A Thousand Tears

VII Signs

Late na'ko nagising at ! Anak ng kwek kwek, super late na talaga 'ko ! Kasalukuyan lang naman akong tumatakbo papunta sa classroom. Patay ako kay Nakahara sensei neto eh. Pray for my soul

Sa kamamadali kong tumakbo, nadapa ako. Ibang klaseng kalampahan 'tong taglay ko. Chin ko ang tumama sa sahig. Tangina ang sakiiiiittt.

"Hay katangahangan. Sa clinic na nga lang ako pupunta. -.-  " sabi ko sa sarili ko.

Agad namang ginamot ng nurse doon and chin ko. Hindi naman masyadong malala kasi sementado naman yung floors sa school. After that, pumunta na'ko agad ng room at siyempre nginitian ako ni sensei :)) Hooray！joke. Tanga, siyempre magagalit yun.

"Miss Kawamoto !! You're late....again ! Masyado kang irresponsable. Hanggang kailan ka magiging ganito ? Go to your seat, now !" siya.

Parang mawawalan ako ng tutuli sa boses niya leche. Kasalanan ko din naman. Masarap kaya matulog. Lalo na ngayon at winter.

Diniscuss lang naman niya ang tungkol sa darating naming chorus competition. Katamad -.- Ako lang naman kasi ang president ng class.

Maya maya, pinauwi na kami. Ako lang magisa kasi si Yuri may volleyball club pa daw; Preparation for their upcoming tournament with Higashi Academy. Ako naman kasi basketball club at pahinga day namin this week. Katatapos lang kasi ng tournament namin and siyempre nanalo kami :) yey. So ayun,

Lakad.

Lakad.

Lakad.

Lakad.

Nakita ko si Keita at sinalubong niya 'ko.

"Yow Kaori-chan, pauwi ka na ba ? Sabay na tayo." nakasmile na siya niyan. 'Kala mo naman  inosente nyeta.

"Dictionary ka ba ?"

"Huh ? Bakit naman ?"

"Ang kapal mo kasi ! After nung  ginawa mo sa'kin last time nag fi- feeling close ka ngayon !"

"Sorry na nga. Nagmamagandang loob lang eh."

"Mas gugustuhin ko pang umuwi mag-isa kaysa makasama ka pauwi. Kaya chupi na." masunuring bata, umalis na din.

Pauwi na'ko at malapit na'ko sa bahay nang  biglang nadapa nanaman ako. Tanaw ako ni mama na papunta sa work. Pansin ko ang lampa ko these days. Sa chin direktang tumama. Naluluha na'ko sa sakit. Nakita ko siyang tumatakbo palapit sa'kin.

"Kaori！"

"O-okaasan."

Agad niyang binigay sa aking ang bitbit niyang towel.

"Here ! Ilagay mo'to sa baba mo！Dadalhin kita sa hospital ！"

Then nagdrive na siya.

*Malalaman na kaya niya ang kanyang sakit ? Simula na kaya ito ng kanyang pagsubok ?

A/N: Hi :) Sorry sa late UD. Sana nagustuhan niyo. Vote and comment guys :) Walang namang mawawala diba. (death glare) hehe labyuuu guys ♥