Author's note: Hi guys :) Vote and comment please :)♪
Nagising ako sa hospital at nakita si Tanda sa tabi ko. Nasa sofa naman yung tatlong kapatid ko. Omg ano bang anyare ba ? Wala akong maalala. Ang cliche naman. Psh
Maya maya nagising si Tanda.
"Ay Mam Kaore, nagalala kame sa inyu mam. Bigla na lang po kayung nahimatay. Nasa bahay si mam kumukuha ng gahmet. Si ser naman po may trabaho. Okeh na po ba kayo Mam Kaore ?"Tanda.
Punyeta. Nakakagigil ! Bakit ba kasi bisaya 'to ? Tangina Kaore ng Kaore nakakairita na talaga !
Halata sa kanyang concern siya. :) At dahil mabait talaga ako,
"Okay naman ako Tanda. Salamat sa pagbabantay sakin ha. Sorry nga pala nung isang araw namura pa kita. "ako.
Ngiti lang naging tugon niya.
Kaori's mother pov
Kagagaling ko lang sa bahay at kumuha ng gamit ni Kaori. Papunta na ako sa doctor dahil sa pinapatawag niya ako.Pagpasok ko,
"Take a seat." Antanga lang. Alangan namang take a stand ? Hahahaha
" May problema po siya sa Neurons."
Ano namang alam ko diyan ? Nurse ba ako ? gaga
" Hindi naman siya malala ngunit may napansin akong kakaiba sa kanya at yun ang hindi pa ako sigurado. Ma'am kung maaari bumalik kayo dito next week para sa examination."siya.
"Salamat po"ako.
Kinakabahan ako sa pinagsasabi ng dokor na'to. Healthy naman anak ko ah. Hindi nga nauubusan ng pagkain sa Ref.
Nagpasya akong bumalik sa room at naabutang gising na si Kaori.
"Oh kamusta pakiramdam mo ?"
"Okay na 'ko ma."
"Uuwi na tayo mamaya. Maghanda ka na. Gigisingin ko lang sila Mari, Saki at Rika. May pasok ka pa bukas. Anak, don't stress yourself masyado ha.
"Okay."
At natapos naman ang araw na yun ng walang problema. Lingid sa kaalaman nila na malapit ng dumating ang pinakamalaking pagsubok na dapat nilang harapin.
BINABASA MO ANG
A Thousand Tears
Non-FictionThis story is about a japanese girl who was diagnosed with an incurable degenerative disease at 17, but was able to continue her life until her death at the age of 27. Kaori Miyu Kawamoto is an ordinary girl and a 4th year highschool at Minami Acade...
