Still Love U /Taekook

Tear

"Seni paylaşmak istemiyorum Taehyung."

***

Ben de seni paylaşmak istemiyorum Jungkook. Benden başkasına bakma, benden başkasının ismini bilme istiyorum ama her zaman işler istediğimiz gibi gitmiyor bilirsin.

Bu kafamdakilerin aynısını ona söylersem karşılığında bir yumruk ya da bilemediniz bir kaç yumruk alırdım. Bu yüzden ağzım bunun bilincindeymiş gibi açılmıyor sadece Jungkook'a bakmaya devam ediyordum.

"Taehyung konuşmayı ne ara unuttun?"

Dediği şeyle en başından beri konuşmadığımı farkederek biraz gerildim. Onun karşısında bu kadar heyecanlanırsam her şeyi öğrenebilirdi ve bu ya benim ya da onun eğitim hayatının bitmesi demekti.

"Konuşucak bir şey yok. Senden başka kimseyle kavga etmiyorum bu yüzden beni paylaşmana gerek kalmıyor."

Aslında 'seni kendimden bile çok seviyorum. Beni paylaşmana gerek yok' demem gerekirdi. Ama ne Jumgkook'un merak ettiği bir şeydi. Ne de benim itiraf etmeye cesaretim vardı.

"Taehyung ben seni paylaşmak istemiyorum dedim.
Zaten benden başka hiç kimse sana dokunamaz ben o vurdukları eli kırarım."

Dediği şeylerle tüm vücudumun titremesi neredeyse gözler önüne serilirken. Ne diyeceğimi ya da ne yapacağımı bilmiyordum. Hassiktir Jungkook ne dedin sen öyle.

"Tekrardan söylüyorum." Tüm sesi koridorda yankılanmıştı. Ve etrafımızdaki herkes bize dönmüştü.

"O kimler gelmiş."

Yanımda duyduğum sesle kan aniden vücudumun üstüne pompalanmış ve sinirden yüzüm kızarmaya başlamıştı.

"Sen kimsin"

"Taehyung beni çok iyi tanır. Değil mi Taehyung? Anlatmak ister misin arkadaşına ben kimim?"

Tek yapmak istediğim Bogum'u öldürmekti. Evet evet ciddiydim. Hatta sanırsam birazdan yapacağım şey de tam olarak bu olucaktı.

"Ahh pardon sevgilin mi demeliyim Taehyung-ah karar veremedim."

Duyduğum şeyle hızla titreyen elimi Bogum'un yüzüne geçirdim.

"Ananın amı diyebilirsin mesela orospu çocuğu."

Attığım yumrukla beyin sarsıntısı geçirdiğini düşündüğüm çocuk kanlı burnunu tutarak yerden kalkmaya yeltenmişti ki siyah bir botun görüş alanıma girerek Bogum'un yüzüne geçirdiği tekmeyle Bogum'un büyük ihitmalle yüzünün dağıldığını düşünmeye başladık.

"Bir daha ben buralardayken Taehyung'a laf söylersen Taehyung'un seni öldürene kadar dövmesini zevkle izlerim."

Kolumdan tutan eller beni burdan kurtarmak istercesine götürürken az önce yaşadığım şeyin içimde yarattığı mutluluk beni ele geçirmişti ve ben salak salak sırıtıyordum.

"Taehyung o kimdi?"

Aniden Jungkook'a çevrilmemle vücutlarımız birbinine çarpmış ve tok bi ses çıkmıştı.
Şu an birbimize olduğundan daha yakındık.

Bundan rahatsız olacağını düşündüğüm için tek adım geriye gittim. Fakat Jungkook tarafından tekrar yerime çekildim.

"Taehyung benden gitme tamam mı? Hadi söyle kimdi o orospu çocuğu?"

"Bogum, bu okulda okuyan bir öğrenci işte. Sen neden bu kadar taktın buna şimdi."

Tanrıdan sabır dilercesine yukarı baktı ve hasss. Adem elması o kadar tahrik edici duruyordu ki. 'Taehyung oraya bakma,Taehyung oraya bakma.' İç sesimle verdiğim savaş Jungkook'un kafasını eğmesiyle son bulmuştu.

"Taehyung bak şimdi, eski yıllarda okulda senin için çıkardığım kavgaların haddi hesabı yoktu. Hepsini duyduğunu biliyorum ama hiç birini senin gözünün önünde yapmadım. Neden biliyor musun? Çünkü dövdüklerim seni bir saniye daha fazla görsün istemedim. Ben küçük bir çocuğum en azından içim de küçük bir çocuk var. Ve seni paylaşmak istemiyor."

Şu an bi klişe olsa Jungkook beni öpse sonra ben de bana şu zaman yaptığı her şeyi affetsem ne güzel olurdu. Ama ben salak değildim. Evet yelkenleri biraz çabuk suya indirmiştim ama bana çektirdiği şeyleri bir bir burnundan getireceğime emindim.

"Seninle ibne olduğun için arkadaşlığımı bitirmemiştim. Evet ibnelik yine konumuz içinde ama senin ibneliğin değil başka bir şey. Sana anlatmak isterdim. Ama çok erken."

Dediği şeyler sadece ona salak salak bakmama yardımcı oluyordu. Hadi ama Taehyung sen de konuşabilirsin. 1.5 yaşında öğrendin konuşmayı.

"Taehyung zekisin ve eğer birazcık zorlarsan kafanda her şeyi yerlerine oturtabilirsin."

Bi sen akıllısın Jungkook zaten. Konunun o olduğunda dünyadaki en büyük aptal olduğumdan habersiz oradan gitmiş ve aklımdaki sorularla baş başa kalmıştım.

Sana aşığım ama bunların hepsini tek tek ödemek zorundasın Kook Özür dilerim.