Gözümü açtığımda hastanedeyim başımda hemşireler sağımda ise Ay vardı elimi ovalıyırdu elimi çekmek için bir hamle yaptım ama nafile kıpırdayamıyordum Ay ın gözünden yaşlar dökülüyordu sadece Ay ın değil herkesin gözünden yaşlar süzülüyordu hafızam çok zayıftı sade balkondan atladığımı hatırlıyordum ama neden yaptığımı bilmiyordum Aya kızgındım ya da öfkeli şu an ne hissettiğimi bile bilmiyordum kafam çok karışıktı tek istediğim çekip gitmekti yalnız kalmak istiyordum sesiz huzurlu bir yer istiyordum ama görünen o ki bu çok mümkün değildi tıp okuduğum için neyin ne olduğunu biliyordum ve komidinin üzerindeki ilaçlara bakarsak çok riskli bir ameliyattan çıkmış olmalıydım ve de hayatımın sonuna çok yaklaşmıştım ilaçlar bana yetmeyecektiki serumla bağlıydım serumun ismini okumaya çalıştım ama hemşire doğrulmama bile izin vermiyordu burdan da boynumun inçildiğini anladım ya Mert o neredeydi Güneş elinde çay tepsisiyle içeri girdi ve sevinçten mi bilmiyorum ama birden elindeki tepsi yere düştü ve direkt yanıma geldi gözünden yaşlar süzülüyordu ama mutluluk gözyaşlarıdı sanki Ay yokmuş gibi davranıyordu Ay bir şey söyleyecektiki Güneş oradan "Her şey senin suçun sus hatta cık git"dedi ve ben Güneşe hak veriyordum onun gitmesini istiyordum ben de ona çıkması için kapıyı gösterdim güçüm anca buna yetti Ay ağlayarak odadan çıktı arkasından Sinan ve Melek geldi yanımdaki Koltuğa oturdular
Ben :Bana biri şu olayı adam akıllı anlatabilirmi lütfen
Sinan :Eylül, Ay ve Mert 2 yıl önce cıkmaya başladılar barutu ateşleyen Mert ti sürekli ayın peşinde dolanıyordu Aya sürekli iltifat ediyor onu en zayıf noktasından vuruyordu Ay insanların zülm çekmesinden nefret etiği için sırt Ay onu beğensin diye insanlara yardım ediyordu bu bir yıl devam etti Ay tam karşılık veriyordu ki senin cenazen senin yanında normal bir arkadaş gibi davrandılar sen üzülme diye ama eve gidince yine eski yakınlaşma devam eti ve 2yıl geldi geçti sonra Mert Aya evlenme teklifi etti ama Ay Eylül olmadan yapamamam diyince Mert te sadece imam nikahı kıyarız dedi e Ayda kabul etti ve sonra çocukları oldu ve gerisini biliyorsun zaten.
O sırada içeri hemşire girdi elinde dosya vardı
Zeynep (hemşire) :Bundan sonra hep gözetim altında olman gerekiyor bu yüzden evinde kalmak istiyorsan bir hemşire tutman lazım.
Güneş:yTamam seni tutsak olurmuş yani gelirmisin odada var.
Zeynep:Eylül Hanımda kabul ederse olur.
Ben: Tamam aylık 4.000 iyimi
Cevap vermedi sadece başıyla onaylandı
5 gün sonra
Güneş :Eylül kahvaltı hazır Sinan hadi gelin.
Ben:Sinan yardım edermisin kalkamıyorum.
Sinan yanıma geldi ve beni kaldırdı ameliyattan beri yürümekte sorun çekiyordum ve hâlâ neden atladığımı
hatırlamıyordum
Zeynep :İlaçlarınızı aldınızmı Eylül Hanım
Ben:Evet hemşire hanım aldım
Zeynep :Bir şey daha var Eylül Hanım sizin yorulmamanız gerekir o yüzden bir yardımcı tutsanız daha iyi olur çünkü Güneş Hanım Sinan bey hep yanınızda olamaz muhakkak bir işleri çıkar..
Ben :(sözünü keserek) Tamam bir yardımcı tutarız Melek sen halledersin değil mi?
Melek :Evet ilgilenirim kızmı erkek mi olsun
Ben :Erkek ve ya kız.
Güzelce kahvaltı yaptık sohbet ettik Zeynep hemşire de bizimle yedi Güneş in ısrarlarına dayanamayıp sonra kapı çaldı Melek hızlıca kapıyı açtı sonra bize
Melek : İşte yeni yardımcımız Emir kendisi 19 yaşında üniversite mezunu ve hasta insanlara yardım etmeye bayılıyor o yüzden teklifimi anında kabul eti.
Ben : Aylık ne kadar alırsın Emir
Emir :Normal de 4.000 ama Meleğin hatrına 3.00 olur.
Meleğin kulağına mutfağa gelmesini söyledim kim bir insanın hatrına 1000 liralık bir indirim yapar merak ediyorum ya kardeşine ya karısına
Ben :Bu kim?
Melek :Neden sordun.
Ben :Melek sana bu kim diye sordum yoksa eski sevgilinmi.
Melek : hayır alakası yok o şey benim üvey evladım yani şöyle diyeyim ölmekten son anda kurtardığım biri.
Ben :Anlat daha 28 yaşındasın nasıl oldu.
Melek :Bir gün sokakta geziyor dum ve çop konteynerinin yanında bir çocuk karşıdan karşıya geçmek için bekliyordu ya da ben öyle sanıyordum daha 7 yaşındaydı ve yayalara yeşil yandı karşı karşıya geçtim ama o geçmedi sonra bi kamyonet hızla yaklaştı ve o çoçuk(emir) bir den kamyonetin önüne atladı eğer onu o an tutmasaydım ölecekti sonra bir kafeye gidip oturduk bana hayat hikayesini anlatı çok acıydı abisi çok küçük yaşta kaybolmuştu daha 4yaşındaydı abisi o ise daha 3 yaşındayıtek bildiği isminin Sinan olduğuydu ane ve babasını trafik kazasında kaybetmişti ve anneside babasıda tek çoçuktu annanesi, dedeleri ve babanesi ölmüştü ona acıdım sonraki 2 saat konuştuk ve bana dediği o söz neyse böyle işte.
İçersen bir çığlık yükseldi direkt salona koştuk Sinan gelmişti Sinan ve Emir bir birine bakıyorlar sanki bi şey arıyorlardı gözlerinde
Sinan: Kardeşim çok büyümüşsün çok........
NOT.!!!,❕❕❕❕❕❕❕❕❕❕❕
BU KİTABI YAZMAMDA ZEYNEP SUDE ONAR DA YARDIM ETTİ BU KİTAP ONUNDA KİTABI O YÜZDEN HEM BENİ HEM DE Zeynep SUDE ONARI TAKİP EDİN LÜTFEN LÜTFEN LÜTFEN LÜTFEN
