ZOMBİLERİN GERÇEK YÜZÜ

3. BÖLÜM

                                                                   LORIAN

       Rochella nasıl böyle bir hata yapabilirdi.Ona her şeyi göstermiştim.Tek başına böyle bir şey eklememeliydin diye kızdım ona.Şimdi ne yapcaktık? Zombinin buradan gitmesini beklicektik? Gerçekten de zombi dışarı çıkmıştı. Bir kaç dakika bekledikten sonra yukarı çıktık. Zombiden

eser yoktu.Hemen pencereden dışarı baktım. Olamaz! Dışarda bir sürü zombiler vardı.Ne kadar çabuk çoğalmıştı.Hepsi ayrı ayrı evlere girdiler.Ve birden çığlık sesi duyuldu.Rochella'nın hemen aklına ailesi geldi.Ağlamaya başladı. Gizlice Rochella'nın evine gittik.Rochella hızlıca ve sessizce kapıyı açtı. Ben kardeşini almaya gittim.O da annesiyle babasını uyandırmaya gitti.Hızlıca kardeşini kucağıma aldım.Odadan ağlama sesleri geliyordu.Hemen odaya girdim.Girdiğime pişman olmuştum. Annesiyle babası kanlar içinde yatıyordu.Demek ki zombiler buraya girmişti.Ama kardeşine dokunmamışlar.Heralde ilk onları görünce başka kimsenin olmadığını sanmışlar.Rochella hemen kardeşine sarıldı.Hemen gitmemiz gerektiğini söyleyerek ayrıldık.Evime girince en güvenli yeri göstererek oraya gitmelerini söyledim. Ben yanıma üç tane batteniye biraz yiyecek ve üç tane yastık almıştım. Hemen onların yanına gittim ve herkese battaniye ve yastık verdim.Burada pencere vardı. Ben bir türlü uyuyamadığımdan pencereden dışarıya bakıyordum.Rochella ' da uyuyamamıştı.

Daha önce Başbakanı aramaya çalışmıştım ama zombiler bütün herşeyi parçalamışlar.Bu yüzden telefonumda çalışmıyordu.Rochella'yla konuşmaya başladım. Neyseki yalnız yaşıyorum.Kimse için endişelenmiyorum.Çok önceden ülkemizde saldırı vardı. Evimize bomba düştü. Sadece ben kurtuldum. Orda

bütün akrabalarım ölmüştü.Bu arada senin kardeşinin ismi ne diye sordum.İsmi Mary ve  on yaşındaymış.Umarım Mary bu olaydan pek fazla etkilenmez diye içimden geçirdim.O sırada gözlerime hakim olamadım ve derin bir uykuya daldım...