The Tomboy was Falling (book 2)

ONE

Chapter 1

"Alis na ako,Kuya Andrew! Malalate na ako sa work!" Hindi ko na hinintay ang sagot niya. Dali-dali na akong lumabas ng bahay. Kinuha ko sa sling bag ang susi ng kotse. When i was arrived here Papa said that he gave me a car. I am very thankful. Hindi hassle sa pagpunta sa trabaho.

When i about to hop in,Alle interrupt me. She's smiling genuinely at me while carrying her baby.

"Don't rush yourself,Andy. Six am palang. First day mo pa lang din sa trabaho." I chuckled. Inayos ko ang buhok kong nagulo. My hair is shoulder length. When i was in Macau,Papa said that i don't need to cut my hair. Pero gusto ko talaga. Maybe for step forward. For moving on.

"It's okay,Alle. Baka masesante agad ako ng Big Boss kapag na-late ako." Tumawa siya. Before i bid goodbye to her,i kissed my nephew in his forehead. She wave her hand. I smiled at her.

I maneuvered the car. I check the gas if it is full. Thank god! It's full already. Siguro nilagyan na ni Kuya Allen. Thankful talaga ako dahil sa kanila. Kahit nagalit ako sa kanila three years ago. Tinanggap parin nila ako.

When i saw the building. I park my car in basement. Dito pinapark ang mga sasakyan ng mga empleyado o kahit ang mismong boss nitong kompanya. Grumaduate ako ng Fashion Designer pero mas pinili kong trabaho ang maging editor ng isang publishing house. This is me. I love reading books and writing a novels. Pero mas pinili kong maging editor. Maybe before i hate it but now i love it.

"Good morning,Mang Kiko!" I greeted the guard. He smiled at me.

"Good morning din po,Ma'am Andy." I tapped his shoulder.

"Mang Kiko,Andy nalang po. Don't be so formal" He chuckled. Hindi ko rin maiwasang tumawa. Kaclose ko si Mang Kiko sa lahat ng guards dito. Nung panahon kasi ng nagpapasa pa lamang ako ng resume,Mang Kiko approached me and help me to submit my resume. Hindi na ako nahirapan magpasa dahil kilala siya ng may-ari nitong kompanya. Malaki ang utang na loob ko kay Mang Kiko.

Lahat ng empleyado sa first floor,nakatingin sakin. Nginitian ko lang sila. I am not a friendly type. I prefer,Alle as my bestfriend. I wear a high waist fitted jeans,spagetti strap sando na tinak-in ko sa jeans and maong jacket. Before i hate wearing stilletos but now,I'm comfortable wearing it. Siguro nagsimula ito noong nasa Macau ako. Sa Fashion School kasi kailangang naka high heels or stilletos kapag papasok ka. Hindi ka papasukin ng guard kapag hindi ka nakasuot nun. Namura ko pa nga ang guard nung first day ko sa Fashion School,mabuti nalang hindi niya naintindihan. Hahaha

I went to second floor. Which is our office. Winsy smiled at me. Siya ang nakaclose ko nung panahong nagpapasa palang ako ng resume katulad niya. She's so humble and kind like Alle.

"Hi,Andy. Dito ka sa kabilang desk." Pumunta ako sa sinabi niyang magiging desk ko. My co-editor is looking at me. Hindi nakaiwas sakin ang pag-irap ng babaeng nasa department namin. Iirapan ko na sana siya kaso biglang may tumikhim sa tabi ko. Lahat sila nagtayuan. I saw Winsy's eyes. She's scared for me. Why?

"Aren't you stand up and say Good Morning to me,Miss Andrielle Suarez?" Napalingon ako. Nanlalaki ang aking mga mata sa taong kaharap. Napaawang din ang bibig ko. This can't be!

"Shocked? or Surprise?" Napastep-back ako. Muntik na akong matumba kundi lang nakahawak sa desk ko. He's change now. Being a payatot when we were in college,now he is manly and very girl's dream.

"G-good m-morning,Sir Gavin Cole Velasquez!" He smile genuinely. He patted my head. Everyone shocked. Nakita ko din ang pagkabigla sa mukha ni Winsy.