YOU ARE MY TROUBLE

61-how i feel

ειναι περιεργο να πρεπει να αποδεχεσαι τα συναισθηματα σου ετσι , να προσπαθεις να τ απαναρνηθεις , αλλα να μην μπορεις, να τριγηρνουν τοσο στο μυαλο σου , χωρις να το θες να μην μπορεις να τα σταματησεις

να εχεις μαθει διαφορετικα και για ενα ποσωπο , που μπηκε τοσο τυχαια μεσα στη ζωη σου

το ονομα της ειναι Ελλη , Ελιζαμπεθ , ειναι τοσο διαφορετικη , ολα ειναι διαφορετικα πανω της ξεροκεφαλη μερικες φορες αλλα τοσο ομορφη εσωτερικα αλλα και εξωτερικα

ηταν η μονη που δεν μου ριχτηκε , δεν επεσε υπο την γοητεια , καπου μεσα μου με εκνευριζε αυτο ακομη και αν δεν ηθελα να το παραδεχτω στον εαυτο μου

παιρνω τα κλιδεια τησ μηχανης και βαζω μπρος προς το σπιτη

ξεκλειδωνω την πορτα και η Ελλη καθεται στον καναπε με τον Λουκ

Αλεξ- Ελλη μπορουμε να μιλησουμε ?

Ελλη- εμμ ναι ..Λουκ τα λεμε μετα

...

Αλεξ- Ελλη , ξερω πως εχω φερθει σαν μαλακας , αλλα δεν ειμαι ετσι Ελλη , δεν θελω να ειμαι ετσι , Ετσι εμαθα δεν ειναι τοσο ευκολο να αλλαξεις και σου ειπα τα πραγματα γενικα δεν ειναι ευκολα με εμενα , δεν μπορω απλα να τα αφησω ολα και να ξεκινησω τα παντα απο την αρχη , θυμασαι που βρηκες στο σπιτη μου εκεινη την κιθαρα , το αφεντηκο μου ειχε μαθει να παζω , σταματησα γιατι με εκανε να νιωθω πως ειμαι αδυναμος , επεζα στην μαμα μου μερικες φορες οταν δεν ηταν καλα , γιαυτο και δεν θελω καν να βλεπω την κιθαρα μου , ειμαι ενα παιδι που απλα εχει περασει δυσκολα , δεν μετανιωνω γιαυτο που ειμαι Ελλη , αλλα δεν ειμαι και στα καλητερα μου

ΕΛΛΗΣ ΡOV

Και εδω ειναι οπου καταλαβα ποιος ηταν και ειναι ο πραγματικος Αλεξ Αντερσον που κριβεται πισω απο καποιον που οι αλλοι δημιουργησαν για αυτον

Το ηξερα , ειναι περιεργο που ο Αλεξ μου λεει τετοια πραγματα

Αλλα και παλη δεν , δεν μπορει να συμβει κατι

Το αγγαλιαζω και αφηνω  ενα φιλη πανω στο μαγουλο του γυρναει και με κοιταει αφηνει ενα φιλη πανω στα χειλη μου και τραβιεμαι πισω , και φευγω απο το δωματιο 

χρειζομαι να σκεφτω , μου εχουν πεσει τοσα πραγματα μαζεμενα , δεν ξερω γιαιτι μου τα λεει ολα αυτα , τωρα.. τωρα στην χειροτερη στιγμη απο ολες 

κοιταω εξω απο το μπαλκονη μου , και ολα ειναι τοσο ηρεμα γιατι να μην μπορουσαν να ηταν ετσι και τα πραγματα στη ζωη μου ,αλλα γιαυτο λενε πως η ζωη δεν ειναι τοσο ευκολη , δεν το ηθελα αυτο , απλα ηξερα πως ενα νεο κεφαλαιο θα ανοιγωταν στην ζωη μου , δεν περιμενα αυτο 

η πορτα μου χτηπαει 

Ελλη- ασε με μονη μου , Αλεξ

Αρια- δεν ειναι ο Αλεξ

Ελλη- Αρια? λεω γυρνωντας αποτομα προς την πορτα 

Αρια- τι εγινε Ελλη?

Ελλη- ειχες δικιο Αρια και εγω δεν ηθελα να σε ακουσω , δεν ξερω τι να κανω ειμαι τοσο μπερδεμενη 

Αρια- να φτανταστω ακουσες κατι απο τον αδερφο μου , που δεν ηθελες να ακουσεις τωρα 

Ελλη- τα ακουσα ολα Αρια , ολα δεν εμεινε κατι που να μην ξερω , ξερω πραγματα που ουτε καν εσυ η ιδια δεν γνωριζεις 

Αρια- Ελλη , καταλαβαινω πως πιεξεσαι και καταλαβαινω πως τα βλεπεις ολα λαθος , αλλα εισαι η μονη που ο αδερφος μου ειδε ποτε του παραπανω απο ενα παιχνιδη του 

Ελλη- πραγματικα θελω να του πω παρα πολυ , πως νιωθω απλα δεν μπορω , δεν μπορο να του το πω 

Αλεξ - τι να μου πεις Ελλη?