beat 6

100 7 2
                                    

Ash blijft lang weg. "Ash?", vraag ik na een tijdje. "Ja?", hoor ik hem vragen. "Waar blijf je babe?", vraag ik al lachend. Hij komt de badkamer uit en ik zie dat zijn haar beter ligt en hij zijn t-shirt uit heeft gedaan. "Vind je het erg dat ik er zo bij loop?", vraagt hij aan mij. Ik staar naar zijn enorme sixpack. "Helemaal niet", geef ik eerlijk toe en ik begin te blozen. Hij komt naast me liggen op bed. "Elle?", vraagt hij na een tijdje. "Mhm?", vraag ik al bijna slapend. "Ik... Ik hou van jou", fluistert hij verlegen. "En ik ook van jou", zeg ik. Ik sluit mijn ogen. Na een tijdje loop ik naar het bureau van Ash. Ik zit aan het bureau en Ash hangt over mij.
Ik voel zijn warme adem in mijn nek, het bezorgt mij kippenvel over mijn hele lichaam en zwetende handen. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk en verlegen. 'Dus, welk werkwoord is vervoegd in de future proche?' Ik ben nooit goed geweest in Frans, en ik zal het ook nooit worden. 'In de future proche moet avoir vervoegd worden en daar...' ik luister al niet meer, ik kan me toch niet concentreren. Er hangt een haartje voor mijn gezicht. Het is echt chocoladebruin en schitterend. Net als zijn haren hebben zijn ogen iets aantrekkelijks. Ze hebben geen vaste kleur. Daarstraks in de hal toen ik in zijn armen lag leken ze felblauw, het viel me direct op toen ik zijn gezicht voor het eerst grondig bekeek, nu lijken ze eerder een mooie, groene schijn te hebben. Ik glimlach, Ash kan het toch niet zien, hij staat achter mij. Ik hoor aan Ash's manier van praten dat hij aan een besluit komt en focus me er weer op. 'En als het een werkwoord is op -ER word die -ER een -e met een accent, snap je?' ik knik. Hij pakt een potlood uit mijn pennenzak die op zijn bureau staat. 'Dus als,' Hij zuigt even op het potlood en begint dan te schrijven.
Il joue avec un ballon.
Ik trek het potlood uit zijn hand en hij kijkt me even verbaasd aan. 'We gaan dit bezoek toch niet verspillen aan huiswerk?', knipoog ik voorzichtig. Ash trekt het potlood weer uit mijn handen en kijkt me speels aan. 'Eerst moet je die oefening van me maken, ook al ken ik je nog maar een dag' Er staat een brede grijns op zijn gezicht. 'Geef hier dat potlood!' Ik trek het potlood weer snel uit zijn handen maar nog sneller heeft Ash het potlood alweer uit mijn handen gegrisd. Hij gaat rechtstaan en houdt het potlood hoog in de lucht. Ik maak een paar sprongen, maar tevergeefs. We lachen ondertussen al luid. 'Ik heb het potlood toch nodig om de oefening te maken?!' zeg ik op een zagerige toon. Hij draait met zijn ogen en dropt daarna het potlood met een beetje tegenzin in mijn handen. Ik ga weer op de stoel zitten, doen alsof ik de oefening ga maken. In plaats van dat breek ik het potlood in twee.
Ik draai met de bureaustoel tot mijn voorkant naar die van Ash was gericht en laat het gebroken potlood zien. Een brede grijns verschijnt op zijn gezicht. 'Kieteldood!!' schreeuwt hij luid en hij begint mij te kietelen. Ik voelde zijn handen me overal kietelen. Ik sluit mijn ogen terwijl ik de liefde door mijn lichaam laat snijden. Plots voel ik de hete adem van Ash tegen mijn neus botsen en voel ik hem niet meer kietelen. Ik stop met lachen en open mijn ogen. Ash's gezicht is dichtbij, zo dicht dat onze neuzen bijna botsen. Ik wil achteruit deinzen, maar Ash sluit zijn armen al om mijn middel. Voor ik het goed besef voel ik de lippen van Ash rusten op de mijne. Ik voel de warme adem die hij uit zijn neus uitblaast en laat me gewoon opgaan in de liefde. Vuurwerk ontploft in mijn maag waarvan de laatste vonken veranderen in vlinders die eenzaam daar mijn onderbuik dwalen en zich steeds meer vermenigvuldigen.


HeartbeatWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu