⭐️23⭐️

141 6 5
                                    

Voor dat je dit leest, waarschuw ik je, ik heb dit zelf huilend zitten schrijven..😁
----------------------------------------------
Ik heb Jaydens pyjama aangetrokken en hem klaargemaakt voor de nacht. Ik ben bij hem in bed gaan liggen omdat hij dat graag wilde. Hij ligt in mijn armen en speelt een spelletje op mijn telefoon. Rein zit op de slaapstoel langs het bed. Als het spelletje af is gelopen leg ik mijn telefoon weg. Jayden ziet er niet goed uit. Zijn oogjes stralen niet, hij kijkt moe, zijn mondje hangt. "Ga maar lekker slapen ik blijf hier bij je liggen. Weltrusten, ik hou van je" "Slaap lekker, ik hou ook van jou! Heeeeeel veeeeel!" Probeerd hij te zeggen met een lief glimlachje. Ik sluit Jayden in mijn armen en hij valt tegen mijn borst al snel in slaap. Ik klets nog wat met Rein en begin dan ook slaperig te worden. Als ik net in slaap val word ik wakker gemaakt door een harde piep. Het is Jaydens hartslag. Ik druk zo snel als ik kan op de rode knop en sta uit Jaydens bed op. Ik hou zijn handje vast. "JAYDEN HOU VOL ASJEBLIEFT" Schreeuw ik wanhopig. De dokter en de zuster komen aangerent en nemen Jayden meteen mee zonder ook maar 1 woord met me uit te wisselen. "NEE JAYDEN NEEE ASJEBLIEFT!" Schreeuw ik huilend en overstuur. Ik sta met mijn handen voor mijn mond toe te kijken, alles lijkt in slow-motion te gaan maar toch gaat alles zo snel. Tranen rollen over mijn wangen. Rein vlugt naar me toe en sluit me in zijn armen. Ik barst in huilen uit en pak hem stevig vast. "HIJ GAAT DOOD REIN HIJ GAAT DOOD! IK KAN NIET ZONDER HEM!" Schreeuw ik huilend. "Ssssst, Rosy rustig ga zitten. We gaan je ouders bellen!" Hij probeerd me te kalmeren maar het werkt niet aangezien Rein ook overstuur is. Ik bel snel mijn ouders die zo snel mogelijk deze kant op komen.

Alles duurt veel te lang. Mijn ouders zijn praten met een dokter en ik zit op de grond tegen de muur voor me uit te staren. Doelloos. Rein komt naast me zitten en slaat een arm om me heen, ik leun tegen hem aan. "Rein ik kan echt niet zonder hem, hij betekend zoveel voor me, hij maakt me altijd vrolijk" Vertel ik snikkend. "Ik kan hier toch niet wachten? Ik moet Jayden helpen!" Zeg ik overstuur. Ik spring op en sta op het punt om weg te lopen, maar Rein is me voor. "Nee Rose, het enige wat we kunnen doen is wachten en hopen" "NEE REIN! IK LAAT MIJN KLEINE BROERTJE NIET IN DE STEEK!" Schreeuw ik huilend. "Dat doe je ook niet, rustig" Hij sluit me weer in zijn armen. "Ik kan niet verder zonder hem.."

Ijsberend loop ik door de wachtkamer. Eindelijk komt er een dokter aangelopen. Ik ga bij papa en mama staan en pak hun handen vast en hou ze dicht bij me. "Ik moet jullie helaas mededelen dat Jayden het niet heeft gered, we hebben gedaan wat we konden, het spijt ons zeer." De woorden dringen 1 voor 1 tot me binnen. Er gaat van alles door me heen, verdriet, wanhoop, woede en nog veel meer. "NEE NEE NEE NEEE!!!" Schreeuw ik hard. Ik val tegen de muur aan op grond, ik heb nog nooit zo hard gehuild. Ik besef dat dit de laatste dag was met Jayden, ik had nog zoveel met hem willen doen! Ik schop alles om ver en gooi met spullen. "FACK DE WERELD, FACK HET ZIEKENHUIS, FACK DE DOOD, KUT KANKER! IK HAAT JE IK HAAT JE IK HAAT JE!" Schreeuw ik huilend terwijl ik tegen de muur aan sla. Mijn ouders proberen me te kalmeren, maar dat lukt echt niet. Ze zijn zelf net zo verdrietig en overstuur als ik. Rein pakt me stevig aan mijn armen vast. "Rosy, ikkuh, ik weet niet wat ik moet zeggen" Zegt Rein ongemakkelijk. "Je hoeft niets te zeggen" Zeg ik terwijl ik hem aan kijk met een betraand gezicht. "Hou me vast asjeblieft, en laat me niet meer gaan" Ik val huilend in Reins sterke, veilige, vertrouwde armen. De tranen stoppen niet met lopen. Ik heb geen broertje meer, hij is weg, voor altijd. Nooit meer zijn afro-haar, nooit meer Jayden die me altijd kon opvrolijken. Nooit meer Jayden, nooit meer. Hoe kan ik daar ooit mee leven?

-----------------------------------
Sad as fuck. Ikr? Ik vond het superlastig om dit te schrijven maar hopelijk kunnen jullie een beeld hierbij krijgen en ik hoop dat jullie het goed vonden, laat het please even achter in de comments! XOXO

Unbreake my broken heart.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu