Love Me Back

Chapter 5

Chapter 5

EUNICE'S POV

Magdadalawang oras na ako sa paglilinis ng kwarto ni Paolo ngunit hindi parin ako matapos-tapos. Paano ba naman ay sobrang kalat. Padabog ako kung magligpit. I'm pretty sure sinasadya nya lang ito.

Napakaraming crumpled papers na nakakalat kung saan-saan. Tapos nakatumba lahat ng mga decors nya sa kwarto. Sana nag-isip nalang sya ng ibang pagpapa-parusa sa akin. Very tiring kasi itong pinagawa niya.

Habang naglilinis ako may nakita akong picture ng dalawang bata. Isang  cute na cute na boy at isang mukhang mahiyaing tisay na girl singkit pa siya. Pareho silang naka pre-school uniform.

Mukhang kinder garten palang sila. Itong lalaki ay kamukhang-kamukha ni Paolo. I wonder kung si Era kayo itong girl? Nase sa judgement ko for their physical appearance parang hindi naman? O kaya nag-iba lang talaga ang physical appearance nya pag-laki nya.

Napangiti ako habang tinititigan ko itong  picture. Nang biglang bumukas ang pinto. Marami at sila at rinig na rinig ko silang masaya ang kanilang pinag-uusapan.

Nandito ang mga kagrupo niya. I know their voices.

At pumasok na nga sila ng tuluyan sa kwarto. Si Paolo  ang unang bumungad sa akin. Nakairap sya. At iyong mga  kasama nya ay patuloy parin sa pagtawa.

Baling ang tingin nya sa hawak kong picture. I cannot read his expression.

"Bakit mo hawak-hawak iyan? Aniya.

"Ahh sorry.. Nakataob kasi kanina kaya inayos ko lang."

"Maglinis ka lang. Wag mo ng pakealaman ang mga gamit." Sambit nya. Nagkibit-balikat ako sinunod nalang ang gusto nyang mangyari.

Nagsimula naman nang magtanong ang mga kaibigan nya. Halatang taka sila kung ano ang ginagawa ko dito.

"Bakit pala sya narito? Untag ni Lance. Pinahirapan nya lang naman ako. Bulong-bulong ko sa sarili ko.

"She's here para maglinis. Kabayaran sa lahat ng mga nagawa nya."

Nagsipag-ilingan sila habang nakatitig kay Paolo at pati narin sa akin.

Pagkatapos kong magawa ang lahat ng mga pinagawa ni Paolo ay nagpa-alam na ako.

"I'm done. Uuwi na ako." Sabi ko sakanya. Binalingan nya ng tingin ang buong paligid. Sa sobrang ayos ko  itong trinabaho ewan ko lang kung may masabi pa sya.

He checked ulit parang naghahanap pa ng butas ngunit sa huli wala na syang nagawa kung hindi paalisin na ako. Siguro naman ay nakapag-bayad na ako sakanya.

Pababa na ako ng magarbong hagdan nila ngunit sa bandang last staiir ay napabulagta na ako. Meron kung ano akong natapakan. Kulang nalang ay mangud-ngod ang mukha ko sa sakit. "Ouch.." Daing ko habang nakadapa parin.

Nakarinig na lang ako bigla ng tawa ng isang bata. Napakaliit ng boses halatang batang paslit pa ito.

Nag-angat ako ng tingin at bumulaga sa akin ang isang gwapong bata. Malalaki ang eye ball nya, ang hahaba din ng kanyang pilik-mata at sobrang puti rin nito. He looks like Paolo.

"Bleeh.." Inusli nya ang dila nya at playful akong tinignan. Salbaheng bata ito ah?

Nakita ko na may hawak-hawak siyang madaming jolens. Eto siguro ang ginamit niya para madapa at madulas ako na una ang mukha. Kaya pala may mga kung ano-ano akong bilog na natapakan kanina.