Rewrite the Star ⭐️

Chapter 5. THANK YOU

(Sophia Kydione's POV)

We spent two days at the hospital para na rin ma monitor yung kalagayan ko. Actually sanay na 'ko sa ganitong situation, simula nung ma diagnosed kasi ako nitong sakit ko pabalik balik na kami sa hospital. Luckily my mom worked here kaya may discount kami whenever we're admitted here.

I'm okay now at ewan ko kung bakit hindi pa ako pinapalabas. Wala namang magbabago eh kahit anong test pa gawin sakin di na mawawala tong sakit kong 'to, well except if may mag donate para sa coming heart surgery ko sa December.

"Kuya ma tatagalan pa ba tayo dito?" Inip na sabi ko.

Gusto ko na talagang umuwi kasi napaka boring na dito sa hospital.

"Inaasikaso pa ni mommy yung hospital bills mo, chill princess, makakalabas ka rin okay?"

Inirapan ko nalang siya. Hmmp!

Pag pasok ni mommy agad niya akong sinalubong ng malungkot na ngiti. Okay lang ba siya? Parang may mali kasi eh. Baka tungkol na naman to sa kalagayan ko.

"Mom are you okay? May problema po ba sa bills? I can still stay here hanggang sa mabayaran nyo na po"
I give her assuring smile, atleast she smiled. A bit.

"The bills are okay baby. But i don't think you'll be going to school again"

Wait, tama ba narinig ko? Bawal na akong pumasok?

"Why mom? Alam mo naman siguro na ayaw kong mag home schooling! We've talked about this before....."

"But your Doctor said na bawal ka daw mabuhay ng normal kagaya ng ibang studyante dyan. Kinakailangan na nasa bahay ka para ma monitor kasi bawal ka ngang mapagod o stress diba? This is a serious case anak and i hope you'd understand"

"Mom you know how much I love going to school, there i can meet different people, mas ma enjoy ko yung life ko outside kaysa naman yung may sakit na nga ako para nyo pa akong kinukulong sa bahay"

Sa totoo lang it's so disappointing kasi i thought nag usap na kami tungkol nito. Ngayon pa ba nila ako ipapahome school na malaki na 'ko? Ang hirap naman kasi mag hanap ng puso. Kung ganon lang sana ka simple 😔

"Mom please, I promised hindi ako magpapagod"

I smiled at her pati narin kay kuya para naman makasiguro sila na okay ako at kaya ko talaga.

She sighed pero nagawa rin nyang ngumiti.

"May magagawa pa ba ako? Basta this time i want you to be more careful. I don't want to see you suffering. I don't want to lose you kasi kayo lang naman buhay ko"

Napangiti naman ako sa sinabi ni mommy, ever since dad left us kahit wala masyadong oras si mommy sa ami ay pinapahalagahan niya parin kami by giving us anything that we want. She did her best to the part na sumobra na yung pag mamahal niya sa amin.

Ilang minuto ay bumukas yung pinto.

"Miss Ocampo, you're off to go!" Bungad sa amin ni Doc.

"Thank you Doc!" I smiled in return tsaka nag prepare na para maka uwi.

Nag usap muna si mommy at yung doctor ko. Tungkol na naman 'to sa gamot ko. Sawa na talaga ako sa gamot hays

"Mommy ano sabi ni Doc?" Tanong ko sa kanya habang papalapit siya sa amin ni kuya.

"Ah wala naman anak. Sinabi nya lang na dapat ka daw talagang bantayan"

All eyes on me na naman. Hay buhay parang life. HANUDAW? Hahahaha

"Then he also said pala na as soon as possible dapat may nakita na tayong heart donor kasi kapag hindi ka yata ma operahan mas lalong lumala yang sakit mo, baka nga hindi December, maybe last week of November dapat ma operahan ka na"

Sa totoo lang kinakabahan ako sa possibleng mangyari sakin. It's the 2nd week of October madali lang yung takbo ng oras kaya natatakot ako. This is my first time having a surgery at napakaserious problem because it's in the heart. Okay lang sana kung sa kamay o sa paa. Si God na talaga bahala.

"Anak are you okay? Everything will be alright Sophie, just don't worry too much nakakasama yan sa kalagayan mo" Nag nod nalang ako.

Pag dating ko agad sa bahay umakyat agad ako sa room para naman makapag pahinga. I still need to thank nathan nga pala for saving me.

I was about to message him privately sa messenger but mas better yata if personal. Bukas ko nalang siya pagpasalamatan.

-
Kinaumagahan nagmamadali akong pumasok sa school. Late na akong bumangon at ang magaling ko pong kapatid hindi ako ginising!

"Princess bilisan mo na! Anong oras na oh! Baka ma late rin ako dahil sayo!" Sigaw ni kuya naghihintay sa baba

Eh sa kasalanan mong hindi mo 'ko ginising ng maaga!

Dali dali akong bumaba kasi bawal po paghintayin yung master baka ma high blood. Hahaha

"All done! Sa school na 'ko iinom ng gamot!"

Akmang pagsasabihan na naman niya ako pero pinigilan ko siya.
"Hep! Hep! Kuya kung ginising mo ako ng maaga baka nakakain pa ako ngayon! Wag kanang pumalag at mag drive ka na patungong school!"

Hindi na rin siya naka palag kaya sinundan na niya ako at pinaandar yung sasakyan.

Pagdating sa school ay nag part ways na kami ni kuya. Iba kasi building ng 3rd year.

Nakinig lang ako sa Professor namin. Hindi rin kami classmate ni Lyca sa subject na 'to kasi irregular student siya. Kamusta na kaya yung bruhang yon?!

After two hours of listening "Okay class dismissed! And please do prepare about the coming intramurals class! Have a good day"

Oo nga pala malapit na intrams, sana naman mas masaya kaysa nung last year.
Pagkalabas ko ay nakita ko si Lyca na naka upo sa tapat ng classroom namin. May bakas na pag alala sa mukha niya.

"Okay ka na ba besty? Namiss kita! Kaya pala hindi ka nag oonline for two days! Mag ingat ka kasi!"

Heto na naman po si Mama Lyca! Kung maka sermon kasi ehhhh

"Okay na ako Ley, napuyat lang siguro ako kaya yung nangyari"

"Napuyat kakaiyak kay Chrys, bakit ba kasi iniisip mo pa yon?! Diba sabi ko makakasama yan sa kalagayan mo?! Ngayon bawal ka na talagang mag love life!"

Hala! Seryoso parang mommy ko talaga kung maka asta eh! At pinagbawalan pa talaga ako!

"Excuse me Kai pwede ba kitang makausap?" Tiningnan ko si Nathan na nasa likuran ni Lyca.

Nagtataka ako kung sino yung tinawag nyang kai kaya tumingin ako sa likod ko wala rin namang tao.

"Uhm Kai? Baka Sophie?" Tanong ni Lyca sa kanya

"Short for Kydione yun, marami na kasi tumatawag sa kanyang Sophie kaya iniba ko"

Ah kaya pala.

"Gusto sana kitang kausapin" this time tumingin siya sakin. Ang gwapo lang! Wait.....NOOOO! Hindi siya gwapo!

"Sige mag usap muna kayo, seeya around bestyyyy!" Kinindatan niya pa ako. Para san yun? Hahahaha ng umalis si Lyca ay humarap na ako kay Nathan.

"Ah Nathan thank you pala sa pag sagip mo sakin kung wala ka baka patay na ako"

"Actually napadaan lang ako dun alangan naman iwanan kitang nasa sahig" aba suplado parin si kuya

Parang kanina lang gusto niyang makipag-usap tapos ngayon. Okay Sophia Kydione mag timpi ka ng galit kasi ikaw yung may atraso sa kanya.

"Ah ganon ba? You want ice cream? Para naman ma treat kita sa ginawa mo sakin last time, i owe you one"

He just nod at sinundan ako, I smiled ewan ko ba pero aside sa napapayag ko siyang mag ice cream kami eh ang gwapo talaga niyaaaaa. Hindi mo maiiwasang hindi maka smile sa simpleng nod niya lang.

Teka! Ano na naman ba tong iniisip ko?! Basta pang thank you lang to kumbaga friendly date.