Four Boys broke my Heart and One Monster fixed it (On Hold)

Chapter 2

Chapter 2

Kinabukasan, I don't know if I'm going to be happy or not. While going to the class room with my best-friends, umiinom ako ng pineapple juice dahil nauuhaw ako. Nagkukwentuhan. Nagbibiruan. Nagtatawanan. Ganyan kami. Ganyan talaga ang buhay naming mag best-friend simula nang magkakalapit kami sa isa't-isa. Naging best-friends ko sila noong 6th Grade ako, pero hindi lang sila ang naging best-friends ko kung hindi ay iyong kapatid ni Liam na whose name is Louis. Iyong si Louis na leader sa One Direction? Hahaha! Siyempre, biro lamang iyon. Sa halip sa pag-inom ko sa juice ay nabangga ko iyong guy at nang dahil sa katangahan ko ay nakaligo siya sa juice. Juice colored! Forgive me for I have sinned. Paano na ba ito? Anong gagawin ko?

Hmmmm. No choice, I want to say sorry.

"Naku po! Sorry. Hindi ko sinasadya." Pagpasensya ko sa guy habang pinupunasan ang kanyang uniform na basang-basa ng juice.

"Ito sorry? Sorry lang? Tss, what do you see ang susuotin ko mamaya?" bulyaw niya.

"Sorry na nga, eh. Did'nt get my forgiveness? S-O-R-R-Y. Sorry! As in sorry talaga. I hope you understand. Kung maka-bulyaw ka naman, akala mo kung sino. And most of all, who the hell are you para pagsalitaan mo ako ng ganyan, dude?!" pasigaw kong bulyaw rin sa kanya.

"Hindi mo kilala ang sinisigawan mo," he said in a cold voice.

"Why I need to know you? Kung ganyan lang naman ang ugali mo, monster!" Argh! Hindi ko mapigilan ang aking sarili. Tinapunan ko siya ng masamang tingin. Tumalikod na lang ako at umalis palayo sa monster na iyon. Gusto ko sana siyang sampalin kaso huwag na lang. Baka mapahiya pa ako. Nakakainis! Sira ang araw ko.

"Wow! Hanep mo best. Nakayanan mo pang sigawan ang anak ng may-ari ng school na ito," ano daw? Siya ang anak ng may-ari ng Royal Tree University? Oh my God! Kunin niyo na ako. Pssh! Gwapo sana kaso monster nga lang.

Ang boring! Tagal kasi dumating ng class adviser namin. Ang layo pa naman ng seat nila Kylie kaya akong ka-tsismis. Nang dumating si Mrs. Zamora, agad-agad kaming tumayo. May kasama siya pero wala na akong pakialam. I know kung sino ang kasama niya but I didn't know his name. Bakit ko kinakailangan ang name niya na monster naman ang alam ko sa kanya, 'di ba?

"Class, good morning!" malakas na bati ni Mrs. Zamora.

"Good morning, Mrs. Zamora!" sabay-sabay naming ganting bati.

"Everyone, please take your seats. Before we start our class, ipapakilala ko muna sa inyo ang bago niyong classmate. Mr. Shin, please introduce yourself." Pagkasabi noon ni Mrs. Zamora ay pumasok na ang fourteen years old na si Ford Ezekiel Shin sa loob ng aming classroom. Gosh! Grabe, tila nagkakampulan ang mga classmates ko, pati na rin ang mga best-friends ko. Tapos namumula pa. Naririnig ko ang mga usap-usapan patungkol kay Ford na chinito daw siya, matangkad, handsome heartbreaker o kaya'y heartthrob, cute ngumiti at kung anu-ano pa. Chinito daw siya? Tss. Chinito nga kaso monster nga lang.

"Annyeong haseyo! Ford Ezekiel Shin imnida. Nan dangsin i neomu chinjeol issdamyeon chinjeol haeyo i haggyo ui ju-in ui adeul ibnida. Dangsin-i da-eum huisaengja ga doel haji anh-eulyeomyeon jinsim-eulo balabnida. I am the son of owner of this school I'm friendly if you're friendly too. Please be sincere if you don't want to be the next victim." Nagulat ako sa paraan ng pagpapakilala niya at natakot kaming lahat sa banta niya. Aba! Maalam pala siyang mag Korean. Sa bagay, half Filipino-half Korean naman siya. Eh friendly daw siya? Eh, ano ang ginawa niya sa akin kanina? Hindi ba, pinakitaan niya ako ng kasamaan ng kanyang ugali? He's joking, right?