Μια DL ιστορία😂😂😂 #JAWBC18 #FN2018

Πως προειδοποιουμε σωστα#1

Δικό μου pov

Βγήκαμε λοιπόν στο βραδινό αεράκι. Είχα ένα ύφος κατακτητή κι έτσι καθώς προχωρουσα το μονοπάτι. Η Ελισάβετ κοίταζε τα τριαντάφυλλα μαγεμένη.

Μα δε είναι πανέμορφα? Ρώτησε.

Οι βιολέτες είναι καλύτερες, είπε η Δόμνα κι εγώ συμφώνησα.

Ελένα, ξέρεις προς τα πού είναι το σπίτι τους? Ρώτησε η ΜαρίαΚΞ(από το κκαστανοξανθο)
Φυσικά! Είπα κι έστριψα αριστερά.

Νομίζω είναι δεξιά, μουρμουρισε η Yui.

Εσύ, τη μια φορά σε πήγανε με black out, και σε γυρίσανε λυποθιμη. Άρα δε ξέρεις τι σου γίνεται. Άρα κανείς ότι λέμε, αντιλαβου? Έκανε η ΜαριαΚ.

Και γιατί αυτό? Ξαναρωτησε.

Γιατί είμαστε πιο όμορφες, πιο έξυπνες, πιο γενναίες από σένα. Σου έλυσα την απορία? Είπε με ύφος επιστήμονα η Αρχοντουλα.

Με τα πολλά φτάσαμε. Δλδ είδαμε σπίτι με φώς, δύο χιλιόμετρα μακριά από τη βίλα. Και υποθέσαμε ότι εκεί ήταν.

Πάω εγώ, αρχίζω βαράω την πόρτα:
Εεεε! Χωριαααα! Ανοίξτε!!! Ανοίξτε, κοιμαστε! Έρχονται οι λύκοι!!!

Εεεε Ελένα? Με σκουντησε η Ελισάβετ.

Τι?

Κάποιος ξεροβηξε. Μόνο τότε κατάλαβα ότι βαραγα το κενό, αφού κάποιος είχε ανοίξει την πόρτα. Κι αυτός ο κάποιος ήταν ο Yuma!Akward!!!!

Κι εσύ είσαι.? Μου κάνει.

Πετάγεται μπροστά του η Τζορτζινα και λέει:
Λοιπόν, εγώ είμαι η Τζορτζινα κι αυτές οι κολλητές μου, νταξει την Yui την ξέρεις και βασικά διατρέχετε μεγάλο κίνδυνο από κάτι λύκους, κι αν θέλετε να μείνετε ζωντανοί πρέπει να φύγετε. ΤΏΡΑ!

Την έσπρωξε η ΜαρίαΚ και είπε: κάνε σα πέρα να μπούμε, υπερυψωμένη πολυκατοικία!!!!

Αλλά η Τζορτζινα ( που σα τον Yuma δεν υπάρχει κανένας) πετάχτηκε και της είπε: ε! Πρόσεχε πως του μιλάς!

Μπαίνουμε μέσα και για να καταλάβετε ποσο αγενεστατο πλάσμα είμαι, ούτε χαιρετάω τον Kou και τον Azusa,που μας κοιτάνε απορημένοι.

Που διάολο είναι ο Ruki? Ερωταω τον εαυτό μου. Α ναι, έχει πέσει στη Μεγάλη Κατάθλιψη. Κι ανεβαίνω τα σκαλιά.

Ακούω την ΜαριαΚ να φωνάζει: ΤΟ ΛΟΙΠΌΝ, ΠΑΡΤΕ Ο,ΤΙ ΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΈΧΕΤΕ, ΓΑΤΙΑ,ΣΚΥΛΙΑ,ΣΟΥΓΙΑΔΕΣ,ΕΠΙΔΕΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ALLEZ! ΈΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΛΎΚΟΙ! ΚΟΥΝΗΘΕΊΤΕΕΕΕΕ!

Βρίσκω το δωμάτιο του Ruki κι άντε πάλι βαράω πόρτες: Rukiiiii! Βγες εξωωω! Φευγετεεεε! Υπάρχουν καλύτερες από την Yuiiiiii! Αντεεεεεεε!

Ανοίγει αυτός την πόρτα κι αρχίζω να τον τραβάω από το χέρι: ελααααα! Δεν έχω χρόνο για εξηγήσεις!

Με τα πολλά, καταφέρνουμε και τους βγάζουμε από εκεί.

Και που θα μείνουμε διάνοιες? Ρώτησε ο Kou.

Στους Sakamaki, αποφάνθηκε η Αρχοντουλα.

Κόντεψαν να πάθουν συγκοπή.

Με κάποιο τρόπο, φτάσαμε στο σχολείο. ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΧΑΖΕΎΑΜΕ ΕΙΔΑΜΕ ΤΟΥΣ SAKAMAKI ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΛΙΜΟΥΖΊΝΑ!!!! ΑΑΑΑΑΑΑΑ! (Χαρά που έκανε η Yui όταν τους είδε)

Κρύφτητε! Ψυθιρω-τσιριξε σε εμάς. Δεν. Πρέπει. Να. Μας. ΔΟΥΝΕ! Και χωθηκαμε πίσω από κάτι θάμνους. Αλλά φυσικά γυρίσαμε και τους κοιτάζαμε.

Εγώ, η Δόμνα και η ΜαρίαΚ λιωναμε σε ποταμάκια σιροπιού και σοκολάτας γιατί ΤΑ ΤΡΊΔΥΜΑΑΑΑΑ! Η Ελισάβετ ονειρευόταν τον Shu με τα μάτια ανοιχτά. Την Τζορτζινα δεν την συγκινούσαν γτ είχε δίπλα της τον Yuma. Η ΜαρίαΚΞ θα αναρωτιόταν πόσους τοίχους σπάει ο Subaru σε μια μέρα και η Αρχοντουλα πως εισάγει ο Reiji το χόρτο.( Είπαμε, αυτός είναι ο ναρκωμανης)

Αχ! Αναστεναξε η Δόμνα για πέμπτη φορά.
Σκάσε! Θα μας ακούσουν! Έκανε η Αρχοντουλα .
Μπαααααα! Μουρμουρισα.
Αποκλείεται να μας βρουν εδώ, συμφώνησε και η Δόμνα.

Να βρούμε ποιον εδώ? Ρώτησε τότε η ποιο γνωστή φωνή που ξέραμε. Ωχ! Ωχ! Ωχ! Γυρίσαμε αργά αργά το κεφάλι κι αντικρίσαμε.... Τους Sakamaki να μας κοιτάζουν περίεργα!!!! Αντίο γλυκειά ζωή!

Αναρωτιεμαι τι θα μας συμβεί? Εσείς? Η κοπέλα πάνω πάνω είμαι τάχα  μου εγώ σε δέκα χρόνια ( ελπίζω αρραβωνιασμένη με τον Laito) Καληνυχτααααααα!