Kırmızı

Bölüm 7:Şemsiyenin Diğer Yüzü

Yanağıyla yastığın soğuk tarafını bulmaya çalışırken uzun dalgalı saçları Alicia'yı az da olsa rahatsız etmişti. Kafasını hafifçe kaldırıp etrafına bakındı. Yabancı gelmesine rağmen burası kendi odasıydı. Odasını yabancılamasının sebebi baş ağrısı ve az da olsa mide bulantısıydı.

Aklından mide bulantısını geçirirken midesi bir anda ağzına geldi ve tuvalete koştu. Dün gece yediği ve içtiği herşeyi çıkarmıştı. Midesi rahatlasa bile şu anda bomboştu. Şu anda aklından geçen tek şey kalkıp bir iki lokma birşey yemekti.

Kalkıp mutfağa doğru yöneldi. Buzdolabını vücudunun yorgunluğuna rağmen yavaşça araladı , ancak gördükleri onu hüsrana uğrattı. Dolapta 3 gün öncesinden kalan makarna ve soğuk sular hariç hiçbir şey yoktu. Karnı o kadar açtı ki şu anda o bozuk makarnayı bile yiyebilirdi.

"Önce baş ağrısını halletmeliyim." diye düşündükten sonra büyük boy dolaptan kahve kutusunu çıkarıp Almanya'dan getirdiği büyük kahve kupasının içine 3 tatlı kaşığı kahve koydu. Normalde 2'den fazla koymamasına rağmen baş ağrısıyla ancak böyle başa çıkabilirdi. Çaydanlığa kaynaması için su koyarken:

"Bir daha bu kadar çok içmeyeceğim." diye iç geçirdi. Önceki gece normal içtiğinden biraz daha fazla içmişti ve eve dahi nasıl geldiğini hatırlamıyordu. Su kaynayana kadar telefonuyla oyalanmaya karar verip odasından telefonunu aldı.

Telefonunun kilit ekranını gördüğünde dün gece gerçekten dağıttığını farketti.

"Günaydın güzellik :*"

Kahvesini yavaş yavaş yudumlarken bütün olaylar aklına gelmeye başladı. Bir çocuğun onunla konusmaya baslaması , dans etmesi ve bir süre sonra karanlık bir köşede onu öpmesi.

"Sanırım numaramı karanlık köşedeyken verdim." diye düşündü.

Tabiki cevap vermeyecekti. Çünkü sarhoş olmasa o çocukla konuşmayacaktı bile. Çocuğun ismini bilmiyordu , telefonuna bile kaydetmemişti.

Umursamaz bir şekilde kahvesini içmeye devam etti. Bu sırada da elindeki telefonuyla bir süre uğraştı.

Kahvesini bitirmesine rağmen telefonuyla uzun bir zaman oynadığının farkına bile varmadan 1 saat geçirmişti. Mide bulantısı ve baş ağrısı geçmiş ancak başı hala dönüyordu.

Başının dönmesini geçirir düşüncesiyle duşa girdi. Gecelik giydiği herşeyini çıkartıp suyu buz gibi açtı. Ve bir anda altına girdi.

Yüzüne vuran soğuk su uykusunu daha da iyi açtı. Suyu kapatıp duştan çıktı ve havlusuna sarındı. Odasına gidip kıyafetlerini giyindi ve gün içindeki şıklığına tekrar ulaştı.

Saçlarını yaparken güzelliğinden emin bir şekilde aynada kendine bir bakış attı. Güzelleşip hazırlanmasına rağmen başı hala dönüyordu. Ancak aldırmadı ve eline şemsiyesini alıp kapıdan çıktı. Şehir yoluna doğru çıkarken şemsiyeyi açtı ve yola koyuldu. Yolda yürürken yolun en sağ tarafında buluna büfeye gitti bir şişe su ve kare çikolata aldı.

Çikolatanın paketini açmasıyla bitirmesi bir olmuştu. Sabah kahvaltı için hiçbir şey yemediği için aslında şu anda çikolata yemesi sağlıklı değildi ancak umrunda değildi. Şemaiyesini doğrulttu etrafına doğru bakarak ilerliyordu. Mağazaların ışıkları yağmur bulutlarının kararttığı şehir merkezini günışığı gibi aydınlatıyordu.

Ancak mağaza ışıkları Alicia'nın başını daha çok döndürüyordu. Bunu düşündükten sonra başı daha çok dönmeye başladı. Başı döndükçe yürümesi biraz daha yavaşladı.

Yavaşladı ve yavaşladı. Tam o anda kıpkırmızı şemsiyesinin önünden bir darbe yedi.

Tökezledi. Dengesini kurmaya çalıştı. Bir anda kolunu biri tuttu. Kimin tuttuğunu göremeyecek kadar çok başı dönüyordu. Kolunun tutan insan birkaç kelime birşey söylüyordu. İçlerinden anladığı tek şey "İyi misin?" oldu. Yavaşça fısıldayarak

"İyiyim." dedi.

Kendisini tutan insan birşeyler daha dedi ancak Alicia anlamakta zorluk çekiyordu. Anlamamasına rağmen başını salladı. Düşmemek için kendisini tutan insanın koluna girdi. O andan itibaren etrafında olan herşey buğulu görünmeye başladı ve duydukları anlamsızlaşmaya başladı.