Yıprandı hücrelerim,yenilemiyor kendini.Sana bagımlı kalmış,seni istiyor,seni özlüyor,senleşmiş bütünüyle...
Kanımı eskitiyor duygularım,çürüyorum bir köşelerde.Aynalar düşmanım;karanlık dostum oldu.Yolunu gözlüyorum yine,belki özlemişsindir beni,belki de bir tesadüf için dönersin ama sakın bana belli etme olur mu?Kırılırım sonra,durduramazsın karalaşan kanımı...
Amaçsızım...Bir hedef için değil,hiç bitmeyen bir son için yaşıyorum.Seni istiyor tüm dokularım,bir ilaç gibi.
Senden eksik,kendimden fazlayım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN GÖLGESİ
PoetryAşk neydi?...Onu başkalarından kıskanmak mıydı?Avuçlarının terlemesine aldırmadan onunla yüzleşmek miydi?Ya da,sırf üzülmesin diye onunla birlikte olmak mıydı? Hayır!Aşk bu değildi!Aşk,sol yanındaki acıyı sahiplenerek,ondan kalan tek parça olduğunu...
