started as ghost love

chapter74:is it the end?

philip's pov
i was driving on the way to my office nang biglang tumunog ang receiver ko
itinabi ko muna ang kotse at tinignan kung sino ang tumatawag

i saw her name on the screen

binitawan ko ulit ang cp ko then the call ended

mas mapapabuti siya sa kanya...

muling tumunog ang cp ko

tinitignan ko lang ito habang tumutunog
its her song...

i

i can't

hindi ko siya matiis...

i reach for my phone and answered her call

"philip...*sob*" she answered

but before i answer

nakarinig nalang ako ng kalabog

"lory..." tawag ko

walang sumagot
i hurridly drive my car to her house

anong nangyari?
she's been hurt again...

- - - - - - - - - - - - - -

mat's pov

"mat!" tawag niya chaka ako sinalubong ng yakap

kaagad ko namang inalis ang yakap niya saakin

"stop everything yna" sabi ko

"ano bang sinasabi mo?i cant understand" sabi niya

"don't play with me again yna ..alam ko na ang lahat... hanggang ngayon ginugulo mo parin si lory hanggang ngayon niloloko mo siya" sabi ko

napaatras naman siya ng makitang galit ako

"ano pa bang gusto mo ?!" sigaw ko

"ginawa ko lang yun dahil mahal kita" sabi niya

"mahal?! alam mo ba kung anong kahulugan ng sinasabi mo?" tanong ko

natahimik naman siya

"ginagawa ko ang lahat para saatin mat... minahal mo naman ako diba?" tanong niya

"oo" sagot ko

niyakap naman niya ko

"i knew it" sabi niya

pero inalis ko din agad yakap niya saakin

"pero dati yun" sabi ko

she looked shocked

"oo minahal kita NOON kaya kahit na masakit aaakin na pakawalan ka noon ginawa ko dahil mahal kita kasi ang kung mahal mo ang isang tao gagawin mo ang lahat para maging masay siya kahit sa piling ng iba

ang pagmamahal

nagsasakripisyo

katulad ng ginawa ko noon yna

pinakawalan kita dahil sabi mo may mahal ka ng iba

kaya sana

ganun din ang gawin mo yna

para saakin" sabi ko

nakita kong may pumata na luha sa kanyang mga mata

chaka niya tinakpan ang mukha niya

"im sorry.... sorry..."

paulit-ulit na sabi niya

"i've been to dumb to notice...i'm sorry" sabi niya

ewan ko yung galit ko biglang nawala sa pagsosorry niya
at sa pagiyak niya

nilapitan ko siya at niyakap

"ssshhh..." sabi ko

ayoko paring makita na umiiyak siya

oo tapos na kami
pero hindi naman ibig sabihin non na pababayaan ko na siyang umiyak

"sorry...sorry..." sabi niy habang umiiyak

"aayusin ko lahat ng sinira ko... sorry" sabi niya

- - - - - - - - - - - -

philip's pov

i was here in the hospital looking her lying in the hospital bed

it hurts to much to see her like that

kung kaya ko lang kunin lahat ng sakit

ako nalang

kahit ako ang masaktan 'wag lang siya

she's so fragile

lumabas nako sa kwarto niya para tawagan si mat

tang* ko ba?
ako na kasama
tatawag pa ko ng iba

wala
ganito kasi talaga kapag nagmahal
magpapakatanga ka para sa taong mahal mo

i dialled his number

after callig him i sat on the bench near lory's room

hindi ko lubos maisip na aabot sa ganito

- - - - - -

i saw him running towards here

pero nagulat ako ng makita ko ang kasama niya

"where's lory?" tanong niya kahit na pagod na pagod sa pagtakbo

hindi ko sinagot ang tanong niya

"anong ginagawa niya dito?" sabi ko habang nakatingin sa kasama niya ng masama

i can't handle to see lory being hurt again because of her

nahalata siguro nila ang galit sa mukha ko

"Hindi ako nagpunta dito para manggulo" sabi niya

"Eh ano para saktan ulit so lory?!" Tanong ko

"philip..." awat saakin ni mat at hinila sa likod niya si yna

"what? ipagtanggol mo siya?" sabi ko

"nagusap na kami" sabi niya