👥👥
Manzara tam karşımızdaydı.
Ay en tepede,yıldızlar aynı hizada...
Sanki bütün bu güzellikler bizim için dizilmişti semaya.
Gözlerimizse sadece birbirini görüyordu.
Manzaradan bir haber...
Aynadaki yansımamı izler gibi onu izliyordum.
Onda hep kendimi gördüğümdendi bu.
Sanki küçük bir kız çocuğuymuşum gibi bendeydi gözleri.
Utançla karışık aşk vardı irislerinde.
Göz bebekleri kocaman, yanakları al aldı.
Öyle bir bakıyordu ki...
Sanki ay bendim,gökyüzü bendim.
Hava soğuktu, titriyorduk.
Ama üşümüyorduk.
Sevdamızın sıcaklığı ısıtıyordu bizi.
Soba gibi gür gür yanıyorduk birbirimiz için.
Saatlerce kaldık o tepede.
Zaman bile kavramını yitirdi.
O gece gerçek olamayacak kadar güzeldi.
Çünkü rüyaydı.
Aptal rüyalarımdan biri işte.
Kalktım ve yüzümü yıkadım.
Artık her şey gerçeğe dönmüştü.
O gece hiç yaşanmamış, o da bana öyle hiç bakmamıştı.
Çünkü ne ben onun gökyüzüydüm ne de o benim aşkımdan yanan o sıcak soba.
👥👥
