The Billionaire's Angel

Chapter 9

Ezra's P.O.V.

Days pass into weeks and weeks pass into months. Habang tumatagal ay mas lalo akong nakakaramdam ng pananamlay. It's really funny how I sometimes found myself silently crying in my bed for a relationship that didn't even started.

Hindi ko maiwasang mapabuntong-hininga habang naka titig sa traffic na nasa harap ko. I'm currently on my way to the house. Napatingin ako sa wristwatch ko. It's already 8 pm in the evening, I'm sure tulog na ang kambal paguwi ko. Hindi ko maiwasan ang mapahikab sa pinaghalong antok at pagod.

Pinilit kong alisin ang antok sa utak ko ng makitang umandar na ang sasakyan sa harap ko. Inapakan ko ang silinyador ng sasakyan. Nakaramdam ako ng konting ginhawa ng makalagpas na ako sa traffic. Akmang kakabigin ko ang manibela pakaliwa ng makaramdam ako ng hilo. I close my eyes for a second and massage my temple.

Idinilat ko ang mata ko. Para lang mapapikit ulit ng umikot ang nasa paligid ko. Damn! I open my eyes once again only to be shock upon seeing that I'm going to crash on another car. Agad kong kinabig ang manibela upang maiwasan ito ngunit huli na. I can feel my whole body that was shaken by the impact of it. The numbing sound of a loud crash is the last thing that I remember before everything turns black.

❤️❤️❤️

"Hmnnnn..." Ungol ko habang unti-unting iminumulat ang mga mata ko. I can feel that someone is holding my hand.

Puting kisame ang unang tumambad sa mga mata ko. 'I'm in the hospital.' Yun ang unang rumehistro sa isipan ko. The the scent of alcohol with the mixture of chemicals is making my head hurts.

"Thanks God you re awake." Napalingon ako sa nagsalita.

"L-Linus?" Napaawang ang labi ko. I am quite surprise to see Linus here. Napatingin ko sa swerong nakakabit sa palapulsuhan ko. "W-hat happened?" Wala sa loob na tanong ko rito.

"That's actually what I want to asked to you?" May halong galit na sabi nito. Binitiwan nito ang kamay ko at saka tumayo. "What the hell were you thinking? Are you trying to get yourself killed? Hindi mo man lang inisip ang bata sa sinapupunan mo?"

"W-what?" Pakiramdam ko nabingi ako sa sinabi nito.

Nagsalubong ang kilay nito sa tanong ko. "Just be thankful na minor injuries lang ang natamo mo. The doctor said that it's a miracle that you didn't even bleed given that you're in the first trimester of your pregnancy."

Napalunok ako. Hindi na ako nakaimik dahil sa pagpasok ng isang nurse sa silid. Lumapit sa akin ang nurse at saka chineck ang vitals ko. The nurse is talking to me about what had happened and things to avoid during my pregnancy but I did not understand anything at all. Tinanong rin ako nito sa vitamins na iniinom ko subalit tanging iling at tango lang ang naisagot ko. My mind was occupied with the fact that I'm pregnant with Linus again.

Sunod sunod na pumatak ang luha ko ng makalabas ang nurse. Agad na rumehistro ang pagaalala sa mata ni Linus. Inilang hakbang nito ang pagitan namin. He sat in my bed and cupped my face.

“Hey, angel what’s wrong?” Nagaalala nitong tanong. “May masakit ba sayo?”

Umiling ako bilang sagot. Masakit? Damn! My heart is aching like hell right now. Why do I keep on repeating the same mistake?

Hinila ako ni Linus sa palapit sa dibdib nito at niyakap. 

“C’mon angel stop crying. It’s not good for our baby.” He said while hugging her. Lalo siyang napaiyak.

“Linus why? Anu bang nagawa kong mali? Bakit lagi na lang nauuwi sa ganito?” I cried in his arms. “God knows I didn’t mean to ruin your life. I did not want to ruin your engagement with Evie but everything went out of my control. If I can only turn back everything I swear I will not let that happened but I can’t. Linus please forgive me. I’m sorry for ruining all of your plans.” Sambit ko habang patuloy sa pagluha.