Το παιχνίδι

❤️Εξηγησεις 2❤️

Είχα γυρίσει όλο το σχολείο αλλά ο Λάμπρος πουθενά.... Ώσπου είδα μια σκιά στην πίσω αυλή στις κερκίδες.... Όταν κατάλαβα ότι ήταν ο Λάμπρος έτρεξα κοντά του. Όταν πήγα εκεί ξαφνιάστηκε

Λάμπρος:" Τι θες εσύ εδώ?"
Οκκκ παραήταν απότομος...

Βάσια:" Εμμμ...κοίτα Λάμπρο.... Δεν ητ-"
Δεν πρόλαβα να τελειώσω και με διέκοψε

Λάμπρος:" Δεν πειράζει.....Δεν είναι ανάγκη να μου δικαιολόγησε.... Μη φοβάστε δεν θα πω τίποτα σε κανένα"
Είπε αλλά φαινόταν λυπημένος. Δεν τον είχα ξαναδεί έτσι. Ίσως να νιώθει κάτι για μένα αλλά ποτέ δεν τον είδα αλλιώς Όχι ότι δεν είναι όμορφος είναι υπερβολικά όμορφος απλά δεν έτυχε δεν ξέρω μπορεί στο μέλλον να το δω αλλιώς τώρα όμως Όχι

Βάσια:" Σε ευχαριστώ"
Δεν είπα τίποτα γιατί αν του έλεγα ότι δεν ήταν κάτι αυτό που είδε θα ζητούσε εξηγήσεις και τι θα του έδινα?

Έφυγε χωρίς να πει τίποτα. Αλλά και πάλι με προβλημάτισε. Πότε δεν μου είχε δείξει αυτό τον εαυτό του. Μπορεί στο μέλλον να τον δω αλλιώς αλλά προς το παρόν είμαι αλλού ΣΤΑ ΑΣΤΈΡΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΎ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΎ ΕΚΕΊ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΦΤΆΣΕΙΣ ΠΙΑΑΑΑΑ *σηκώνεται και χορεύει μόνη της σαν την τρελή*

Έφυγα από εκεί και πήγα μπροστά που ήταν τα κορίτσια. Έπρεπε να τα πω στη Σοφία αλλά αισθανόμουν λίγο άβολα να μιλήσω μπροστά στη Γεωργίευα για την "σχέση" μου με τον αδερφό της. Μετά από λίγο βρέθηκα στο παγκάκι.

ΤΑ κορίτσια άρχισαν να με ρωτάνε τι έγινε
Δεν ξέρω αν έπρεπε αλλά εγώ τους τα είπα
ΌΛΑ

Και στην Γεωργίευα για τον αδερφό της. Στην αρχή ξαφανίαστηκαν αλλά όχι για τον Χρήστο αλλά για τον Λάμπρο.

Σοφία:" Ρε Βάσια είσαι σίγουρη για το παιχνίδι;
Διέκρινα μια ανησυχία στη φωνή της

Βάσια:" Νομίζω πως Ναι. Ένα παιχνίδι είναι"

Γεωργίευα:" Εγώ τον αδερφό μου τον ξέρω καλά. Δεν θέλω να τα πω αλλά μπορεί να σε πληγώσει...."
Είχε δίκιο αλλά ήταν ΈΝΑ ΑΠΛΌ ΠΑΙΧΝΊΔΙ

Δεν ξέρω αν έπρεπε να τους το πω αλλά....

Βάσια:" Κορίτσιααααα?"
Φοβάμαι να το πω αλλά....

Σοφία κ' Γεωργίευα:" Πες τοοοο"

Βάσια:" Τίποτα δεν είναι σίγουρο. Αλλααα νομίζω. Είπα νομίζω. Ότι μου αρέσει λιγουλάκι όσο πατάει η γάτα ο Χρήστος"

Σοφία κ' Γεωργίευα:"Τιιιιιιιιιιιιι?"
Όχι το φοβάμαι αυτό. Βοήθειααααααα θα με σκοτώσουν. Τι ήθελα και το λεγα 😥

Βάσια:" Είπα νομίζω"

Σοφία:" Αγάπη μου τα νομίσματα για τον κουμπαρά σου καλύτερα"
Πάντα εξυπνηηηηηη

Βάσια:" Αυτό το χιούμορ σου με σκοτώνει"

Σοφία:" Βάσια, Α σε το χιούμορ μου. Από ότι μας είπε η Γεωργίευα ο Χρήστος δεν είναι και το καλύτερο παιδί για σχέση. Κανόνισε να πληγωθείς.... Δεν αξίζει. Όσο και να μην θέλω να σου το θυμίσω, Θυμάσαι τι είχε γίνει την τελευταία φορά που είχες ερωτευτεί"

Στην θύμηση των γεγονότων ένα δάκρυ κύλισε. Η Σοφία αμέσως με αγκάλιασε.

Σοφία:" Έλα ξες ότι δεν το ήθελα"
Πάντα ήθελε το καλό μου...

Βάσια:" Το ξέρω Σοφάκι μου"
Τον συχαινόμουν με Είχε καταστρέψει. Με έκανε να μην ξανά εμπιστευτώ κανένα.

Flashback

Γιάννης:"Αγάπη μου, Θα σε αγαπώ για πάντα"

Βάσια:" Και εγώ αγάπη μου για πάντα"

Γιάννης:" Μωράκι μου να θυμάσαι ότι ποτέ δεν θα σε αφήσω μόνη σου ποτέ"

Ένας γλυκός ύπνος με πήρε στο άκουσμα των λογιών του

End flashback

Χωρίς να το καταλάβω λίγα δάκρια είχαν κυλήσει από τα μάτια μου. Έπρεπε να φύγω. Σκούπισα τα δάκρυα μου και μίλησα

Βάσια:" Σόρρυ κορίτσια αλλά πρέπει να φύγω. Θέλετε να βρεθούμε το απόγευμα;"

Σοφία κ Γεωργίευα:" Ναι θα κανονίσουμε"

Έφυγα τρέχοντας. Πήγαινα σπίτι μου αλλά ξαφνικά άκουσα μια κόρνα. Είδα ένα μαύρο αυτοκίνητο με μαύρα τζάμια. Άνοιξαν τα τζάμια και εμφανίστηκε το τελευταίο άτομο που περίμενα να δω

Hiiiii
Το είχε γίνει με τον Γιάννη;🤔
Ποιος ήταν στο αμάξι?😉
See.you.soon🌌
-V-