Melting Ice

KABANATA 2

SIENNA'S POV

"Uhhh..." I muttered. I really can't compose myself when I'm in front of this man. Agh! He looked at me sharply. I composed myself first before saying what I want to say.

"G-good morning, Engr. Stefano. Uhh---" He cut my words.

"Hmmm...Good morning" He said it in a very cold tone.  

Gosh! Anong ginagawa niya rito??

"Uhhh---" For the second time, he cut my words again.

"Stop that 'uhhh' will you? Say it straight." He said irritatingly. Bwiset!

Tumikhim ako. "I-I'm sorry, Sir. I would like to ask what are you doing here?" I asked at bumuntong hininga nalang.

"I need you..." 

I need you...

I need you...

I need you...

I nee--- wait what?!!  He needs me?! What th---

"Stop thinking about something else. Hindi iyan ang sasabihin ko." Sabi niya na parang naiisip niya ang kung ano man ang iniisip ko. Pero naiisip niya nga.

"May meeting ako ngayon. Yes. Right now..." He said without looking away from me... Umaasa ako ha! langya!

"Ahh... Eh bakit niyo ako sinusundo Sir?" Tanong ko out of curiosity.

"Nah... I'm not here to fetch you... I'm just here to inform you to move fast because I'm gonna be late...tsk!" Ouch! Damn! It hurts! fucking big time! 

Natigilan ako sa sinabi niya. Para akong nauntog ng ilang beses at pinukpok ang puso ko para madurog at magising sa katotohanang hindi na dapat ako umaasa.

He's here hindi para sunduin ako ngunit para mainform ako sa meeting niya. Napahiya ako dun. Wrong question...

"A-ahh okay Sir." I answered looking away from him.

"Oh, before I forgot we've got a party to attend later please bring your formal attire." Party??!

"Eh, bakit ako pa ang isasama mo?!" naiinis kong tanong.

" Why not? You're my secretary, right? It's your duty, to be with me all the time." He said sarcastically. Yeah right! I'm just your secretary...

"All the time?! All the time ka jan?! Neknek mo!" Naiinis ko paring sabi. I will never stay with you all the time! Bwiset ka!! Nakita kong ang galit sa mata niya and his jaw clenched.

"What the hell?! Tsk! Nagrereklamo ka?Hmmm..." He angrily said. Napaatras ako.

"Uhh--" 

"I'm gonna go now. Remember what I've said. You must follow it, Lady." He whisphered.

Shit! Just shit!

Inayos niya ang kaniyang suot at nagpagpag saka siya tumalikod upang buksan ang driver's seat at sumakay doon. Bago pa ako makapagpaalam ay pinaharurot niya na ang kaniyang sasakyan. Psh! Arte!

Nagmartsa ako ng padabog patungo sa garahe. Nakita ko naman si Mang Dani na nakatingin sa akin. 

"Maganda Umaga ho, Ma'am..." bati niya at tumango ng marahan.

Dahil sa inis ko ay tumango nalang ako sa kanya at dumiretso na sa aking sasakyan. Dala ng aking galit, pinaharurot ko din ang aking sasakyan para pumasok na sa kompanya.

"Good morning Ma'am" bati sa akin ng security guard sa kompanya. Tinanguan ko lang din siya dahil naiinis pa din ako hanggang ngayon.

Dumiretso ako sa opisina ko beside Sir Stefano's office. Hindi ko mapigilang tumingin at silipin siya sa kanyang opisina at nakita kong wala siya doon. Nilampasan ko na lang iyon at pumasok na sa aking opisina. 

My eyes roamed around. My office is made of  tempered partition glass and gray wall it's very catchy, I can see the tall buildings outside. I glanced at my office desk made up of leather and wood, well - varnished and has a glass top.

I went to my swivel chair and sat at it, it feels so relaxing sitting there. I also have this ober swivel lounge chair colored gray and white. Minsan doon ako nakakatulog kapag inaantok ako o kapag napapagod ako tapos may free time ako. 

There's also a sofa in front of the glass window, sinadya iyon doon para makita ko ang view sa labas and it feels so relaxing. 

Naputol ang paglibot ng aking paningin nang may pumasok sa opisina. Napabalikwas ako sa pagkakaupo sa aking swivel chair nang makita kung sino ang pumasok. There's the ice again.

"I guess I've already told you that I'll have a meeting right now? hmm?" sabi niya nang may mapanuring tingin. 

"A-hh yes Sir..." I said shyly. Shit! Muntik ko  nang makalimutan! Ano ba naman! 

"Then what are you still doing here?!!" galit niyang sigaw. Nagmadali agad akong lumapit sa kanya.

"I-I'm coming sir! E-Eto na po!!" pasigaw kong tugon.

Halos matapilok ako sa kamamadali. Natigil lang ako nang nakarinig ako ng malakas na kalabog galing sa pinto. 

Great! Just great!  

Malakas niyang sinarado ang pintuan bago ko pa man iyon marating. Bastos! Walang modo!! Napaka - ungentleman !! Madapa ka sana!!

I frowned and opened the door. I went out of my office with a bad mood. Dala-dala ko ang aking crumpled calfskin, cotton and gold-tone metal hobo handbag from Chanel. In my right hand were the folders we need in the meeting. 

Sumunod ako kay Mr--- scratch that! Engineer Stefano, ang bilis maglakad! Halos takbo na ang ginawa ko para lang maabutan siya nang nakita kong pumasok na siya sa elevator. Nagmadali kaagad ako at iiipit ko na sana ang aking kamay sa pintuan ng elevator para hindi ito magsara nang may paa na humarang doon. With his hands on his pocket, serious expression and intimidating presence, he let the elevator stop from closing using his feet. 

I find him hot by doing so. Here we go again...

"Are you going in or nah?" Napatalon ako nang nagsalita siya, I immediately went inside the elevator and fixed myself. 

Butil-butil na pawis ang tumulo galing sa aking noo at nangangati ako! Hinanap ko kaagad ang panyo ko sa aking bag o kahit tissue man lang pero naalala kong nailapag ko pala iyon sa aking kama kaninang umaga. Damn! Wala ding tissue! 

"Here..." Engineer handed his handkerchief to me. I froze for a while at kinuha ko kaagad ang panyo nang ibababa niya na sana ang kamay niya. 

"T-Thanks..." I awkwardly said. Tumango siya at umayos na ng tayo. Ang kanyang mga kamay ay nasa kanyang bulsa. Pasimple akong sumusulyap sa kanya habang pinupunas ko ang panyo niya sa aking mukha pababa sa leeg. Bakit ang init parin?!

Nang binalik ko sa mukha ko ang panyo ay naamoy ko ang paborito kong pabango niya. Ayoko ko na tong isauli! Pwedeng akin nalang? Pwedeng siya din? Hahaha! Ang landi!

Tumingin ulit ako sa kanya at iniwas lang din nang makitang nakatingin siya sa akin habang nagpupunas ng aking pawis. Sakto namang tumunog ang bell, hudyat na nasa basement na kami. 

Nagdadalawang isip ako kung sasabay ba ako sa kanya sa sasakyan o gagamitin ko ang sasakyan ko. Tiningnan ko siya at nahuling nakatingin siya sa akin habang kagat niya ang pang-ibabang labi. Damn! Hot! 

Bago pa ako makapagtanong ay naunahan niya na ako.

"Sa akin ka sasabay, iwan mo nalang ang sasakyan mo dito. I'll fetch you tomorrow. " He said.