Different • J.F.✔

8

Link
Ik wil verder rennen naar de bewusteloze jongen in het water, maar ik word teruggetrokken.

"Ben je gek Link?!" Roept Kaj. "Het stormt!"

"En een van mijn beste vrienden ligt daar! Misschien wel dood!" Roep ik terug. Ik kijk de jongens ongelovig aan.

Als ik hun gezichten zie, zie ik dat ze het liefste ook naar Jeremy willen. Ze willen weten of hij nog leeft.

Met dat in gedachte ruk ik me los en ren weer naar Jeremy.

Ik dacht dat hij juist heel langzaam zou ademen, maar het is 2 keer zo snel. Ik schud hem door elkaar, maar hij reageert niet.

Ik til hem op en loop voorzichtig terug. Het is wel een stukje, en met de regen en de wind moet ik goed uitkijken.

Ik kan helaas niet overeind blijven staan, en val op de grond. Zo snel mogelijk sta ik weer op en til Jeremy richting het huis.

Milan en Don staan daar al te wachten met een handdoek. Ik geef Jeremy aan Milan en Don slaat een handdoek om me heen.

Trillend van de kou loop ik naar de woonkamer, waar Kaj staat te wachten. "Sorry Link, ik snap dat je naar buiten rende. Maar straks ben jij ook dood ofzo."

"Jeremy leeft nog. Hij ademt nog."

En vlak nadat ik dat zei, begint Jeremy te bewegen.

We kijken in spanning toe hoe hij zijn ogen opent en overeind gaat zitten. Dan kijkt hij ons aan.

Zijn ogen zijn echt heel helder blauw. Heel anders dan zijn eigen ogen.

"Guys, wat is er gebeurd?" Vraagt hij. Hij kijkt ons verward aan. Ik kan alleen maar naar zijn ogen kijken.

Hoe kunnen ze zo helder zijn?

"Guys?" "Jer, je ogen zijn heel erg blauw."

Hij kijkt in de spiegel, en wanneer hij dat doet, verandert de spiegel in water. Jeremy schrikt en kijkt weg, waardoor de spiegel weer normaal wordt.

What the fuck?

Hij kijkt ons geschrokken aan. Ik weet ook niet wat ik moet denken. Ik zag net een spiegel veranderen in water.

Dat heeft mijn beste vriend gedaan.

"Jer, hoe deed je dat? Hebben we het ons niet verbeeld toen we bijna verdronken?" Vraagt Milan.

Jeremy kijkt om zich heen, en wilt richting de deur rennen, maar ik pak hem vast bij zijn arm.

Vonken komen van ons contact vandaan, maar ik laat niet los.

"Jer, blijf hier." Zeg ik. Hij rukt zich los en rent weer naar buiten. "Jer! Kom terug! Alsjeblieft, we houden van je! Jeremy!" Roep ik.

Het enige wat ik nog van hem zie is een waterstraal die uit zijn hand schiet. Daardoor schiet hij omhoog en klimt in de boom. Zo gaat hij door naar andere bomen.

Weg van ons.