|TH| p r i m r o s e ; my happiness, my endless summer [END]

อดีตของผม

หลังจากที่แวะปั๊มน้ำมันกันแล้ว รถคาดิลแลคสีแดงเลือดหมูที่ดูจะโดดเด่นที่สุดในถนนสายนี้ก็แล่นเข้าไปในเมืองใหญ่ จากที่ข้างทางเคยเป็นบ้านเรือนของชาวบ้าน ก็กลายเป็นตึกรามบ้านช่องที่สูงตระหง่าน จากที่ถนนเคยเป็นดิน ก็กลายเป็นพื้นปูน สองข้างทางเต็มไปด้วยผู้คน และรถรามากมายควักไขว่เสียจนน่าเวียนหัว

ในที่สุดคุณหนูพริมโรสก็เจอโรงแรมที่ถูกใจ ผมต้องวนรถอยู่หลายรอบเพื่อหาที่จอดรถ แต่ในที่สุดเราก็เจอที่จอดดี ๆ ซึ่งมีร่มเงา และมีอาคารบดบังความสนใจจากผู้คนที่สันจรผ่านไปมา ในตอนที่ผมกำลังจะจอดรถ คุณหนูก็ปีนไปที่เบาะหลัง เมื่อผมแอบมองผ่านกระจกหน้ารถก็เห็นคุณหนูกำลังรื้อของบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเดินทางของเธอ ผมเลิกมอง แล้วกลับมาใช้สมาธิกับการจอดรถต่อ

"ใส่นี่เร็ว" คุณหนูยื่นเสื้อโค้ทตัวเขื่องมาให้ผม ผมจำได้ทันทีว่ามันเป็นของคุณวินเซล ผมไม่ค่อยชอบมันนัก มันทั้งตัวใหญ่และเทอะทะ ผู้ชายมีอันจะกินมักจะใส่เสื้อผ้าที่ตัวใหญ่กว่าขนาดปกติของตัวเองถึงสองไซซ์ ซึ่งผมไม่เคยเข้าใจเหตุผลของพวกเขาเลย เพราะผมชอบความคล่องตัวเสียมากกว่า แต่กระนั้นผมก็รับมาใส่โดยไม่พูดอะไร "จะได้ไม่มีใครสงสัย ว่าคนสวนที่ไหนมีเงินเยอะขนาดนี้" คุณหนูอธิบาย "แล้วก็ทำตัวให้ปกติด้วยล่ะ ทำตัวให้เหมือนพ่อของฉันน่ะ ทำได้ไหม?"