"Jeon Jungkook okula geri dönmüş."
***
Ateş tüm vücudumu bir düşman edasıyla sardığında titremeye başlamış sağ elimi saklamak için vücudumun arkasına götürdüm.
Jeon Jungkook geri dönmüştü. En büyük korkum. En büyük zaafım. Neden dönmüştü bilmiyorum. Dönmemesi gerekiyordu. Benim akıl sağlığım için dönmemesi gerekiyordu.
"Taehyung sakin ol. Bak şu an burda değil o gelene kadar bi çözüm bulabiliriz. Lütfen ani tepkiler verme Lütfen."
Yoongi'nin bana yalvarışı bir kulağımdan girip bir kulağımdan çıkıyordu.
FLASHBACK
3 yıl önce
"Yoongi ne yapıcam ben böyle dayanamıyorum artık."
Yoongi yavaşça bedenime yaklaşarak bana sarıldı. Aşk acısı çekmek bana göre değildi. Hemde hiç. Ne yapmam gerek bilmiyordum.
"Taehyung yüzünde ki morluklara bak sana bunu yapan insana nasıl aşık olabilirsin. Sen sadece salaksın gerçekten inanmak istemiyorum senin bu olduğuna."
Yoongi haklıydı. Aslında o hep haklıdır. Akıl hocam, abim,babam ne diyebilirim bilmiyorum. Ama yine haklı çıkacaktı ve ben yine ondan özür dileyecektim sözünü dinlemediğim için.
"Jungkook benden nefret ediyor ben ise ona aşığım bana öl dese öleceğimi en iyi senin bilmen gerek nasıl olurda beni dövdüğünde ona karşılık vereceğimi düşünebilirsin."
Yoongi sinirle gözlerini kapatarak tanrıdan sabır diliyordu resmen ben ise sadece Jungkook'un yanımda olmasını diliyordum.
Telefonumun titreşmesiyle tüm dikkatim dağıldı.
Jimin-AH
Taehyung üzülmemen gerek lütfen üzülme tamam mı?
Jungkook gitmiş. Yani babası okula gelip kaydını almış. Busan'a taşındığını söylüyorlar. Ama emin değiliz. Üzülme tamam mı? Senin için öğrenmeye çalışacağım.Okuduğum mesaj boğazıma bir yumru gibi oturmuştu. Yaralarımı sarmaya gelir diye düşündüğüm kişi artık burda değildi. Aslında kendimi kandırıyordum. Hiç bi zaman gelmeyecekti.
FLASHBACK END
"Ona hala aşık mısın?"
Jimin'in sorduğu soru karşısında sağ gözüm seğirmeye başladı.
"Hayır değilim."
Gerçekten değil misin Taehyung?
İç sesim benimle iddialaşmaya başlayınca ağrıyan başımı masaya koydum.
"T-Taehyung Jungkook burda."
Yoongi'nin dediği şeyle aniden kafamı kaldırarak bize doğru bakan gözlere döndüm.
Bir yıkımın geride bıraktığı hislerim sanki yarınlar yokmuşcasına tüm bedenimi ele geçirirken karşıdaki adamın gözleri tam olarak benimkilere odaklıydı. Ne gülümsüyor ne somurtuyorduk öylece bakıyorduk.
"Taehyung bana bak."
Jimin'in beni sarsmasıyla gözlerimi ona çevirdim.
"Kavga çıkarmayacaksın değil mi? Sakin olman gerek."
Gülerek karşılım verdim bu söylediğine "Gerçekten eskiden ona aşık olmam ve şu an olmamam ona vurmak için yeterli bi sebep değil."
Jimin ve Yoongi'nin yutkunma sesleri aynı anda kulağıma ulaşınca baktıkları yere doğru döndüm. Jungkook tam olarak bedenime yarım metre kala duruyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Still Love U /Taekook
FanfictionŞiddetli aşkların doğurduğu sonuçlar bazen ne olduğunu anlamamıza izin vermeden bizi koskocaman bir cehenneme sürükler. En çok zarar gördüğümüz insanın yeniden bizi kurtarmasını bekleriz. Bazıları buna aptallık der bazıları acizlik ben ise aşk diyor...