Unbreake my broken heart.

⭐️6⭐️

"Sorry! Fack, sorry! Kun je gaan? Asjeblieft?" Ik kijk hem verbaasd aan.. "Rein wat is er?" Vraag ik verward. Ik snap er letterlijk niks van. "Sorry Rose, dit had echt niet mogen gebeuren, ik ehm.. Ik.. Ik heb een vriendin.. Jessie.." Alles dringt tot me door, maar ook niet.. Wat een klootzak! Lekker mij laten denken dat hij me leuk vind en dat dit flikken. "Je hebt wat? Waarom? Je laat me denken dat je me leuk vind en dan doe je zoiets? En ja hoor! JIJ ZOENDE MIJ! DUS NIET GAAN HUILEN BIJ JE VRIENDINNETJE DAT IK JOU ZOENDE WANT DAT IS NIET ZO! VIEZE FLIKKER DAT JE BENT! IK DACHT DAT IK JE VERKEERD HAD INGESCHAT! MAAR MIJN VOORGEVOEL HAD GELIJK! JE BENT EEN AKELIGE VIEZE EGOÏSTISCHE IDIOOT! IK WALG ECHT VAN JE OP HET MOMENT!" Schreeuw ik buiten adem, ik adem zwaar en kijk hem met tranen in mijn ogen aan, hij probeerd iets te zeggen maar ik ben hem voor, "Nee Rein, is dit wat je wil?" Ik wijs naar mij tranende ogen, hij schud zijn hoofd en slikt zijn tranen weg, loser. "Laat me met rust Rein! Blijf uit mijn buurt! En veel plezier met dat o-zo-leuke vriendinnetje van je! Doe haar de groeten" Ik loop, bijna ren zijn kamer uit opweg naar de voordeur, "ROSY WACHT!" Schreeuwt Rein achter me aan, ik hoor zijn voetstappen, hij komt achter me aan. Fack. Ik negeer hem en zet het op sprinten als ik buiten ben, hij schreeuwt dingen en rent achter me aan, hij is echt te snel. Ik blijf maar rennen tot ik voel dat ik vast gepakt word aan mijn arm, ik draai me half om en kijk recht in de ogen van Rein. "Wacht nou even ik kan het je uitle..." "Nee Rein, ik heb geen zin in je praatjes, zoek het uit, ik heb je niet nodig!" Onderbreek ik hem terwijl er tranen over mijn wangen lopen, ik kijk naar Reins hand die mijn arm vast heeft, ik maak zijn hand van me los en loop snel weg. Wat een klootzak.

Ik lig op mijn bed en scroll door mijn twitter-tijdlijn. Ik zie een tweet van Rein.. '@reinduif: it's complicated, please let me explain' ik rol met mijn ogen en zucht. "ROSY! DINNER IS READY!" Roept mijn moeder van onder. Ik vergrendel mijn telefoon en loop sloom naar beneden. "Rosy? Is everything OK? It looks like you cried?" Vraagt mama bezorgt, ik schud snel mijn hoofd en ga zitten aan tafel.