Kapalı.
Güzel bir başlangıç yapalım, tanışalım, kaynaşalım, öğrenelim. Dünya çok küçük ve eminim sizler de biliyorsunuz öğrenmenin hiç sonu yok. E ne duruyorsunuz? Sizi Ön Söz'de bekliyorum, çekinmeyin, gelin! 💜
Bir de naçizane eleştirilerimi duym...
Uzun bir aradan sonra ihmal ettiğim bölüme geri döneyim dedim. Zaten Wattpad yine üç kitap önerisinde bulunmuştu. Fırsat bu fırsat boş bırakmayayım, yazayım hemen diye düşündüm.
Bu arada Wattpad size de önerilerde bulunuyor mu? Yoksa önerdiği süper ötesi kitaplar bana mı özel? 😃
Neyse, lafı daha fazla uzatmadan eleştiriye geçelim. Keyifli okumalar!
Neler oluyor sana Watty?
Bölüm 4: 3391 Kilometre
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Wattpad'in bu şekilde bildirim göndermesine gerek olmayan, zaten önerilerde sıklıkla gördüğüm bir kitaptı bu. Aynı yazarın iki tane daha kitabını görmüştüm daha önce önerilerde. Eminim sizler de görmüşsünüzdür çünkü kendisi oldukça popüler şu sıralar. Hatta şu sıralar yanlış bir terim olur, uzun zamandır popüler. Basılmış bir kitabı var kendisinin.
Asansör'ü bilir miydiniz? Hani birkaç yıl önce basılan bir kitaptı o da. İşte o kitabın yazarı, aynı zamanda bu kitabın da yazarı oluyor.
Hatırladıysanız eğer, basılmış kitabıyla ilgili bir şeyler söyleyeceğim öncelikle. Kitabı Wattpad'de iken okumuştum. Hatta o dönem satın almayı bile düşünmüş olabilirim ama neyse ki öyle bir hataya düşmedim. Neden mi? Dürüst olmak gerekirse anlatım dilini zerre hatırlamadığım kitabın kurgusunu hatırlamak benim için pek iç açıcı değil. Gizleyemem, bu platformda kitaplaşmış çoğu kitabı ben öncesinde okudum. Pişman mıyım, değilim. Fakat onları şimdi yeniden okur muyum, asla! Çünkü ben büyüdükçe değişen fikirlerim, daha doğrusu gelişen fikirlerim beni ister istemez daha seçici bir insan yaptı. Bunu tüm gelişmemiş Wattpad halkı için de dilesem bile, hala okuduğum kitapların konularını hatırlayınca bir miktar üzülüyorum.
Gelgelelim Asansör'e. Aslında eleştireceğim kitap bu değil tabiiki ama aynı yazarın iki kitabını da okumak insanı karşılaştırma yapmaya itiyor.
Asansör, iki bireyin evlendikleri gün geldikleri otelde bir asansörün içinde karşılaşması ile başlıyordu yanlış hatırlamıyorsam. Çok zaman geçti, detayları hatırlamak biraz zor oldu ama hatırladıklarım da pek iç açıcı değil. Neyse, her ikisinin de evliliğine yapıştırılmış birkaç sorun vardı ve bu iki birey bir şekilde bir araya gelip evlendikleri gün eşleri yerine birbirleriyle beraber oluyorlar. İlerleyen bölümlerde kadın karakterinin kızlık zarı diktirme üzerine kurduğu birkaç iğrenç fikri de hatırlıyorum.
Açıkçası bu çok iğrenç. O karakterleri boşandırıp, birbiriyle evlendiren yazar, yaptığın şey gerçekten iğrenç ve ahlak seviyesini yerlerde sürüklüyor. Bu kurguyu yazıp, basan kişinin yıllar sonra bir pişmanlığı var mı, bilemem. Fakat hiç sanmıyorum. En az kötü çocuklu kitaplar kadar iğrenç hatta.
Bu kitabı okumaya başladığımda da bunları bilerek okuyordum. Açıkçası yıllar içinde neler değişmiş olabileceğini merak ettim. Sonuçta çok zaman geçti. İllaki değişen bir şeyler vardır.
Ne yalan söyleyeyim, bu bölümde eleştirirken yalnızca kurguya bakacağımı söylesem de, okudum sıra elbette anlatım dili, yazım yanlışları oldukça çarpıyor gözüme. Hele 3391 Kilometre'ye başlarken mükemmel bir anlatımla karşılaşmayı bekliyordum. Yazarın yıllar önce bastığı bir kitabı var ve illaki kendini geliştirmiş, üstüne bir şeyler eklemiştir diye düşünmüştüm. Fakat karşılaştığım görüntü hiç de iç açıcı olmadı. Bu böyleyse, Asansör nasıldı, diye sordum kendime.
Birkaç bölüm önce Onlar da bizden, başlığında eleştirdiğim bir kitabın yazarında gördüğüm bir hatanın kat be katını milyonluk bu kitapta gördüm.
Anlatım, betimleme, hepsini bir kenara bırakıyorum şu an. Yazar okurlarla konuşturuyor karakteri. Anlatımı tamamen sohbet havasında gidiyor ve şimdiki zaman kipiyle yazıyor. Bu benim açımdan oldukça sıkıcı bir anlatım türü ve gerçekten tercih etmem.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bize anlatmıştın? Bence bu bir kitapta olması gereken anlatım türü değil. Üstelik yazarın kurgu oluşturma evresi de en az anlatım kadar vasattı. Şöyle kitaba pat diye bir giril yapıp, kurgu ve karakterlerle ilgili ayrıntıları saçma yerlerde araya sıkıştırıyordu.
Üstteki ekran görüntüsünde 'size anlatmıştım' dediği ayrıntıyı, karakterin heyecanla babasının yanına gidip bir şey söyleyeceği sırada araya sıkıştırıp uzun uzun anlattıktan sonra olaya devam etmişti. Bu hem okuru olay bütünlüğünden koparan, hem de akışı bozan bir yerdi.
Ben on bölüm okudum eleştirmek için, fazlasını okuyabileceğim bir kurgu değildi çünkü. Hoş çok çok daha kötüsünü kırk bölüm okumuştum eleştirmek adına fakat bu hatırlamak istediğim bir ayrıntı değil. Psikolojimin yerlerde gezdiği, sosyal bir deney babıydı o.
Okurken güldüğüm, beğendiğim yerler de oldu tabii. Yiğidi öldürüp hakkını yememek gerek sonuçta. Altı milyon okunmuş bu kitabın ilgi çekici yanları olmaması çok daha garip olurdu zaten.
Hatta şunu paylaşacağım, bir grup insanın hayatına dair bilgiler ve onların kendilerini neden yalnız hissettikleri konusunda bilgi verdiği bir bölüm vardı. O kısım beni etkilemeyi başardı.
Bütün bunlardan söyleyeceğim şu ki; kitabı basılmış ve birçok kurgusuyla milyonlara ulaşmış bu yazardan çok daha iyi yazarlar tanıyorum, olmaları gerektiği yerde olmayan.
Burası Wattpad ve bu yazarımız da sadece yakaladığı bir popülerlikle yükselmeye devam ediyor anladığım kadarıyla. İlerleyen bölümlerde feminist damarlarımı coşturan ayrıntıları var mı, bilemem fakat ilk kitabıyla bu yönümden ötürü tamamen değerini yitirmiş bir yazar oldu kendisi.
Herkese daha iyi kitaplar bulup, okuma şansı diliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son olarak... Aranızda ağır ağır Ege yazabilen var mı? E...g...e... 😂
