𝐌𝐨 𝐃𝐚𝐨 𝐙𝐮 𝐒𝐡𝐢 [𝐂𝐨𝐦𝐢𝐜𝐬 & 𝐒𝐭𝐨𝐫𝐢𝐞𝐬] ✔️

⋆ လန္ပါပါး ⋆

[ မူရင္း ဇာတ္လမ္းႏွင့္ မသက္ဆိုင္ပါ ]

🖤 🖤 🖤 🖤 🖤 🖤 🖤

အေရာင္အေသြးစံုေသာ ဓားတို႔၏ တိုက္ခိုက္သံသည္
လမိုက္ည၏ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကို ၿဖိဳခြဲပစ္လိုက္သည္။

မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ သူေတာ္သိုင္းပညာရွင္တို႔၏ စုေဝးတိုက္ခိုက္ျခင္းမွာ
လူတစ္ဦးတည္းႏွင့္ တေစၧတစ္ေကာင္ထံသို႔သာ ဦးတည္ေနသည္မို႔
သည္တႀကိမ္တြင္ေတာ့ တရားမွ်တမႈမရိွဟု ယူဆ၍ ရ၏။

ေသြးမ်ားျဖင့္ ေမ့ေမ်ာေနေသာ ေဝယဥ္အား ေက်ာပိုးထားရတာေၾကာင့္ လန္ဝမ္က်ီ၏ တံု႔ျပန္႔ခ်က္မ်ားက လိုသေလာက္ ကာကြယ္မႈမျပဳႏိုင္။
ထြင္းေဖာက္ျမင္ရမတတ္ ၾကည္စင္ေသာ Bìchén ကို ေဝွ႔ယမ္းေနသူ ဝမ္နင္းေၾကာင့္သာ သူတို႔၃ဦး လြတ္ေျမာက္ေနျခင္းသာ။

Bìchén ဓားသြားထက္မွာလည္း ေသြးအခ်ဳိ႕ စြန္းေပလ်က္။
သူေတာ္မ်ားအား ေသေစႏိုင္ေလာက္သည့္ ဒဏ္ရာမေပးမိရန္ ဝမ္နင္း သတိထားေနရသည္။
ရီလင္းသခင္အား အေျခအျမစ္မရိွေသာ အထင္လြဲမႈမ်ား ထပ္မံ တိုးပြားမလာေစရန္ ရည္ရြယ္ရင္း။

လမ္းခြဲသြားရန္ အရိပ္အကဲျပေသာ ဝမ္နင္း၏ ေစခိုင္းျခင္းကို ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ သူ နာခံၿပီး ဗ်တ္ေစာင္းျဖင့္ စည္းခ်ထားခဲ့ကာ ကူးစူးသို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။

" ေက်းဇူးျပဳ၍ ဘာမွမျဖစ္လိုက္ပါနဲ႔ ေဝယဥ္ "

➖➖➖

ကူးစူး

ZeWuJun အေဆာင္

တိမ္ေတြေနတဲ့အရပ္ဆီေရာက္ေတာ့ ပံုမွန္ျဖစ္လြန္းစြာပဲ ေအးခ်မ္းေနတဲ့ အေဆာင္ေတာ္မ်ားအား ၾကည့္ကာ အစ္ကိုေတာ္၏ အိပ္ေဆာင္အား လန္ဝမ္က်ီ ေရြးခ်ယ္လိုက္သည္။

အခင္းျဖဴျဖဴမ်ားကို အထပ္ထပ္ခင္းရင္း ေက်ာထက္က မင္းသားေလးအား မနာက်င္ေစလိုေသာ ဆႏၵအျပည့္ႏွင့္ ေျဖးညႇင္းစြာ ခ်ေပးလိုက္တယ္။
လႈပ္ရွားမႈတိုင္းက ႏူးညံ့ ညင္သာလြန္းစြာ။

အနက္ေရာင္ဝတ္႐ံု ဖယ္လိုက္တာနဲ႔ ေဖြးေဖြးျဖဴေသာ ရင္အစံု နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္။
အသက္ျပင္းျပင္း႐ႈေနရတာ သူ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နာက်င္ေနလိမ့္မလဲ။