Κομμάτια Ουρανού

Δύο άνθρωποι... μία ζωή!!

Γεννήθηκαν μια μέρα του Οκτώβρη. Ενώ έξω τα δέντρα άφηναν τα ξεψυχισμένα φύλλα τους να πέσουν στο έδαφος, οι δυο γυναίκες έφερναν στον κόσμο ζωή.

Η μια γέννησε κορίτσι και η άλλη αγόρι. Την Αννούλα και τον Μάρκο.

Καθώς τα μικρά μεγάλωσαν και πήγαν στο σχολείο έσμιξαν τα χνότα τους και έγιναν αχώριστα. Ήταν η αιτία οι μητέρες τους να γνωριστούν και να γίνουν φιλενάδες.

«Θα πάμε σήμερα στο Μάρκο μανούλα;» ρωτούσε κάθε τόσο η μικρή. Άλλοτε πήγαιναν και άλλοτε όχι. Εξαρτιόταν πάντα από τις δουλειές που είχε να κάνει η μητέρα της.

Όταν, όμως, τελικά οι μητέρες τα κατάφερναν και τα παιδιά συναντιόντουσαν, τρελός χορός στηνόταν από παιχνίδια και χαρούμενα παιδικά γέλια. Όπως είναι λογικό κάποτε υπήρχαν και οι τσακωμοί, οι φωνές και τα κλάματα. Τότε η Αννούλα σταματούσε να ρωτάει τη μητέρα της αν θα πήγαιναν στο Μάρκο, και καθόταν σκυθρωπή και συννεφιασμένη, ώσπου μια μέρα εμφανιζόταν στην πόρτα τους ο Μάρκος με τη μητέρα του αναζητώντας την Αννούλα.

Την κοιτούσε με τα μεγάλα, φωτεινά του μάτια και με ένα διστακτικό και αμήχανο χαμόγελο.

«Γεια σου, Αννούλα».

Η Αννούλα παρέμενε σοβαρή και με τα χείλη της σουφρωμένα.

«Συγ...γνώμη, δεν το ήθελα να σε πετάξω από την τραμπάλα».

Σαν άκουσε τα λόγια του, η ματιά της γλύκανε, το χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη της αστραφτερό και τότε έπεσε στην αγκαλιά του γελώντας.

«Σε συγχωρώ. Έλα να παίξουμε».

Και τότε καινούριος κύκλος από γέλια, παιχνίδια, τσακωμούς και κλάματα άνοιγε, μέχρι την επόμενη φορά που ο φταίχτης θα ζητούσε συγγνώμη για αποκατάσταση της σχέσης τους.

Και έτσι κύλησαν τα χρόνια μέχρι που τα παιδιά έγιναν έφηβοι και άρχισαν τα πρώτα σκιρτήματα της καρδιάς τους. Το σώμα και τα ένστικτα τους ξύπνησαν αποζητώντας λύτρωση. Κάτω από τον λαμπερό ήλιο έδωσαν το πρώτο τους φιλί και αντάλλαξαν όρκους παντοτινής αγάπης.

Οι μητέρες τους τα έβλεπαν και τα καμάρωναν, και όλο το συζητούσαν πως ίσως κάποια μέρα γινόντουσαν και συμπεθέρες.

Πέρασαν κάποια χρόνια ακόμα και τα παιδιά έδειχναν το ίδιο ερωτευμένα.

Μέχρι που μια μέρα...