I’m marrying a daddy’s princess
Rafa’s POV
Ako: Uwi na tayo.
Gab: Ayoko pa, hindi pa ako pinapauwi ni tito eh.
Ako: Ano ba iyan Gab! Hindi pa tayo kasal ganyan ka na! uwi na tayo para makapag-usap na tayo.
Gab: Halika na den babe.
Inakbayan na niya ako at umalis na kami.
Pero humarap siya ulit kina dad.
Gab: Tito! Uwi na kami ni Princess mo.
Dad: Sige sunod na rin ako.
Naglakad na kami kasi hindi na ito makakasakay pa sa kabayo.
Gab: Asan ba si Reese mo?
Ako: bakit mo ba siya hinahanap?
Gab: Wala lang, ipinagpalit mo na kasi ako sa kanya eh, naiinis na ako kasi palagi na lang siya
ang kasama mo. Ilang araw pa lang tayo dito eh ipinagpalit mo na ako.
Ako: tama na nga yan kaibigan ko lang si Reese.
Gab: kaibigan? O baka naman KA IBIGAN?
Ako: What do you mean?
Gab: Ang simple lang ng tanong ko.
Ako: tama na nga iyan! Bukas na tayo mag-usap.
Gab: Gusto ko ngayon na.
Ako: Ang kulit mo. Bukas na bilisan mong maglakad para makauwi na tayo kaagad.
Tumigil ito sa paglalakad nagulat ako nung bigla na lang itong nagsuka.
Ako: Ghad! Sinabi na nga eh.
Nilapitan ko siya pero itinaboy niya ako.
Gab: Wag na mabaho ako.
Ako: Ano bang inaarte mo Gab! Bakit ka ba ganyan!
Gab: Mahal mo ba ako? Sigurado ka pa ba na gusto mong magpakasal sa akin?
Ako: Anong klaseng tanong iyan?
Gab: Basta sagutin mo ang tanong ko.
Ako: Alam mo naiinis na kao sayo Gab! Ang arte mo! Halika na.
Gab: Hindi ako tanga Rafa Elle. Alam ko mahal mo ang kababata mo pero natatakot ka lang dahil
ayaw mong masira ang pagkakaibigan niyo.
Ako: Sino ang nagsabi niyan sayo?
Gab: Hindi nayun mahalaga.
Ako: Sagutin mo ako Gabriel!
Sige tinawag mo ako sa buong pangalan ko! Gantihan na ito na a asar na ako eh.
Gab: Ayoko ng makipag usap.
Ako: Sige! Kung ayaw mong makipag-usap sa akin mabuti pang wag na tayong magpakasal!
Tumakbo na ako pabalik sa bahay. Iniwan ko na siya. Nakakainis na eh.
Mom ko: Hija! What happened?
Tumakbo na ako papasok sa kwarto ko.
Gabriel’s POV
Napaluhod ako sa damuhan pagka alis niya.
Bigla akong nahimasmasan sa sinabi niya.
Ako: Anong ginawa ko?
Kahit medyo hilo pa umuwi na ako.
Ako: Good evening tita.
Mom niya: Anong nangyari hijo bakit umiiyak na umuwi si Rafa?
Ako: Meron po kaming hindi napagkaintindihan tita. Pag uusapan po namin yun. Aayusin kop o
kaagad tita.
Mom niya: Wag muna ngayon hijo. Hinding hindi ka niya kakausapin ngayon kilala ko ang anak ko.
Ako: Pasensiya na po kayo talaga tita. I’m sorry po.
Mom niya: Sige magpahinga ka na pagod ka na.
Ako: Sige po.
