"แหะ ๆ!" เกวินยิ้มแป้นเดินเข้ามาหาหุ่นอีกตัว "ทายสิว่าเกิดอะไรขึ้น!"
ใบหน้าของ RK900 ขยับเล็กน้อยแต่ก็มากพอจะดูออกว่ากำลังทำหน้าไม่เข้าใจ
"นี่ไง เนี่ย! ตัวหุ่นเนี้ยเป็นตัวเดิม! ตั้งแต่คราวนั้นฉันยังไม่โดนเปลี่ยนตัวเลย! แหะ ๆ!" หุ่นตัวเล็กกว่ายืดอกประกาศเสียงกร้าว ทำท่าทางอย่างกับว่าเขาทำภารกิจยิ่งใหญ่สำเร็จและกำลังรอรับรางวัล
สำหรับ RK900 แล้วการพบกันในแต่ละครั้งของพวกเขาห่างกันเพียงชั่วพริบตา แค่เสี้ยวอึดใจแล้วเขาก็ต้องตื่นขึ้นมาดูเกวินตายครั้งแล้วครั้งเล่าราวกับติดอยู่ในวังวน
แต่สำหรับเกวินแล้วการได้เจอ RK900 เป็นช่วงเวลาตื่นเต้นที่ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ยังน่าจดจำ เขาตั้งตารอที่จะได้ทำภารกิจร่วมกับอีกฝ่ายเสมอแม้ว่ามันจะหมายถึงเขาอาจต้องตายในภารกิจนั้น
ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่สน
เกวินยิ้มให้เขาเสมอ กระทั่งวินาทีสุดท้ายของตัวเอง ในวินาทีก่อนที่จะไม่เหลือชีวิตในตัวและกลายเป็นเพียงซากหุ่นเหล็ก
ถึงแม้ว่า'เกวิน'ในฐานข้อมูลแบ็กอัปที่ถูกถ่ายเข้าไปในตัวใหม่จะจำไม่ได้ แต่ RK900 จำได้และเขาไม่อยากเห็นเกวินเจ็บปวดเวลาที่ต้องตายอีกแล้ว
พอเกวินบอกว่าโปรแกรมที่ได้ไปใช้ได้ผลเขาก็เบาใจไปได้เปราะหนึ่งแล้ว...อย่างน้อย ๆ ก็ในตอนนี้
RK900 เป็นห่วงหุ่นอีกตัว เขารู้เพียงแค่ว่าจะต้องปกป้องเกวินด้วยวิธีทุก ๆ อย่างที่ตัวเขาจะสามารถทำได้
และหวังว่าในครั้งต่อไปที่เจอกัน เกวินจะยังเป็นเกวินตัวเดิม...ในร่างเดิม
○●○●○●○
"นี่ ๆ ฉันมีความจำนึง! เรื่องก็คือเมื่อคืนก่อนนี้ฉันวิ่งไล่จับแมลงสาบอยู่ แล้วก็..."
"ผมว่า..."
"แต่มันตลกจริง ๆ นะ! พอฉันเล่าให้พวกมนุษย์ฟังเช้าวันถัดมาพวกนั้นทำหน้าแขยงกันหมดเลย"
"...ก็ได้ครับ"
○●○●○●○
*มีคำผิด ข้อติอะไรเมนต์บอกได้เลยนะคะหรือมากระซิบบอกกันทางทวิตก็ได้^^*
YOU ARE READING
Backup
Fanfictionนกฮูก'ไม่ได้เป็นคนเขียนหรือวาด'แฟนฟิคเรื่องนี้นะคะ ฟิคและรูปภาพทั้งหมดจากเรื่องนี้เป็นผลงานของคุณ Ada Ke ค่ะ ไปให้กำลังใจนักเขียนกันได้ทางทวิตเลยค่า งานเขาดีจริง ๆ >< เปิดวาร์ป!!!! เรื่อง/ภาพ : Ada Ke (Twitter: @a1222ya) ต้นฉบับ : https://twit...