Rode ruiter

Lilly 1

"Wakker worden!" hoorde Lilly in haar oor. "Ehhh nog even liggen" kreunde ze. Maar Charlie bleef aandringen en Lilly deed haar ogen open. Boven haar zag ze de strakblauwe ogen van Charlie die haar doordringend aankeken. "Kom, schiet eens op Lilly anders is het warme water op". "Oh ja", dacht Lilly, "vorige keer was het warme water op en toen was de douche heel koud. Dat is een van de nadelen van weeshuis Avondrood, als je te laat bent krijg je straf, niet expres maar het was wel zo."

Charlie trok het dekbed van haar af en rende naar de douches. Lilly kwam zo snel mogelijk achter haar aan. Maar nee, ze was te laat. De rest was ook wakker. Lilly sliep helemaal achteraan dus Victoria was veel sneller bij de deur.

Daar bleef ze staan en versperde Lilly de weg. "Kom meiden", riep ze, "we gaan deze brilsmurf toch niet óns warme water op laten maken?" Lilly rende naar voren maar was te laat. De hele bende van Victoria stond al bij de deur. "We gaan die Brilsmurf eens een lesje leren, hè meiden ", zei Victoria. De hele bende moest lachen.

"Oh nee", dacht Lilly, " daar gaan we weer." Ze was zo boos en bang dat ze heel hard begon te schreeuwen. Ze hoorde iemand naar boven komen.

"Oh nee, nu gaat mevrouw Schager mij weer de schuld geven." Maar in plaats van de schaduw van mevrouw Schager zag Lilly de schaduw van een man naar boven komen. Victoria had nog niets gemerkt. Die was nog te druk bezig met háár zoeken.

De deur ging open en inderdaad daar stond niet mevrouw Schager. Een man stond in de deur opening. Hij was ongeveer een jaar of 20 en hij had donker haar en bruine ogen. Hij leek een beetje op iemand die ze kende maar wie dat wist ze niet. "Gaat het meisje?" vroeg hij. Lilly stamelde iets van "Victoria murmelmurmelmurmel, murmelmurmelmurmel wie ben jij?"

Lilly wist naderhand echt niet meer wat ze had gezegd maar dat doet er ook niet zoveel toe. Victoria daarentegen had nog niks door. Een meisje van haar bende kwam naar haar toe en tikte haar op haar schouder. Ze wees naar de jongen en Victoria schrok een beetje.

Lilly wist niet waarom. Ze wist zelf ook niet wie die jongen was en wat hij hier deed maar Victoria's reactie was wel een beetje raar. Ze herstelde zich snel. Ze liep naar de jongen toe en vroeg "wat doe jij hier?" De jongen antwoordde met "wat doe jij hier?" Daarop had Victoria niks te zeggen. Toen ze dat doorhad begon ze aan haar super zielige verhaal over haar ouders die waren gestorven.

Lilly keek een beetje verbluft toe, zo had ze Victoria nog nooit meegemaakt. Ze wist niet waar ze zo goed had leren slijmen. Toen Victoria bijna bij het tragische einde kwam, kwam Charlie binnen. Voor Lilly's gevoel op precies het goede moment. De jongen staarde verbaasd naar Charlie. Zijn aandacht was meteen weg van Victoria. Hij vroeg haar verbaasd "En hoe kom jij hier?" Lilly had verbaast daar deze conversatie gekeken. Ze had nog nooit zo'n oude jongen gezien. Al had ze meteen door dat Charlie dus een keer zo'n jongen had gezien. Dat had ze haar wel mogen vertellen hoor!

Charlie was Lily's beste vriendin. Ze waren allebei buitenbeentjes. Ze hoorden allebei niet bij Victoria's bende. Als je daar niet bij hoorde was er een grote kans dat je gepest zou worden.

In Avondrood mochten de leraren je dan ook meteen niet. Dit was erg vervelend want al je lessen en alles wat je deed was onder begeleiding van een leraar. Zo werd je ook meteen als vervelende leerling beschouwd. Niet dat Lilly ooit iets verkeerd had gedaan, maar de leraren mochten haar gewoon niet. Zo waren Charlie en zij bij elkaar gekomen. Ze dacht dat ze Charlie wel kon vertrouwen maar blijkbaar had Charlie toch iets voor haar verzwegen. Niemand wist ook waar Charlie vandaan kwam. Ze was als baby voor de deur van Avondrood neergelegd en daar had geen briefje bij gelegen. Lilly's ouders daarentegen waren omgekomen in de oorlog. Haar moeder had nog net een baby gekregen, zij dus.

Lilly was in Avondrood terecht gekomen toen ze drie was en haar vervelende oom haar had gedropt, omdat ze op vakantie wilden gaan. Ze zijn nooit meer terug gekomen om haar op te halen.

Op het moment dat de jongen binnenkwam wist ze dat ze hem ergens was tegen gekomen. "Wie heet Lilly?", vroeg die jongen. "Je moet meekomen naar beneden. " Lilly had het gehoord maar zag Victoria's blik en durfde niet onder het bed vandaan te komen.

Uiteindelijk na vaak roepen was ze onder het bed vandaan gekomen. Victoria had vervelende woorden in haar oor gefluisterd maar daar had ze nu even niet opgelet. "Ik mag mee met de jongen "dacht ze opgewekt. Ze liep naar beneden, met de jongen mee. Wat zijn beneden aantrof had ze niet verwacht.

Lilly liep naar beneden en zag mevrouw Schager zitten. Maar niet in haar normale stoel. Normaal zat ze altijd in de gammele leunstoel met de prachtige bordeaux rode kussens. Maar nu zag dat iemand anders. Het was een man. Ze wist meteen wie het was. Alle meisjes van avondrood waarom bang voor deze man.

Als je wordt uitgekozen werd je meegenomen. Naar kasteel de Rodegloed. Daar moest hij gaan helpen met afwassen, en koken. Eigenlijk gewoon precies dienstmeisje. Dat was als je in Avondrood zat een ramp.

Bijna alle ouders van de meisjes hier waren helden. Behalve die van haar, en die van Charlie natuurlijk want niemand wist waar haar ouders waren.

Op het moment dat Lilly er achter kwam dat ze dienstmeisje zelf worden schrok ze een beetje "ik ben niet eens de oudste hier "dacht ze bij zichzelf. Ze liep naar mevrouw Schager toe en maakte een buiging, dat hadden ze er in het tehuis ingestampt gekregen. Als je het niet deed was je zwaar de pineut. Nadat ze de buiging had gemaakt blijven staan.

Mevrouw Schager zei "Liefste Lilly, dit is meneer Raver", Volgens Lilly zei ze het met dezelfde toon tegen Victoria tegen de jongen had aangeslagen. "Meneer Raver heeft je al een lange tijd geobserveerd, hij denkt dat je uitstekend zou zijn als Rode Ruiter.

"Hé", Lilly schrok een beetje, ze stamelde,"Maar worden toch alleen jongens daarvoor gekozen?" En bij zichzelf dacht ze: "maar ik had zo graag kokkin willen worden ".

Het was wel waar, Lilly had een keer paardgereden en ze was er best goed in geweest, ze was er maar een keer afgevallen. Victoria daarin tegen was er vijf keer afgevallen en had de rest verboden er ooit nog over praten.

Lilly's passie voor eten was veel groter dan voor paardrijden. Je kon het niet aan haar zien maar het liefste stond ze de hele dag in de keuken. Als ze ook maar de kans kreeg maakte ze de mooiste taarten. Die waren leuk om te maken vond ze, je kon je daar helemaal in uitleven. Mooie toefjes enzo. "Maar daar ging het niet om" dacht ze bij zichzelf,"ze zou toch niet Ruiter worden? Dan zou haar familie geen eer meer hebben omdat Rode Ruiters lager stonden dan ridders." Ze had dan geen familie meer maar rode ruiter worden was wel heel laag.

Mevrouw Schager grijnsde naar haar, ze had net zoals alle andere leraren en hekel aan Lilly. Lilly wist zelf niet waarom maar dat was eigenlijk wel logisch, het was natuurlijk omdat mevrouw Schager Victoria als lievelingetje had.

"Lilly"zei mevrouw Schager, "je mag kiezen of je meegaat of je hier voor de rest van je leven blijft, je hebt een minuut om na te denken. " Voor Lilly was het duidelijk, zij zou hier blijven in avondrood en de hele dag achter de naaimachine zitten en niks doen.

"Hé, "zei meneer Raven, "zou kiezen natuurlijk nooit voor mij, Rode Ruiter zijn is leuk hoor! Je mag een paardrijden en boogschieten, het is niet alleen vervelend hoor. " Lilly dacht nog eens even na, als ze mee zou gaan met meneer Raver zou ze tenminste niet meer gepest worden! Lilly zei: "oké ik ga mee," ze zag het gezicht van Mevrouw Schager donker worden, daar had ze op gehoopt.

Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden... Het was wel een beetje lang.. Laat me zeker weten wat jullie er van vinden!! Dat vind ik leuk om te zien!!!