Evet asla olmamasi gereken sey olmustu... Daha okulun ilk gununden merdivenlerden yuvarlanma sahnesini gerceklestirmeye kalkismistim.Tum kantinin buraya baktigini hissediyordum daha once okulda gormedigim bir cocuk resmen beni havada yakalamisti. Eger o olmasaydi agzimla burnumun yer degistirebilicegine yemin edebilirdim...
Karsimdaki cocugun tisortune oyle asilmistim ki yirtilabilirdi gozleri gozlerimin icine bakiyordu resmen hayatimi kurtarmisti. Hemen kendimi toparlayarak kalktim. Cocuk umursamaz tavirla sanki bunu hep yapiyormus gibi tesekkur etmemi beklemeden yanimdan ayrildi. Dilim tutulmus olucak ki cocugu ne durdurdum ne de tesekkur ettim. Melodi yanima resmen kosarak geliyordu
"Noldu iyi misin yuzun sapsari "
Hala o sahnenin etkisi uzerimdeydi.
"Y-yok iyiyim merdivenlerden yuvarlaniyordum da simdi iyiyim hehe"
Zil calmisti siniflara dogru yola koyulduk. Gozlerim beni tutan cocugu ariyordu , ona etmem gereken bir tesekkur borcum vardi. Sinifa girdigimizde o cocukla ayni sinifta olmayi dilemistim ama malesef orada degildi ben melodiyle arka siralardan birine gectim ozgude bizim on siramiza oturdu.
İlk gunun ilk dersi biyolojiydi siyah sacli bir ogretmen dersimize girdi. Listeden tek tek ogrencilerle tanisti. Sira bana gelmisti
Siradaki arkadasimiz "MİLA OZER"
Tam kendimi tanitmak icin ayaga kalkmistim ki kapi caldi.
YOK ARTİK! BU O COCUKTU. BİZİM SİNİFTAYDİ !!
"Kusura bakmayin hocam gec kaldim biraz"
"Gec bakalim , bizde ilk dersi tanismaya ayirmistik "
Sirasina gecerken goz goze geldik , gulumsedim ama ondan bir tepki alamadim , cocuk gercekten garipti tesekkur bile etmeme izin vermemisti ustelik.
Neyse o sirasina gectiginde hoca "Evet milacim kendinden bahseder misin ne yapmaktan hoslanirsin hobilerin neler"
" Ne yapmayi sevdigimi sorarsaniz eger en sevdigim sey uyumak ve yemek yemek , bos zamanlarimda da voleybol oynarim bi kursa gidiyorum , yatagimin icinde dizi seyrederken biseyler atistirmakta hobilerim arasinda "
Soylediklerim sinifin hosuna gitmis olucak ki herkes guluyordu. Ve garip olan sey beni tutan cocukta yuzume bakarak tebessum ediyordu bende ona guldum.
Hoca sinif listesinde benden sonra bir kac kisiyi kaldirdiktan sonra sira ona geldi .
"UFUK AKSAÇ"
Demek adi ufuktu. Ellerini kumral saclari uzerinde gezdirerek ayaga kalkti.
"Ben ufuk , izmirden bi nedenle istanbula tasindik evimiz yakin oldugu icin de bu okulu tercih ettik . Sevdigim pek bisey oldugu soylenemez acikcasi ama uzun zamandir profesyonel olarak basketbol oynuyorum."
Konusmasini bitirdiginde sanki o ayarlamis gibi zil caldi. Ufugu yakalayip tesekkur etmem gerekiyordu. Yanina hizlica gittim ve hafif gulumseyerek
'merhaba' dedim.
"Sey ben bugun o sey icin t-tesekkur ederim"
Harika bi cumle kurmustum cidden resmen yeni bir aksan akimi yaratmistim. Tesekkur ederken cok fazla kekeledigim icin ufukta benle alay ederek
" B-bişey değil " demisti.
Dudakları kivrilmisti , gulumsemesi gercekten cok cekiciydi ona bakarken nefesinizi tutmak zorunda kaliyordunuz. Yanimdan giderken bunu farkettim ve nefesimi biraktim. Ufuk kalbimin hizlanmasina neden olmustu...
HİKAYEYİ HİC BİR YERDE PAYLASMADİGİM İCİN PEK OKUNMADİ AMA DEVAM ETMEYİ DUSUNUYORUM EGER OKUYAN VARSA RİCA EDİYORUM YORUM YAPSİN :))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIZIL KAHVE
Novela Juvenil16 yaşında daha her seyin başında olan sıradan bir genç kızın hayatı, sırları , heyecanı ve aşkı.
