Unbreake my broken heart.

⭐️22⭐️

Jayden zit vrolijk in zijn bed te spelen met zijn knuffels als ik binnen kom lopen. "Goedemorgen kleintje" "Halloooo" Roept hij blij met een grote glimlach die me vrolijk maakt. Ik aai over zijn kale hoofdje en geef hem een kus. Ik pak een stoel en ga naast zijn bed zitten. "Heb je lekker geslapen?" Hij knikt vrolijk. "Ik blijf hier vannacht, vind je dat leuk?" "Jaaaaaaaa!" Ik begin te lachen. "Zullen we een spelletje doen?" Vraagt hij, ik knik en kies er een uit.

"Jaaaa gewonnen!" Roept hij vrolijk. Ik ruim het spelletje weer op. "Kom we gaan een stukje wandelen" zeg ik als ik aan kom rijden met de rolstoel. Ik til hem erin en rij naar buiten. We kletsen onderweg een beetje, hopelijk doet die buitenlucht hem goed. "Rosy, ik heb het koud" Ik zet de rolstoel op de rem en sla een deken om hem heen. Nu pas zie ik dat zijn gezichtje lijk bleek is en zijn oogjes moe kijken. "Zullen we maar terug gaan?" Hij knikt vermoeid.

"Zo, ga maar even lekker slapen, ik blijf hier" Hij knikt en zijn oogjes vallen vrij snel dicht.

"Jayden wakker worden, we gaan even eten" Hij opent zijn ogen en kijkt me met kleine oogjes aan. Zijn gezichtje is nog steeds spierwit. Hij schud protesterend zijn hoofd. "Nee, geen honger!" "Jayden je moet wel iets eten" Ik til hem uit bed en zet hem in de rolstoel. In het restaurant eten we samen macaroni, ik krijg niets bij hem naar binnen, hoe kan dat? Het is zijn lievelingseten.. "Jayden, Rosy!" Wekt me uit mijn gedachtes. "Oh hey Rein, hoe heb je ons gevonden?" "De zuster zei dat jullie hier zaten" "Aha, kom zitten." Hij pakt een stoel en gaat zitten. "Hoe gaat het?" "Slecht, krijg niks bij hem naar binnen en kijk naar hoe hij eruit ziet.." Rein pakt de lepel en schept er wat eten op, "Broem broem broem, Jayden! Een vliegtuigje ... En hap!" Rein krijgt het eten zo naar binnen. Ik begin te lachen. "Je bent zo goed met kinderen." Hij glimlacht en legt zijn hand op die van mij, "jij ook, je bent gewoon moe" Ik knik en val met mijn hoofd op de tafel, zijn hand streelt over mijn rug."Rein, het is misschien stom dat ik het vraag, maar ik blijf hier vannacht slapen en eerlijk gezegd durf ik niet alleen, want stel je voor dat er iets gebeurd en dan..." Ik kan mijn zin niet afmaken door Rein die me onderbreekt. "Tuurlijk blijf ik hier vannacht, geen probleem" "Bedankt Rein, echt."