Kiedy przesiaduję w tłumie,
Pogrążony jestem w zadumie.
Jakby tak wiele mnie otacza,
Ale ten ogrom mnie przytłacza.Tak wiele osób, tak wiele twarzy.
A ja czekam aż coś się wydarzy.
Czuję samotność, brak i smutek.
Mocno pragnąc paczki ciągutek.Czegoś mi brakuje, jestem niepełny.
Wtulam twarz w moją kołdrę z wełny.
Jestem w pokoju, tym razem sam.
Brakuje mi tłumu, tak powiem wam.Wśród ludzi nie czuję się dobrze.
Samemu jest lepiej? A skądże...
Dla mnie tak źle, a tak jeszcze gorzej.
Mogłoby być lepiej, z łaski Bożej!Chcę zniknąć i wszystko zostawić.
Zszyć serce aby przestało krwawić.
Zacząć od nowa, żeby żyć inaczej.
Myślę że byłoby lepiej... Raczej...Ale nie! Nie mogę! Muszę pozostać.
Niech myśli przybiorą inną postać!
Powinienem cieszyć się tym co mam.
Ktoś ma gorsze problemy gdzieś tam.Myślę nad przykrym i smutnym,
Wykrzykując o losie okrutnym.
Rozpaczam nad błahymi sprawami,
A serce nie pokryte tylko szwami.I przez to wszystko zapominam,
O tym co innym przypominam:
Zawsze wszystko może się zmienić,
I w kolorach tęczy zacząć mienić.
*******
Słów [w samym wierszu]: 173
20-21 listopada 2018
Taki o pierwszy wierszyk sobie napisałem. Poeta że mnie żaden no ale coś tam wyszło xD Mniej więcej się rymuje i ma podobne długości wersów/linijek. No to chyba jest ok. Treść chyba nie jest jakaś super...
A zresztą co ja się będę rozpisywał jak się nie znam. I tak jak opublikuje to znajdzie się ktoś kto oceni i się lepiej zna. No to sobie chętnie przeczytam taką opinię :)
CZYTASZ
Myśli ≈ (Wiersze + Piosenki) × Sztuka
PoetryKolejna książka, którą będę prowadził dopóki mi się nie znudzi. Hurra! Będzie to coś w formie mojego notesu na jakieś "artystyczne" teksty. Może wyjdą z tego wiersze albo piosenki albo coś podobnego. To się okaże. Ale jeżeli coś tu zamieszcze to zap...