~ YİNE ~

- 5. gün -

      Tatilin bitmesinin üzerinden üç gün geçti. Fakat şu çocukla hiçbir diyaloğumuz olmadı. Neyse bugün yaşadıklarımı anlatıyım.
      Öğle arasına girmiştik. Ben yine diğerlerinden uzak ve sessiz olan köşemde oturmuş yemeğimi yiyordum. Bugün en sevdiğim gündü , çünkü bugün tatlı günüydü ve aşçı üç haftada bir profiterol yapıyordu. Profiterole bayılırım bu arada.
     Ben bu güzelliğe "neresinden yemeye başlasam? " dercesine bakarken karşıma geçip oturan kişiyi anca farkettim. Bana "Bence kaşığı direk ortasına daldır , böylece profiterolünü de almış olursun. " dedi. "Sanırım haklısın. " dedim ve dediğini yaptım. O muhteşem tadın zevkini alırken karşımdakini bir anlığına unutmuşum. Kıkırdadı.
-Prefetirolü çok seviyorsun sanırım.
- Öncelikle "profiterol" olucak ve evet çok severim.
-Belli oluyor. Neyse ben gidiyim , sen de tatlının tadını çıkar. Bi ara tekrar konuşalım. Ben Karhan bu arada.
-Peki , ben de Sanem. Dedim ve veda edip gitti. Ayağa kalktığı sırada onu süzmüştüm. Yaklaşık 1.65 cm'di . Koyu kahverengi saçları , yeşil gözleri vardı. Elmacık kemikleri oldukça belirgindi ve sert bakışları vardı. Yolda görsem belalı biri zanneder ve korkardım sanırım. Ama benimle konuşurken çok cana yakın ve sevecendi.
       Onunla konuşurken sanki o çocuğun bize baktığı hissine kapıldım .Ama Karhan gittikten sonra bakındığımda onu göremedim. Sanırım yanılmışım.
       İçimden bir ses Karhan'ı daha sık göreceğimi söylüyor. Neyse bugünlük bu kadar.