Spis seryjnych (głównie) morderców. Ich historie, trochę ciekawostek i czasem sypnę jakimś cytatem, bo czemu by nie.
*okładka autorstwa Żmii*
*źródła, z których czerpię informacje: strony internetowe (głównie angielskie, bo po polsku nic nie ma) or...
Carl Panzram - amerykański seryjny morderca, gwałciciel, podpalacz i włamywacz;
Początki:
Urodził się 28.06.1891 roku w Minnesocie jako czwarte dziecko Johanna i Matildy Panzram. Jego ojciec, niemiecki imigrant, opuścił swoją rodzinę, gdy Carl miał siedem lat. Matka chłopca musiała więc sama utrzymywać cały dom, co skutkowało kłopotami zdrowotnymi. Łaknąc jej uwagi, Carl zaczął dopuszczać się coraz to poważniejszych zbrodni, aż w wieku ośmiu lat stanął przed sądem dla nieletnich za pijaństwo. Trzy lata później włamał się do domu sąsiada, z którego ukradł trochę jedzenia i rewolwer. Za ten czyn został wysłany do domu poprawczego, zwanego "Warsztatem Malarskim", ze względu na fakt, że wychowawcy "ozdabiali" siniakami ciała przebywających tam dzieci. Carl przebywał tam aż dwa lata, w czasie których był wielokrotnie bity, torturowany i gwałcony. W odwecie postanowił spalić to miejsce (nie wykryto jego udziału), a zarządcę placówki otruć, co jednak się nie udało. Później również twierdził, że wtedy popełnił swoje pierwsze morderstwo na dwunastoletnim chłopcu, jednak nie zostało to zweryfikowane.
Po zakończeniu pobytu w ośrodku wychowawczym trafił do luterańskiej szkoły (przekonał bowiem swoją matkę, że chce zostać księdzem), w której pobił wyśmiewających go uczniów, a także próbował zastrzelić nauczyciela. By uniknąć ponownego wysłania do poprawczaka, uciekł z domu i został włóczęgą. Często podróżował pociągami towarowymi, pewnego razu zaproponował czwórce mężczyzn miejsce w jego wagonie, jednak ci wykorzystali przewagę liczebną i zgwałcili czternastolatka.
Niedługo po tym Carl został ponownie osadzony w ośrodku, gdzie prócz bicia spotkało go również obrzezanie. Wkrótce jednak z niego uciekł wraz z innym młodym włóczęgą.
W wieku szesnastu lat zaciągnął się do armii, z której szybko został wydalony za kradzież i niesubordynację. Trzy lata spędził w więzieniu, z czego pół roku z ponad dwudziestokilogramową kulą u nogi.
Po zwolnieniu z więzienia podróżował po Stanach gwałcąc włóczęgów, podpalając i rabując. Był znany pod wieloma pseudonimami, często odbywał kary więzienia pod przybranymi nazwiskami. Następnie zdobył uprawnienia marynarskie, dzięki czemu przemierzał Amerykę Środkową, Południową, a także Europę.
Morderstwa:
Dokładna liczba ofiar Panzrama nie jest znana, przyjmuje się, że zabił ponad dwadzieścia osób.
W 1915 roku został skazany za włamanie na siedem lat więzienia, z którego wielokrotnie uciekał. Przedostatnia z ucieczek przyniosła policyjną obławę, która zakończyła się śmiercią szeryfa i dziesięcioletnim wyrokiem. Jednak już wkrótce Panzram uciekł ponownie, tym razem na dobre. Zmienił wtedy nazwisko na John O'Leary i zgolił wąsy.
W 1920 roku włamał się do domu przyszłego prezydenta USA - Williama H. Tafta. Prócz wielu kosztowności skradł z niego również Colta M1911, którym w przyszłości zdarzyło się mu zabić kilka ofiar. Za zrabowane pieniądze zakupił jacht, którym pływał po East River, rabując, gwałcąc i zabijając marynarzy.
Jego marynarska przygoda zakończyła się wraz z zatonięciem Akisty (jachtu Panzrama). Wkrótce po tym został aresztowany za napad i posiadanie naładowanej broni.
Sześć miesięcy później został zwolniony z więzienia. Schował się na statku płynący do Angoli, gdzie dostał pracę jako brygadzista na platformie wiertniczej. Wtedy też zabił i zgwałcił dwunastoletniego chłopca. Poza tym twierdził, że podczas jednej z wypraw zastrzelił sześciu członków załogi, a ich ciała rzucił krokodylom. Obrabował również miejscowych farmerów, a za zgromadzone w ten sposób pieniądze podróżował m.in. na Wyspy Kanaryjskie oraz do Lizbony.
Po powrocie do USA zarzekał się, że zabił i zgwałcił dwóch małych chłopców, a także, jak twierdził, zastrzelił mężczyznę. Wkrótce został skazany na pięć lat więzienia za włamanie. Przebywał w jednym z najcięższych zakładów, z którego próbował dwukrotnie uciec, jednak połamał sobie przy tym obie nogi, w związku z czym przeniesiono go do ambulatorium, gdzie próbował zgwałcić współwięźnia.
Aresztowanie:
Po wypuszczeniu z więzienia udusił mężczyznę, a także obrabował dom w Waszyngtonie przez co ponownie został skazany. Dzięki fałszywym dokumentom jakimi się posługiwał, nikt nie przypuszczał, że ma do czynienia z mordercą. Dopiero podczas przesłuchania, gdy przyznał się do zabójstwa trzech chłopców, co zostało zweryfikwane, został skazany na dwadzieścia pięć lat.
W więzieniu zaprzyjaźnił się ze strażnikiem więziennym, któremu mimo wszystko było szkoda Carla. Pomagał mu on również w kupowaniu papierosów, a także to właśnie jemu Panzram zdradził swój życiorys, dzięki czemu powstała autobiografia mężczyzny, w której wypowiadał się o systemie sądownictwa, a także dzielił się swoimi poglądami.
Po zaatakowaniu jednego ze współwięźniów metalowym prętem (mężczyzna zmarł) jego wyrok zmieniono na karę śmierci.
Carl Panzram został powieszony 5.09.1930 roku.
Ciekawostki:
- Po skazaniu Panzrama na śmierć, kilka organizacji broniących praw człowieka próbowało zmienić wyrok, ten jednak zagroził, że jeśli będą próbować go uratować, to ich zabije;
- Autobiografia Panzrama ukazała się dopiero w 1970 roku po wieloletnich staraniach jego przyjaciela Henry'ego Lessera, strażnika więziennego;
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Był niesamowicie inteligentnym mordercą o nihilistycznych poglądach, uwielbiał Schopenhauera i Nietzschego;
- Nienawidził ludzkości, w związku z czym planował kilka zbrodni przeciwko niej m.in. zatrucie wody, wysadzenie pociągu czy nawet wywołanie wojny między USA a Wielką Brytanią poprzez zatopienie brytyjskiego okrętu;
- W swojej autobiografii nazywał siebie "uosobionym gniewem";
Cytaty:
"Przepraszam tylko za dwie rzeczy. Za to, że w ciągu mojego życia źle potraktowałem kilka zwierząt i za to, że nie jestem w stanie wymordować całej tej przeklętej rasy ludzkiej"
"Pośpiesz się, indiański bękarcie. W czasie, kiedy ty się tak guzdrzesz, zdążyłbym zabić dziesięć osób" - do kata tuż przed wykonaniem kary śmierci;
"W swoim życiu zamordowałem dwudziestu dwóch ludzi, dokonałem tysięcy włamań, rozbojów, kradzieży oraz podpaleń. Na koniec, choć to nie mniej ważne, dokonałem gwałtu na więcej niż tysiącu mężczyzn. Za te wszystkie rzeczy nie jest mi nawet trochę przykro";
"Nie czuję potrzeby zmieniania siebie. Moją jedyną potrzebą jest zmienianie ludzi, którzy chcą zmienić mnie. Wierzę, że jedynym sposobem na to jest ich zabicie";
"Wszyscy moi znajomi, całe moje otoczenie, atmosfera oszustwa, zdrady, brutalności, demoralizacji, hipokryzji i wszystko, co jest złe i nic, co jest dobre. Czemu jestem, jaki jestem? Powiem ci. Nie stworzyłem siebie takim, inni to zrobili";
"Kiedy stamtąd odchodziłem, z jego uszu wylewał się mózg. Nie mógł być bardziej martwy" - o zabójstwie chłopca w Angoli;
"Nie mogę się doczekać, gdy usiądę na krześle elektrycznym lub zatańczę na końcu sznura tak, jak niektórzy tańczą na swoim weselu";
