Prologue:

17 5 1
                                    


Prologue:

US...

Nakatingin lang ako sa nakakaawang mukha nito habang pinagmamasdan ang buong katawan na nakahiga sa kama at maraming nakakabit sa buong katawan...

"Hindi ko inaasahan na hahantong ka sa ganitong pangyayari"

Wala kong nagawa para lang pigilan ang gusto niya,napabuntong hininga nalang ako ng isipin ang pangyayari ...10 years ago

10 years ago.....

"Huh?akala ko napatawad mo na kami...peru ano tong ginagawa mo"

"Tsk...c'mon wala na kong masabi jn sa kaplastikan at panggagago mo sakin"

"Wag mo tong gawin...maawa ka ..."

Hinampas niya ito ng baseball bat sa ulo ...napahiga naman ito at tila di na makatayo,saka nito tinapakan ang kamay..

"Aarcck...ta...tam-"

"Ohhh..shit..pleaseee maawa ka..wag mo tong gawin...kaibigan mo siya ,bakit mo to ginagawa...mas pipiliin mo pang mamatay siya kesa isalba ang pagkakaibigan niyo.." Hagulgol ng kasintahan ni adriane

"Hahahaha...KAIBIGAN ....huh...kaibigan ba kamo kahit kailan di ako magkakaroon ng kaibigan na isang traydor." Sakrastikong ani nito

Sabay hampas ulit ng basball bat at sampal sa kasintahan ni adriane..halos di na maidilat ni adriane mga mata nito.Ang mga mata naman ng kasintahn nito at mugto na sa kakaiyak.

"K-kahit kailan hindi kita trinaydor-"

"Manahimik ka!kung ganun bakit kinuha mo sakin ang lahat,sya nalang ang natitira kinuha mo pa...ganyan ba ang  paraab nf pagpapasalamat mo sakin Adriane ha!sumagot ka"

nanlilisik na mga matang tumingin to..kinuwelyuhan naman nito si adriane saka sinapak...

"Hahahahaha..." Tawa nito

"Iniinsulto mo ba ko"

"Hahaha...hindi ko lubos maisip na ganyan ka pala mag isip..sa tinagal tagal ng pagkakaibigan natin ngayon ko lang nalama my side ka palang ganyan....Alam mo kung anong ginawa ko lahat para sayo...sakripisyo,pagtatago,pagbibigay....ano pa na suffer ako...peru tama nga ang sinabi nila 'magtira ka namn para sa sarili mo kahit onti lang'" nangingilid na mga luha nito

"Tumigil ka na!"

"Kahit kailan di ko yun naisip,yung mga sinasabi nila"
This time tumulo na ang mga luha nito

"Sabi ng tumigil kana " nakakuyom nitong sabi

"Alam mo kung bakit ha!"

"Tumigil kana...Tumigil kanaaa.."

"Kasi ikaw lang yung nag-iisang kaibigan ko . karamay ko--"

Di na natuloy nito ang sinasabi ng biglang sinugod ito at pinagsusuntok...habang ang kasintahan nito ay walang ginawa kundi an umiyak na lamang dahil hinaharangan ito ng mga tauhan.. Nakangite pa din si adriane kahit na pinagsusuntok na ito ng kaniyang kaibigan at halos mawalan na ng malay..

"I-ikaw yung t-taong n-naging s-sandalan at tumayong p-pamilya ko"

"I-kaw yung t-taong nag b-igay ng h-halaga sa b-buha k-ko"

"Sinusumbatan mo ba ko"

Ngumiti ito saka sinabing "kaya naman tama na yung isang pagkaamali...kailangan ko din naman pagbigyan at isipin ang sarili ko..s-sorry kung naging makasarili ako sa bagay na ganito..." Umiyak ito saka hinawakan ang braso ng kaibigan

"Patawad ....k-kaibigan ..."

-----------

Nagmulat ako ng mga mata ng isipin kung anong kahangalan ang ginawa ko..Nandun ako ng mangyari yun ngunit wala kong nagawa kundi ang manood sa lahat ng nasasaksihan ko....muli ko itong tiningnan at kumawala ang mga luha at dapar kumawala.....'patawad ...wala kong nagawa'





-----------
Hope you like it...
PLAGIARISM IS CRIME!

Guys Sorry to say,because Some scene here are not suitable under 18 below.
So before you judge what have you read in some chapter just better back off.
Some mistakes,typos,grammar..etc
Sorry,readers please understand !

I Hate Loving YouWhere stories live. Discover now