Chapter 1

37 1 1
                                    

We are called The Slayers. We are trained from the start to exterminate “the things”. We are a secret underground organization that fights to protect you. When a thing gone mad and uncontrollable that it starts harming humans that is the time we exterminate them. We don’t usually put things in our hand because we kill “them” with orders, but when it’s needed we do what we have to do.

I am Elizabeth E. Elizalde. Codename: Triple-E. 17 years old, exterminating for 5 years. My family is a family of Slayers, my ancestors are one of the founder of TSO or The Slayers Organization. St. Peter's Academy is just a disguise; the true purpose of this academy is for us young exterminators to sharpen our skills in slaying. Normal students leave at 3:30 pm while we have dorms so during the night we can train and get and follow orders.

“Yo! Triple-E, do you have an order for tonight? Wanna come with me and kick some freak’s ass?” said by Alexander H. Knight. Codename: Night, son of an American and a Filipino exterminators. 17 years old, exterminating for 6 years.

“Shut up! Please refrain from using codenames when we’re in class. And yes I have orders for tonight.” I replied.

“Sungit mo!”

Seriously?! He said that with a straight face.

3:45, We Slayers are the only one left here in the campus. We’re now here at the dorms to prepare for our either orders or training. Our dorms are located under the academy. It’s a special underground establishment that gives us quick access to the school premises for training.

*Knock, Knock*

“Sino yan?” I asked.

“Yo! Triple-E! It’s me!”

I opened the door and saw night in his gears.

“What do you want?”

“Sama ako!” He said.

“Sige, ano bang bago dun? Hintay lang kukunin ko lang yung baril ko.”

“Baril lang dadalhin mo? Ano bang assignment mo ngayon?” He asked.

“Oo. Madali lang naman trabaho ko ngayon eh, Aswang lang.”

“Aswang? Bakit anong nangyare?”

Lumabas na kami ng kwarto ko at naglakad papunta sa elevator para makapunta sa taas. Habang naglalakad ay pinagpatuloy naming an gaming usapan.

“Well, it’s not a common thing for an Aswang to attack people, lalo na kung matagal na siyang nakatira sa lugar na iyon. Kaya lang pinagbintangan daw siyang magnanakaw at pumapatay daw siya ng mga alaga ng mga tao doon.” I explained.

“Ahh… so anong plano mong gawin  ngayon?”

“Ang order ay capture, so I won’t kill it.”

“Eh bakit baril dala mo?”

“Hindi naman nakakamatay bala nito. Tranquilizer lang ito.”

“Ah ok. *grin*”

Tinignan ko siya with my the heck look.

“Hindi mo bagay, kahit naka ngiti ung mga labi mo yung mata mo parang inaantok. Daig mo pa si lady gaga sa pagka poker face!”

“…” Yun lang ang nakuha kong reply. Binuksan ko na ang pinto ng sasakyan at sumakay na rin si Night sa kabila at nag drive.

Bako-bako ang daan kaya medyo nahirapan ang sasakyan naming papunta sa bahay ng target naming.

“Triple-E dapat pala di nalang ako sumama sayo. Boring naman ata ito.” Pagrereklamo ni Night.

“Eh sino bang nagsabing sumama ka. I can handle this alone. If I know you just want to skip training.”

“…” Another empty reply.

Tumigil na ang sasakyan at mula sa aming kinaroroonan ay matatanaw ang bahay ng target.

“Dito ka nalang, mabilis lang ito.” I ordered

“Ehhhh… Sama ako. Tagalan mo naman para di ko na kailangan mag training.”

“Kahit anong gawin mo you can’t skip training, kasi pagbalik natin I’ll go straight to the grounds and join them. *bleh*”

Naglakad na ako palapit sa bahay ng sinasabing Aswang at dahan dahang kumatok.

Sa una kong katok ay walang sumagot kaya naman sinubukan ko nang buksan ang pinto.

*click* Nag-unlock ang pinto at walang tao sa maliit na sala. Hinugot ko na ang baril sa gilid ko at dahan dahang pumasok sa loob papunta sa kwarto. Wala rin. Pati sa kusina ay wala. Pag tingin ko sa main door nakatayo ang isang babaeng duguan ang damit at ang bunganga, magulo ang buhok at hingal na hingal.

Nang akmang tatakbo ito ay agad ko itong pinaputukan at natamaan sa paa, pero nakatakbo parin ito at umakyat sa itaas ng malaking puno sa tabi ng bahay. Nasa itaas lamang siya at dinig na dinig ko ang bawat paghinga niya, sa tingin ko nanghihina na ito dahil sa tama niya sa paa. Pero hindi ito sapat para mapatulog ito. Kahit nagtatago siya sa mga sanga ng puno ay alam ko parin kung nasaan siya kaya naman nang magpaputk ako ulit ay agad na siyang nahulog sa puno.

Kinuya ko na ang special handcuffs at pinosas na siya. Ang posas na ito ay isang posas na hindi tinatablan ng kahit na anong lakas or kapangyarihan. Binuhat ko na siya at isinakaw sa likuran ng sasakyan.

The Slayers AcademyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon