinagplanuhan at tinrain kaming mabuti… Special mission ehh.. classified at secret pa.
“Clarence Tolentino, 30 years old sir! Ready to serve the world!”
“Frank Kevins 28 years old! Ready to serve the world”.
“good! Go and look some information that can help our scientist!”
“sir yes sir!” sampu kaming naassign sa NCR. Iba ibang lugar sila nakaassign. Galling sa ibat ibat bansa well trained para sa special mission na to.
Sasakay kami ng helicopter ngayon.. para nga naman mas mabilis.. Clarence pala to mga kamuka. Dalawa kaming babae,, Russian sya at kami ay patungong metro manila to have search and rescue and gather info.
After 20 minutes..
“Were here! We need to land right now! Gentlemen!”
“sir yes sir”
“good luck!’ we need this! Okey etoo na kami , binulungan ko si kevins ng ily.. kasi nasa taas pala kami nakakatakot na yung mga nakikita ko.
Pababa na kami.
“BOOOGGSS,,”
CHApter 16
“What the!”.
Onti onting bumagsak yung helicopter..
“Clarence!”
“Kevins! Im here!”
“are you okey?!”
“yes, trained tayo sa matinding sakit”
“what was that thing Kevins?”
“I don’t know?”
“maybe a zombie” I think din Kevins.. grabe kung ano man yun!
“where are we Clarence?”
“ewan matagal tagal na din.. yung 4 years na wala sa pinas”
“yes.. hanapin na tin yung iba..”
“okey.. lets move!” Nangyari?? Biglang may humila sa buntot ng heli kaya bumagsak .. nagpaikot ikot kami… tumilapon kami yung iba natira pa…. buti nalang trained kami kasi kasaama yung matitinding sitwasyon dun sa training tulad ng corner na kami sa bangin.. pd kaming tumalon ng konti lang ang nararamdamang sakit.. lahat lahat ng sakit kaya naming tiisin.. habang pinupuntahan naming yung crash site..
“nakakapanlumo.. “
“yes my love..”
“what happen in here??”
“I don’t know din”
“Clarence we need to go there to make sure that they were safe or not”
“yes captain.”
Hindi ko alam kung san t pero malawak.. may parang arena yung napuntahan naming ehh..
Samay bungad na kami nung crash site.
“WHAT THE!!!” sabi ni kevins
Ano nakita namin? Pinupunit at winawasak yung katawan ng mga soldier namin.. kawawa naman sila nandn yung halimaw.. bago ko tuluyang Makita.. hinila na ko ni Kevins
“why??”
“look”
“o my”
Takbo na kami ng takboo.. binabaril namin. Kaso hindi tinatablan yung iba kaya takbo lang..
Mawawalan na ko ng bala.. nawalan na nga.. badtrip
Biglang may dumating na kotse.. may kasamang babae. Binuggo nya yung mga humahabol samin tapos . pinagbuksan kami ng pinto . pumasok kami ni Kevins and we move.
BINABASA MO ANG
PINOY vs. ZOMBIES! zombie invasion in the PHILIPPINES!
Short Storyewan ko ba , kakaiba tong story ko ehh kala ko sa mga movie lang , ehh nangyari batrip samahan nyo po ako sa kwela at masayang paglalakbay ko. lahat po gagawin ko para mapaganda do at mainganyo ko pa kayo ipalaganap naton ha