YOU ARE MY TROUBLE

35-your voice

Κατευθηνομαι προς την κουζηνα , και ο Αλεξ βρισκεται ειδη εκει , τρ ει το προγευμα του και περναω απο μπροστα του ...ουτε λεξη

Ωραια ουτε καλημερα πλεον

Γυριζω το να φυγω και το χερι του πιανει τον καρπο μου

Το υφος του αυστηρο χωρις εκφραση

Αλεξ-Ελλη γιατι δεν μου μηλας; Τι εχεις παθει;

Σηκονεται πανω και με κοιταει μεσα στα ματια

Χανομαι μεσα στο μπλε των ματιων του

Αλεξ- ελλη σου μηλαω
Ελλη- κοιτα Αλεξ , αυτα που ειπα εχθες δεν τα περνω πισω απλα ειναι καποια πραγματα που δεν θελω να συζητησω

AΛΕΞ ΡΟV

Τι πραγματα ρε Ελλη γαμωτο δεν περναμε καλα; Τι σκατα επαθε τωρα

Αλεξ- τι πραγματα;
Ελλη- Αλεξ σε παρακαλω δεν θελω να τα συζητησω
Αλεξ - ασεμε να σε παω καπου σημερα , εμπιστευσουμε θα περασεις καλα και αν ακομη εχεις αυτη τη γνωμη στο μυαλο σου θα συμφωνησω με τα θελω σου

Το σκεφτεται λιγο , δαγκωνει τα χειλη της

Γαμωτο ! Εε ηρεμα φιλαρακο

Συμφωνει ωραια

Την παιρνω επο το χερη ετιμαζομαστε , ανεβαινουμε στη μηχανη μου και την παιρνω στα αχτιστα εκει οπου πηγαινα μηκρος οταν μαλωνα με την μαμα μου

...

Παντα ειχα και μια εδω , να την μετα απο τοσο καιρο παιρνω την κηθαρα στα χερια μου και καθομαστε πανω σε εναν τοιχο

Τοποθετω την κηθαρα στα ποδια μου και αρχιζω να πειζω το τραγουδι που αρεσε της μαμας μου , σαν εχτες ηταν που της το επεζα , ηταν τοσο χαρουμενη

Η νοτες της μουσικης μου , μου εχουν ληψει αρκετα

Ομως δεν ειμαι πλεον το φλορακη που ειμουν στο γυμνασιο πηγα λυκειο και αλλαξαν ολα μεγαλωσα, οριμασα

Μπηκα γρηγορα στα επικυνδηνα οπου χρειαστηκε να αλλαξω και το εκανα

ΕΛΛΗ ΡΟV

Ενα χαμογελο εμφανιζεται στα χειλη μου με το που ο Αλεξ αρχιζει να τραγουδει το τραγουδη ειναι τοσο καλος , και καθε μερα που ειμαι μαζι του τον ερωτευομαι ολο και περισσοτερο εγω εγω που τα τελευταια χροννια δεν ηθελα να ακουω τη λεξη αγορι

Το μισω αυτο , με μισω , τον μισω

Ο Αλεξ με κοιταει και χαμογελαει και αυτος

Μου δινει ενα φιλη στο μαγουλο και ο χαρακτηριστηκος ηχος του κινητου του χτηπαει

Αλεξ- ναι μωρο μου , ερχομαι , ελλη πρπει να φυγω με χριαζονται
Ελλη- ναι

Εχω παρει την αποφαση μου

Μπαινω σπιτι και αρχιζω να κλεω , επεξεργαζομαι στο μυαλο μου τι θα του πω

...

Ελλη- Λουκ δεν ειμαι καλα, το αποφασησα θα του πω να τελιωσει ολο αυτο το θεατρο αυριο ανοιγουν τα σχολεια και ολα θα ερθουν στα ισια τους

Λουκ- Ελλη αν αυτο πιστευεις πως ειναι το σωστο καντο

Ελλη- Λουκ δεν ξερω τι πιστευω , πλεον αλλα θα τελιωσω οσω ειναι γρηγορα πριν γινουν χειροτερα τα πραγματα μεσα μου

Ο Λουκ ξεφυσαει απο το κινητο

Λουκ- πραγματικαα , δεν ξερω τι να σου πω εγω στο ειπα δεν κανει για τετοια ο Αλεξ ποτε δεν εκανε

Δακρυα , οχι παλει

Ο Αλεξ μπαινει μεσα στο σπιτι

Ελλη- πρεπει να κλεισω

...

Αλεξ- Ελλη ; Εγινε κατι;
Ελλη- οχιι , οχιι
Αλεξ- καλα

Ελλη- εμμ Αλεξ , θελω να μηλησουμε λεω μαι καθομαι στον καναπε
Αλεξ- ενταξει
Ελλη- θελω να τελιωσει ολο αυτο , με το θεατρο με τη ψεφτικη σχεση δεν αντεχω αλλο πιεζομαι πολυ , παρα πολυ
Αλεξ- χα πιεζεσαι ; Να τελιωσει κοπελια αντε γεια

Λεει και σηκονεται απο τον καναπε αναιβενοντας προς τα πανω

...

Μετα απο κανενα 15 λεπτο η πορτα χτυπαει καλα ποιος να ειναι τετοια ωρα;

Ρανια- εμμ ειναι εδω ο Αλεξ;
Ελλη- πανω ειναι, τι κανεις εδω;

Αλεξ- εγω την καλεσα , ελα πανω μορω μου

Σοβαρα τωρα ; Βλακα δεν θελω να σε ξαναδω ποτε , ποτε!

Μαζευω μια τσαντα με ρουχα περνω τα κλειδια του σπιτιου του Αλεξ μπαινω στο αυτοκινητο μου και κατευθηνομαι προς τα εκει

Σε ολο το δρομο συγρατουσα τα δακρυα μου αλλα ταυτοχρονα ειμουν και τοσο θυμωμενει

Μπαινω στο σπιτη και επιτελους μονη