Did you forget me?

10o κεφαλαιο

Γιευυυ κεφ
*******************
"Αλεξία!!"άκουσα την ανχομενη φωνή του Άρη μέσα στον ύπνο μου και τα μάτια μου άνοιξαν.

"Μμμμμ."μουρμουρισα και σκεπάστηκα καλύτερα ενώ μπήκα στην αγκαλιά του περισσότερο από πριν.

"Ο αδερφός σου.Προσπαθει να μπει μέσα και ευτυχώς πρόλαβα και κλείδωσα."τον άκουσα να λέει και τα μάτια μου άνοιξαν απότομα.

Σηκώθηκα γρήγορα από το κρεβάτι και τον κοίταξα τρομαγμένη.

"Δεν πρέπει να δει ότι κοιμηθήκαμε μαζί!"είπα πανικοβλητα και εκείνος σηκώθηκε από το κρεβάτι πλησιάζοντας με.

"Το ξέρει ήδη.Αφου δεν είμαι πουθενά στο σπίτι και είμαι μόνο εδώ,μαζι σου."είπε ενώ άρχισε να έρχεται πολύ κοντά μου.

"Πρέπει να βγούμε από εδώ μέσα."είπα καθώς άκουσα τον αδερφό μου να φωνάζει το όνομα μου ξανά και ξανά σε όλο το σπίτι ψάχνοντας με.

Ο Άρης έπιασε την μέση μου κολλοντας με στον τοίχο."Τι λες να κάτσουμε λιγο ακόμα εδώ οι δύο μας?"ψυθηρισε στο αυτί μου και ένας απροσμενος αναστεναγμός βγήκε από το στόμα μου.

Εκείνος χαμογέλασε και πέρασε τα χερια του κάτω από την μπλούζα μου.Αρχισε να τα ανεβάζει επικίνδυνα πολύ μέχρι που έφτασε στο γυμνό στήθος μου.

Με κοίταξε ενώ δάγκωσε τα χείλη του και εγώ χαμογέλασα τραβοντας τον κοντά μου.

Ναι,μπορεί να είχαμε το χειρότερο παρελθόν και με αυτά που έκανα τώρα να κατέστρεφα και το μέλλον μου αλλά δεν με ένοιαζε.

Τα χείλη μας ενώθηκαν για ακόμα μια φορά ενώ εκείνος συνέχισε να χαϊδεύει το στήθος μου κάτω από την μπλούζα μου.

Πόσο λάθος αλλά και πόσο σωστό μαζι ρε γαμωτο.

{•••}

"Παιδιά καθίστε όλοι στις θέσεις σας."φώναξε για ακόμα μια φορά ο μαθηματικός μας και εγώ έκατσα στην θέση μου χωρίς τον Άρη δίπλα μου διότι δεν είχε έρθει ακόμα.

Το πρωί είμασταν μαζι και,έγινε ότι έγινε,δεν καταλαβαίνω που είναι τώρα.

Η πόρτα άνοιξε με έναν αργοπορημενο Άρη να μπανει μέσα στην τάξη πιο χαλαρός πεθαίνεις.

Σύρθηκε μέχρι το τελευταίο θρανίο που καθόμασταν και μόλις με είδε χαμογέλασε πονηρά ενώ πέταξε την τσάντα του κάτω και έκατσε δίπλα μου.

"Επ,καιρό έχω να σε δω."είπε και εγώ τον κοίταξα σε φάση 'πας καλά παιδί μοι?'.

Ξέρετε μωρέ εκείνη η φάτσα που κανείς όταν δεν ξέρεις τι σκατα εχει κάποιος μέσα στο κεφάλι του γιατί σίγουρα δεν θα είναι μυαλό...

Το μάθημα άρχισε και 10 λεπτά μετά νομίζω αφού όλοι μέσα στην τάξη είχαν κοιμηθεί ο Άρης άρχισε να ξεφυσαει και να αναστεναζει.

"Βαριεμαι."είπε και εγώ χαχανισα κάνοντας τον να γυρίσει να με κοιτάξει.

"Εσύ?"ρώτησε και κούνησα διστακτικά το κεφάλι μου.Τον είδα να χαμογελάει πριν νιώσω το χέρι του πάνω στο μπούτι μου.

Πήρα μια βαθιά ανάσα όταν ήρθε σε επαφή με το ευαίσθητο σημείο μου.Μα τι στο καλό κάνει?

Γύρισα να τον κοιτάξω πανικόβλητη και εκείνος τράβηξε με το ένα του χέρι την καρέκλα μου πιο κοντά στην δικιά του.

"Αν είσαι ήσυχη κανείς δεν θα καταλάβει τίποτα."είπε σιγανα στο αυτί μου.

Η ανάγκη μου για αυτόν όλο και μεγάλωνε και αυτή την φορά δεν είχα σκοπό να το αρνηθώ αλλά είμασταν μέσα στην τάξη.Με όλους αυτούς εδώ μέσα.

Το χέρι του έκανε έντονες κινήσεις για να μπορέσω να νιώσω κάτι πάνω από το τζιν και από το εσώρουχο μου.Κι όμως ένιωθα την κάθε γαμημενη κίνηση σου.

Μετά από λίγο άρχισα να καταλαβαίνω ότι δεν άντεχα άλλο.Δεν μπορούσα να ειμαι ήσυχη.

Έπιασα απότομα το χέρι του και εκείνος με κοίταξε σαστισμενος."Δεν μπορώ να είμαι ήσυχη Άρη."είπα και εκείνος δαγκωσε το κάτω χείλος του.

"Χτυπα με."πρόσταξε.

"Όχι,γιατί να το κάνω αυτό??"είπα και εκείνος ξεφυσηξε.

"Για μια γαμημενη φορά κάνε ότι σου λέω ρε πουστη μου."είπε ψυθηροφωναζοντας και ναιπ έφαγε χαστούκι,δυνατό.

Άρχισε να φωνάζει δυνατά με αποτέλεσμα το βλέμμα του μαθηματικού να πέσει πάνω μας.

"Τι έγινε Άρη παιδί μου πάλι?"ρώτησε και εκείνος χτύπησε τα χέρια του στο θρανίο ενώ σηκώθηκε ορθιος.

"Με βαρεσε κύριε!"είπε και το κοίταξα σαστισμένη,μα τι στο καλό κάνει?

"Έξω και οι δύο!"φώναξε έξαλλος όταν άρχισα και εγώ να φωναζω.

Σηκώθηκα και εγώ μαζι με τον Άρη και βγήκαμε έξω από την τάξη.

"Και τώρα οι δύο μας."είπε και με χουφτωσε ελαφρος.

"Για αυτό το έκανες?"ρώτησα και εκείνος χαμογέλασε."Ίσως."είπε και με έσπρωξε για να μπω μεσα στις αντρικές τουαλέτες.

✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓

Ily xoxo ♥️

-KAT