started as ghost love

chapter 21

philip's pov

nakita naming nakabalik na si mat sa katawan niya

pero bigla nalang siyang nawalan ng tibok ng puso

pagkatapos niyang magmulat ng ilang segundo ay

muli siyang pumikit at kasabay nun ay ang pag tuwid ng guhit sa machine kung saan makikita kung tumutibok pa ba ang puso niya

kaagad akong tumakbo sa mga gamit para sa kanya

kinuha ko lahat ng gamit para mailigtas siya

i pushed his chest using a thing na parang plantsa para mapabalik yung tibok ng puso niya

ginawa ko lahat ng sa makakaya ko

pero hindi na bumalik ang tibok ng puso niya...

"philip...si mat ..." sigaw ni lory habang umiiyak

halata sa boses niya ang lungkot

umiiyak siya dahil kay mat...

naalala ko sa kanya si katherine...

"mat . " sabi niya

at niyakap nito si mat

"ang daya mo naman eh!kung alam lang namin na ganito e di sana di ka nalang namin pinabalik!!!nakakainis ka!!! madaya ka mat!!!" sigaw niya habang umiiyak at pinaghahampas pa si mat

pinunasan niya ang mga luha niya at lumabas ng kwarto

pinigilan ko siya pero inalis niya pagkakahawak ko sa braso niya

----

lory's pov

alam niyo yun...nakakainis diba?!pagkatapos mong tulungan ganun pala!!! :'(

(eh bakit po ba too much affected?)

oh ms.author tinatanung pa ba yan? syempre importante siya saakin

kasi...

kasi kaibigan ko siya...

(kaibigan ba o ka i-bigan?)

oy ms.author hindi ah!

ginugulo mo pa ko eh ang lungkot ko nga dito!

nandito nga pala ako ngayon dito sa garden ayoko na sa loob

ang hirap eh...mahirap...

(mahirap?airconed naman dun lory eh)

ms.author naman wag ka na muna umepal :/ nagsesenti ang bida mo oh .

(ah...ok...pagbigyan ang bida :3)

thankyou author....

btw

patuloy parin ang pagpatak ng luha ko at isang oras na po akong ganito...

ng biglang may nagabot saakin ng panyo

kinuha ko naman ito at ginamit

"salamat..." sabi ko

" ano? wala na siya?..." sabi ko ng malungkot

"sino namang nagsabi sa'yong mawawala ako?" sabi ng pamilyar na boses

pagangat ng ulo ko nakita ko sa harapan ko si mat na nakatayo at nakangiti saakin

"m-mat!" sigaw ko at niyakap siya

pagkaalis ng yakap ko

"p-paanong .?" di na niya ko pinatapos alam na siguro niya sasabihin ko

"paanong nabuhay ako?hahaha!!!" tawa niya -___-

nagtopak ata 'to eh :3

patuloy parin siya sa pagtawa habang ako nakatingin lang sa kanya

bumalik na nga siya...

at infairness...

mas gwapo siya ngayon

>_< anu ba iniisip ko <.< >.>

tumigil na siya sa pagtawa at nagact normal na -___- wew...abnormal na nga 'to >_<

"malakas pa yung hampas mo saakin keysa sa ginamit saakin ni philip eh..." sabi niya and slitely laughed

"babae kaba talaga?" tanong niya and because of that nasampiga ko siya -___-

"woohhh...ang brutal mo talaga...-___- bumabawi ka ha porket bumalik nako" sabi niya

we just both laugh

natigil lang kami ng magring ang receiver ko

*ring ring*

i checked on my phone and saw my mom calling

do i need to answer this?-__-

i just look away while my receiver was ringging

tumigil lang 'to sandali at nagring ulit

"sagutin mo...baka importante yan" sabi ni mat

"ts...theres nothing to talk about" sabi ko

"tss...sagutin mona...ilang araw mona 'kong tinutulungan kaya 'di kana nakakauwi kaya siguradong nagaalala na sa'yo mom mo..." sabi niya

"tsss...si mom? magaalala? sarili lang naman niya iniisip niya...wala lang ang nararamdaman ko sa kanya..." sabi ko

"wala namang ganung magulang...you know what my parents died when i was 13 kaya naman naging gangster ako on that young age but eventhough i know that i am strongest and the leader...i still don't have what i really want...my family...my mom and dad covered me kaya nakaligtas ako sa aksidente...kaya satingin ko kung ano man ang nagawa mg mom mo...that was for your sake..." sabi niya

"gangster kaba talaga?" sabi ko then laughed

eh san ka ba nakakita ng ganyang gangster diba? xD

muling nagring ang receiver ko

tumingin naman ako kay mat

tumango lang siya saakin at nakangiti

"hello..." i answered

"anak sa wakas sinagot mo na tawag ko" sabi niya

"anak...please...umuwi kana..."sabi niya

"sorry mom"yan nalang ang nasabi ko

"anak..." yan nalang ang nasabi niya halata sa boses niya ang pagkalungkot

"just give me more time again to face you...i still can't accept the fact that you didn't even tell me about my sister" sabi ko

"pero...para sa'yo din naman 'yon anak...we did that to protect you...you can't be stressed... it will be bad for you" sabi niya

"yeah i know that was for me...but...just please give me more time" sabi ko

pinatay ko narin yung tawag ayoko na muna makipagusap

napahawak nalang ako sa sentido ko habang nakatingin sa langit

nagaagaw na ang liwanag at dilim...

i also slitely sway my swing habang nakatingin sa langit

bakit ba ganon?

nagulat ako ng biglang may tumakip sa bibig ko at hinila ako

wahhhhh!!!

ano nanaman ba 'to >_<

help!!!

help!!!

help!!!

---------------------

nakapagupdate din -___-

sencya po sa matagal na update

nawala po kasi yung mga dapat na magyayari >.<

ngayun lang po bumalik sa aking head kaya naman ngayun lang nakapagupdate

please

add,vote,comment :)