ေအးရဲ႕ Make up artistရႊန္းတစ္ေယာက္ မန္ေနဂ်ာ မမရံုးခန္းကို ေရးႀကီးသုတ္ပ်ာေျပးလာသည္။
"ေဒါက္ ...ေဒါက္"
"ဝင္ခဲ့ပါ"
"မမေရ ျပသနာတက္ျပန္ပီ"
"ဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ ရႊန္း။ ေအး ျပသနာ႐ွာျပန္ပီလား"
"ဟုတ္တယ္မမ၊ ေအးျပသနာလုပ္ျပန္ပိီ"
"ဒီတစ္ေခါက္ေရာ ဘာျဖစ္တာတဲ့လဲ"
မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ျပသနာေပါင္းစံုကိုနားေထာင္ရအံုးမွာမို႔ မန္ေနဂ်ာ ေဒၚထားထားႏြယ္ ေခါင္းကိုက္ေနမိပီ။
"မမေရ..ေအးအိမ္က အိမ္အကူအေဒၚႀကီးကိုအလုပ္ထုပ္လိုက္ျပန္ပီ။"
"ဘာလို႔ထုတ္လိုက္ျပန္တာတဲ့လဲ"
တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳးျပသနာမ်ိဳးစံု႐ွာသည့္ေအးတစ္ေယာက္ အခုလည္းေနာက္ထပ္ အိမ္အကူတစ္ေယာက္ကိုအလုပ္ထုတ္လိုက္ျပန္ပီ။ ထမင္းခ်က္၊အဝတ္ေလ်ွာ္၊အိမ္သန္႔႐ွင္းေရး အစအဆံုးတာဝန္ယူထားရတဲ့ အိမ္အကူမ႐ွိေတာ့တာမို႔ ကတက္႐ိုက္အံုးမည့္ျဖစ္ျခင္း။ အျမန္ဆံုးအိမ္အကူ႐ွာရျပန္ေတာ့မည္။ တကယ့္ျပသနာမင္းသားေအးပါ။
"သူ႔အက်ႌကို မီးပူတိုက္ထားတာအခ်ိဳးမက်လို႔ အဆင္မေျပလို႔တဲ့ မမ"
"အေၾကာင္းျပခ်က္က႐ိုး႐ွင္းလိုက္တာ ဒါနဲ႔ပဲအလုပ္ထုတ္ျပန္ေရာတဲ့လား"
"ဟုတ္တယ္မမ၊ အဲ့ဒါအခု အိမ္အကူအသစ္အျမန္ဆံုး႐ွာရမယ္မမ။ ေအးကေျပာလို္က္တယ္ ဒီတစ္ခါအိမ္အကူ႐ွာရင္ အေဒၚႀကီးေတြမေခၚပါနဲ႔တဲ့ မိန္းကေလးငယ္ငယ္ေလးေတြလည္း မေခၚနဲ႔ေတာ့တဲ့၊ ေယာက်ာ္းေလးအိမ္အကူပဲ႐ွာေပးတဲ့"
"ဘယ္လို ေယာက်ာ္းေလးအိမ္အကူဟုတ္လား ရႊန္း"
"ဟုတ္တယ္မမ..ရႊန္းလည္း႐ူးခ်င္ပါတယ္မမရယ္။ အိမ္အလုပ္ေတြအကုန္လုပ္တတ္တဲ့ေယာက်ာ္းေလးမ်ိဳးက ဒီေခတ္မွာေတာ္ေတာ္႐ွားေနပီကို"
