Chapter 1
Nakayuko akong umiiyak dito sa ulunan ng kama namin ni Tyrone. I was crying silently na naging gawi ko na tuwing umaga.
Last night after what he did, sinadya ko talagang pumasok dito nang tulog na siya. Pero kahit anong gawin ko, ayaw niya talaga akong tigilan. He even forced me to do it with him.
Nakayakap lang ako sa mga tuhod ko habang mahigpit na nakakapit sa makapal na kumot na siyang tanging tumatakip sa katawan ko. Ngunit mayamaya'y napagitlang ako sa gulat nang marinig ko ang malakas na pagkatok ng pinto.
"Ihanda mo ako ng pagkain! Gutom na ako, bilis!" Rinig kong sigaw ng asawa ko sa labas.
"A-Ahh, sige. Sandali lang. " Pinilit ko ang sarili kong maging matapang, pakiramdam ko ay dumami na ang pasa sa katawan ko, sumasakit pa itong ulo ko.
Bumaba na ako at nagtungo sa kusina, kukuha na sana ako ng mga lulutuin nang bigla akong nahilo. Napatukod ako sa pinggan.
Ilang sandali pa ay bumalik na sa dati ang aking paningin kaya ka agad akong nagpatuloy. Naghugas na ako ng kamay, at kinuha ang chopping board kasabay ang kutsilyo.
I started chopping the onions and garlic, magluluto ako ng adobo kasi isa ito sa pinakapaborito ni Tyrone na ulam.
High school pa lang kasi ay sobrang crush ko na siya. Kaya pati ang paglalagay ng sulat sa locker nito ay nakagawian ko na noon. Hindi niya pa ako kilala, not until we turned college. Where everything started. Where my feelings for him deepened that I started to do some desperate things that made him marry me.
Naiiyak na naman ako. Dumagdag pa tong sibuyas na ito. Nakalimutan kong basain ito bago hiwain dahil sa sobrang pagkabalisa ko.
I was about to put this on table, pero biglang sumakit ang ulo ko. Mahina akong napadaing. Hindi ko na lubos maintindihan ang sarili ko. Gusto kong pagalitan ang katawan ko dahil sa lahat ng oras, bakit ngayon pa na sobrang init ng ulo ng asawa ko.
Hindi ko namalayang natumba pala ako at— "Ah!" Napadaing nalang ako nang maramdaman ko ang isang matulis na bagay sa kaliwang hintuturo ko.
I covered my mouth to prevent myself from sobbing. I hurriedly ran towards the sink and washed my hands. I can't bear seeing my own hands bleeding. Mayamaya pa'y unti-unting bumagsak ang aking katawan sa sahig.
Hanggang kailan pa ba ako magtitiis nito?Pwede bang maging masaya na naman? Pwede bang patawarin niya na lang ako?
"What happened?" My head automatically move to see where the voice came from.
You need to do this or else, mas lalo pang lalala ang galit niya sa 'yo, Sam!
By that thought, I forced to flashed him a smile and stood up.
"I'm okay, n-nadulas lang ako." I forced to laugh, baka kasi sabihin ulit niyang 'di siya naaawa sakin.
"What happened to your hand?" He remained his gaze on my left hand, but then I'm too late to realize, malaki ang sugat na ito, tumulo pa ang dugong nanggagaling dito kahit na hinugasan ko na ito.
"Oh, s-sorry ako na maglilinis." I'm acting like everything is alright, where in fact it's really not, I'm really not!
"Okay." He coldly said at tumalikod na at naglakad na pabalik sa sala.
Alam mo kung anong mas masakit sa sugat ko? Walang iba kundi ang puso ko, akala ko pa naman lalapit siya saakin at gagamutin ang sugat ko pero hindi, umasa na naman ako.
Bagsak-balikat akong naglakad, at nilinis lahat ng kalat na ginawa ko, matapos ay hinugasan at tinakpan ko gamit ang panyo ko ang sugat na ito.
Nagpatuloy ako sa ginagawa ko, binilisan ko ang pagluto, hindi na masyadong masakit ang ulo ko kaya I can handle myself already.
Nang matapos ko nang lutuin ang adobo, nilagay ko ito sa isang lalagyan at inihanda na sa lamesa.
"T-Tyrone, kain kana." mahinang sabi ko. Tumayo ito, at walang ganang naglakad patungong hapag-kainan.
Umupo ito, kaya sumunod na ako, umupo ako kaharap niya. Napansin ko namang, pasimple nitong tinitingnan ang kamay kong may sugat.
Ilang sandali pa ay nagsimula na itong magsandok ng ulam sa kaniyang plato, sumunod naman ako dito. I am about to get my fork but then he stared at me.
"What do you think you're doing?" He coldly said.
"E-Eating—"
"Kailan pa kumapal yang mukha mo at nagawa mo pang sumabay kumain saakin?" his words hits me to realization.
I almost forgot. He does not want me to eat with him. Ayoko namang tumigil siya sa pagkain kaya't nakayuko akong tumayo galing sa inuupuan ko at naiiyak na tumungo sa kwarto namin. Ayokong matulad na naman noon na dahil sa ginawa ko, nawalan siya ng gana at tinapon sa basurahan ang mga niluto kong pagkain.
Napahinga nalang ako nang malalim, tumungo ako sa closet kumuha ako ng damit at tuwalya ko, maliligo muna ako, pakiramdam ko ang dumi-dumi ko na. For Pete's sake, he treated me as a prostitute. My own husband treated me as a freaking prostitute!
I entered the comfort room. I stopped and gazed my self in the mirror infront of me. Tinitigan ko ang sarili kong repleksyon.
Di ko namalayang tumulo na pala ang luha ko habang hinahawakan ko ang mga pasa sa mukha ko, napansin ko rin ang pagbagsak ng katawan ko.
"This is not you, Samantha." parang baliw na kinausap ko ang sarili ko.
Napailing nalang ako sa naisip ko, nagpatuloy na ako at nagsimula nang hubarin ang mga saplot ko, napatingin ako sa tiyan ko. A kiss mark which made by my husband. I sighed.
Napasinghap naman ako nang bigla kong marinig ang pagbukas ng pinto. Nakita ko ang asawa ko na mabilis na naglakad papalapit sa akin dahilan upang mapaatras ako sa takot na nararamdaman.
"Oh God, Tyrone wala akong suot, please go out." I forced myself not to shout at him.
He stared at my body, wala akong ibang magawa kundi ang itapis ang tuwalya ko sa katawan ko.
Lust is evident through his eyes, no love can be traced.
He, again took a step towards me. I managed to step backward. Please, not now!
"P-Please, Tyrone. I'm begging you, not now." I pleaded, ang sakit pa ng katawan ko, ayokong madagdagan pa ito.
But he didn't listen! Instead, he pulled me to him. Mapusok nitong inangkin ang aking mga labi. Nagsimula na namang tumulo ang mga luha sa aking mga mata.
I was just trying not to let out my sobs while my husband was ceaselessly assaulting me. Ang sakit, sobrang sakit ang katotohanang wala man lang akong magawa para pigilan ito sa kahalayang pinanggagawa niya sa akin bilang asawa niya. Not just me, physically, which he penetrated caused me pain but my heart who was severely hurt by how he treated me.
Mayamaya pa, hindi ko na alam kung gaano katagal ako sa ganoong sitwasyon. Basta ay nahanap ko na lamang ang sarili kong nakatayo sa sulok mismo ng banyo habang siya ay nakangisi at walang awang umalis palabas ng banyo, iniwan akong umiiyak, humahagulgol at halos hindi na makahinga.
Kinuha ko ang tuwalya ko at itinago ang katawan ko dito, mas lalo lamang lumakas ang hagulgol ko at hindi ko namalayang tuluyan na pala akong dumusdos pababa sa malamig na sahig. Habang pilit na kinakalimutan ang pangyayaring iyon.
•ohmy_gwenny•
