do kyungsoo'yu ömrüme almayı denesem içine sığmayacak gibi bir hâli var, oysa her bir kesilen nefesimi tombul parmağıma sığdırıp elmacık kemiklerini o tombul başparmağımla sevmeyeceksem ne anlamı var alev alev yanmamın?
öteki tarafta, büyüklerimin iddia ettiği gibi varsa eğer öyle bir taraf, herkeslerin önünde kimseciklere hesap verecek hâlim kalmamıştı. on üç yaşından beri içine bozukluk ve sır atmak haricinde yanına bir kez bile yanaşmadığım domuz şeklindeki kumbarama atmak istiyordum yaşananları ufacık ufacık ufalayıp. böylece yaşadıklarımın yanına pintiliğimden ötürü bir kez bile yanaşmayacak ve do kyungsoo'nun ukala çehresini unutacaktım.
hâlsiz bilincimin mevcut kararı buydu.
geceleyin kararımı yürürlüğe sokmadan evvel kendimi çikolatayla yüreklendirirken camıma eski zaman filmlerindeki gibi küçük taşlar atıldı. sonraysa do kyungsoo yarısını yediğim çikolatamın gözleri önünde beni öpüverdi. her şey sehun'un ilk öpücüğünü bana ballandıra ballandıra anlattığı gibi gerçekleşebilirdi, do kyungsoo'dan yaklaşık yirmi santimetre uzun olmasaydım fakat yine de her şey ballandıra ballandıra anlatacağım minvalde devam edebilirdi yoluna. sabahına sehun'a koştuğumda ona ilk öpücüğümü anlatmadan önce bana accayip bir dedikodu duyduğunu söyleyip onun benden evvel konuşmasına müsaade etmeseydim eğer ya da o dedikodunun kyungsoo'nun yıllardır tüm okuldan sakladığı kız arkadaşıyla düngece okulun paparazi kılıklılarına yakalanması olduğunu öğrenmeseydim. hmm, belki de kyungsoo'nun başında domuz kumbaramı kırmak istemeseydim her bir şey daha iyi hissettirebilirdi şimdilerde ufacık ufacık ufalanmış yüreğime. çikolataları yarım bırakmanın cezasının böyle bir şey olduğunu biliverseydim gece cama değen taşlara bakmadan önce çikolatamı bitirirdim doğrusu.
her şey pek güzel olmasa da yuvarlana yuvarlana gidebilirdi kendi yolunda.
do kyungsoo'nun kara kaşlarına aldanmayı, kanmayı, zırvalıkları bir kenara koyup sürekli bir cehennemden başka bir cehenneme transfer olmayı sineye çekmeseydim jongin'in beyaz çayları kadar lekesiz bir hayatım olurdu bir ihtimal.
aşk zırvalıkmış. ilk öpücük de öyle.
kendimden yirmi santimetre kısa bir herif tarafından ilk öpücüğümün alınması hayatımın hiçbir evresinde şanslı olmayacağımın bir kanıtı. o herife aşk olmaksa başlı başına hatam benim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ksooyu özledim, aylardan aralık ve gece üç, bu yüzden bitiricem bu fiki
