Different • J.F.✔

9

Jeremy
Hoe is dit gebeurd? Hoe?

Hoe kan het dat ik deze krachten heb, met nog meer mogelijkheden?

Kon ik niet gewoon dood gaan?

Ze weten het nu. Ze haten me. Link liegt. Ik moet hier weg.

Mijn hoofd bonkt en ik hou me stevig vast aan de boom waar ik nu in zit. Dan pas beginnen er tranen over mijn wangen te stromen.

Ik kan nu veel meer dan alleen maar spelen met water. Ik kan water produceren, ik kan water weghalen,

ik ben veel sterker.

Als meerdere mensen hier achter komen, ga ik er aan. Ik moet hier weg, weg uit Nederland. Misschien kan ik naar Engeland?

Het lijkt alsof ik overdrijf, maar ik ben gewoon zo bang dat dit allemaal in mijn hoofd opkomt.

Al die gedachtes maken plaats voor 1 gedachte.

Kan ik de storm nu wel weg krijgen?

Ik klim verder in de boom en bij de top van de takken houd ik mijn handen in de lucht. Ik concentreer me op de wolken en de regen.

Laat het stoppen, het moet weg.

Langzaam beginnen de wolken te vervagen. Ik houd mijn tanden op elkaar en focus me op de lucht.

De eerste zonnestraal dringt binnen, recht bovenop het huis van Milan. Ik sluit mijn ogen en zorg er voor dat er steeds meer zon en steeds minder regen is.

Ik voel mijn krachten ook afnemen, maar op een andere manier dan de eerste keer dat ik probeerde de storm weg te krijgen.

"Laten we dan een ander spel gaan spelen. Ganzenbord?" "Sorry, ik skip deze ronde. Ik ga nog even slapen boven, als dat kan."

"Natuurlijk, je weet waar je kan slapen!" Zegt Milan. Ik knik en loop naar de gang. Ik sluit de tussendeur, en als ik zeker weet dat ze me niet kunnen zien, glip ik door de voordeur naar buiten.

Ik haal diep adem. Ik heb nog nooit een grote onweerswolk zoals deze weggehaald, dus het zal moeilijk worden.

Ik steek mijn armen in de lucht en focus me op het water in de wolken. Via het water kan ik de wolken wegsturen.

Langzaam trek ik de wolken weg, maar ik verlies nu al zoveel energie. De wolk is te sterk.

Ik geef het op en ren weer naar binnen. Ik laat me vallen op de grond en adem diep in. Dit lukt me niet.

Het is anders dan toen. Het lijkt nu alsof ik mijn krachten afsta aan de lucht.

Al snel merk ik dat het is gestopt, en dat er geen energie meer in mijn lichaam zit. Ik laat me langzaam zakken naar beneden, terug naar de grond.

Ik glimlach. Ik heb een gevaarlijke storm tegengehouden.

Ik adem diep in en uit. Mijn ogen vallen de hele tijd dicht.

Ik ben kapot.

Ik laat me tegen de boom zakken, en dan val ik in slaap.

•

Hey!

Dit is het 1 na laatste deel :( hierna komt deel 10, daarna een epiloog en een dankwoord <3

ILYSM
X Romy