(Sakura Yuki Tafuto's POV)
"Ohayou!!" (Goodmorning) , Binati ko din sila ng goodmorning. Anyways Ako nga pala si Sakura , pure japanese and 22 years of existance at nakatira ako sa iisang bahay kasama ang mga kaibigan ko.
"Woah! I wonder kung ano ang nakain mo at binati mo kami ng pabalik!" sabi ni aya habang ako naman umupo na sa upuan ko at kumuha ng pagkain.
"Tss, Bawal bang goodmood lang?" tanong ko dito , tinignan naman nya ako ng masama.
"Yaaahh! tell me! Naka drugs kaba!?" tanong nito kaya agad ko syang nasapak na di oras.
"Yatchatta , GOMEN. NASAI.!" (oops! , sorry) sarcastic kong pagkakasabi.
"Yaaahh! Pwede ba tumigil kayo! tsaka ikaw Sakura pwede ba tumigil ka kakajapanese alam mo namang di ka namin naiintindihan eh" mahabang lintanya ni Chen. Actually silang dalawa ay half koreans at ako lang ang nagiisang japanese. tsk -_-'
"Okay" maikling sagot ko dito. Normal lang samin ang magka away away, Minsan yun na kasi ang paglalambingan namin sa isat isa. Ang hard noh?
"Wait! Sakura , I heard na naghahanap ka daw nang trabaho?" tanong ni aya.
"Ahh~ , oo naghahanap nga ako nang trabaho kunti nalang kasi ang ipon ko at anytime baka tuluyan ng maubos." sabi ko , Bata palang kasi ako namatay na ang parents ko kaya kailangan kong mag sikap ng mabuti para mabuhay. Buti na ngalang at nandito tong mga kaibigan ko na palagi akong tinutulungan pag may problema. Pero ayuko naman na umasa lang ako sa kanila , kaya naghahanap ako ng trabaho.
"hayst , Kahit gaano kita gustong tulungan na maghanap ng trabaho di talaga pwede eh. On duty kasi ako this whole week at baka din sa week ends" frustrated na sabi ni aya.
"Hindi okay lang! kaya ko toh!" nakangiting sabi ko , ako pa? may fighting spirit kaya ako!
"Sorry din bes ah , Marami din kasi akong gagawin, Yung boss kasi namin ang sungit!tsk!" natawa nalang kami ni aya kay chen dahil sa nakabusangot na mukha nito.
"Okay lang , ano ba kayo! Ang dami nyo na ngang naitulong eh" sabi ko habang nakatingin sa kanila.
" Aniya! Wala yun!" sabi nilang dalawa at nagtawanan nanaman sa di malamang dahilan, Jusko kung may ibang tao dito baka isipin pang mga baliw kami.
Nung natapos na kaming kumain ay nagmadali na silang lumabas , tinignan ko naman ang oras at 7:00 na , tsk! saan kaya ako makakahanap ng trabaho nito?.
Agad kong inayos ang sarili ko , Nag white plane tshirt lang ako at black jeans, tinali ko din ang buhok ko into a messy bun. kumpleto naman ako sa papers eh kaya mabilis lang akong makakapasok sa trabaho.
Lumabas na ako sa bahay at naglakad lang , duh! mas mabuti na ang maglakad para naman walang labis walang kulang.
--after 20 mins.
Tsk! kanina pa ako dito lakad nang lakad wala manlang akong makitang pwede pag applayan. hayst!.
"Bbooggsshh!!"
natumba ako sa di malamang dahilan , nabunggo atah ako sa tumatakbong pader eh aish!.huh!?Teka? tumatakbong pader!?.
agad kung minulat ang mga mata ko at nakita ko naman ang isang lalake na tumatakbo habang parang may umiinggat sa damit nya , Teka! O_O yung kwintas ko na bigay ng parents ko!!.
Agad akong tumakbo at hinabol sya.
"Kuya! Wait!" sigaw ko sa kanya pero parang wala lang syang narinig at patuloy paring tumatakbo.
Maraming nagtitinginan saaming mga tao kaya mas lalong kung binilisan ang pagtakbo ko para makaalis na sa lugar na toh.
nakita ko naman syang lumiko sa isang kanto kaya lumiko din ako , Anu ba kasi ang kinain ng lalakeng to at napakabilis tumakbo?.
Nakita ko naman syang pumasok sa isang napakalaking gate kaya agad akong pumasok doon. Tumigil naman na sya sa pagtakbo nung nasa harap na sya nung pinto. Siguro ito yung bahay nila.
"woooh! Ano ba ang kinain mo at napakabilis mong tumakbo!?" tanong ko dito. Napakunot naman ito ng noo habang nakatingin sakin.
"Are my stalker?" tanong nito , wew! maka stalker naman toh kala mo kung sino! hindi porket gwapo sya ay pwede na syang maging mahangin.
"Of course not!, sumabit kasi sa damit mo yung necklace ko ito oh!" sabi ko sabay kuha nung necklace na may diamond sa gitna.
"Oh , Gomen nasai!" pag hinging paumanhin nito , teka? japanese pala sya? sa bagay mukha naman talaga syang japanese eh.
"okay lang" sabi ko dito medyo nagulat naman sya.
"So you're a japanese too?" tanong nito sakin tumango naman ako.
"Bakit ka nga pala tumatakbo nun?" tanong ko dito.
"Ahh , Yung kuya ko kasi! Napaka strict kailangan on time talaga ako nasa bahay.
"ahh" sabi ko habanng tumatango tango.
"Eh ikaw? saan punta mo?" tanong nito.
"maghahanap sana ako nang trabaho" sabi ko habang napapakamot sa ulo ko.
"Trabaho?" tanong nito habang nanlalaki ang mata , bakit?
"Oo bakit?" tanong ko dito habang nakatingin sa kanya ng maige.
"Tamang tama! Naghahanap si kuya ko ng Personal Assistant nya!" masayang sabi nya.
"Talaga?!" Masayang tanong ko , woah! magkakatrabaho narin amo! Yes!!.
"Oo , wait lang tatawagan ko muna sya okay?" sabi nito at lumayo.
nakatingin lang ako sa kanua habang tinatawagan nya ang kuya nya, yiiieeepppiee excited na akoooo~.
Nung natapos yung paguusap nila ng kuya nya ay lumapit na sya sakin ng nakangiti.
"Pwede kana daw magsimula bukas bilang personal assistant nya" nakangiting sabi nito kaya agad akong napatalon at niyakap sya.
"Thank youuuu!!!!" sigaw ko habanh niyayakap sya.
"D-di ako makahinga" sabi nya kaya binitawan ko sya at natawa nalang kaming dalawa , mukha tuloy kaming baliw dito.
-
"Oh pano bayan? aalis na ako" sabi ko sa kanya pagkatapos naming magusap.
"Sige, Take care" sabi nito at nginitian nanaman ako, ang hilig naman nito ngumiti.
Umalis na ako doon at dumiretso sa bahay , at last meron na din akong trabaho.
pasalampak akong umupo sa sofa habang iniimagine ko ang gagawin ko bukas.
"Goomorning Sir , I am Sakura Yuki Tafuto at your service"
At your service? tsk bakit parang masyadong fc? aish bahala na nga bukas.
Goodluck to me ^,^
__________________________
Dont forget to VOTE and COMMENT
sorry for short UD.
Aishiteru!♡
