Kalbim, Acı İmparatorluğu. Ruhum, bedenimde esir. Bedenim, hayattan kurtulmak isteyen mahkûm. Ruhum, bir mahkûm'a esir. Damarlarım asker, kalbimin pompaladığı acıyı taşıyor, vücudumun her köşesine. İrkiliyorum bir inleme ile. Dozajı azdı. Acı bağımlısı olmuştum sanırım, defalarca yaşanılan acılar sonrasında. Ağzım özgürlük. Yaşanılan durumu dışa vurmaya yarıyor. Belki bir küfür, belki bir bağırış. Bıkkınlığı belirtmeye gerek yok, süreklilik bu kavramı açıklayacak en basit şey. Beynim ise uyuşmuş, komut vermiyor. Kendi mekanizmasını oluşturmuş vücudum. Aynı şekilde devam ediyor. Düşüncelerime yeni bir tane düşüyor; Nasıl kurtulacağım? Çekip kurtulamaz mıyım?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızdan Bir Söz
EspiritualBu kitap, ilham perilerimle akşam yemeği yedikten sonra aklıma gelen sözleri paylaşmam adına güncellenmiştir. Amacı; herkesin okuması değil, benim yazdıklarımın belirli bir yerde durmasıdır. Ama okursanız da iyi olur, neyse konumuz bu değil.
