ფიკი ეხება ადამიანებს რომლებმაც იციან მარტოსული და მტანჯველი ცხოვრების ფასი.
ეს გავლენას ახდენს მათ შეხედულებაზე ცხოვრებისადმი,
სამართლიანობასა და უსამართლობაზე.( პატარა თავებს ვდებ მაგრამ შინაარსს არ ვუკარგავ )
უკვე მეორე დილაა ვიღაცის ცემის სურვილით ვიღვიძებ... ააჰ... ღმერთო რატოა ეს სურვილი ასეთი მძაფრი?
დილას ადრე ავდექი და სავარჯიშოდ წავედი... მთელი ჩემი ბრაზი ვარჯიშით გავაქარვე მაგრამ ბოლომდე მაინც ვერ მოვახერხე... სახლში დავბრუნდი ვიბანავე ჩავიცვი და უბრალოდ ქუთაში გავედი!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ქუჩაში ისევ ბნელოდა... განთიადის სუსხი იყო მე კი ფიქრებში გართული ვეწინააღმდეგებოდი საკუთარ თავს დავფიქრობდი როგორ გადამერთო გონება სხვა თემაზე. ამ დროს კი ვიგრძენი ძლიერი შეჯახება და დავინახე რომ ვიღაც შემეჯახა თუ არა გაიქცა და ორი ბიჭი მოსდევდა... მეგონა ვინმე გაჭირვებული იყო ამიტომ დავედევნე და ვერც კი წარმოიდგენთ ვინ იყო... ირ ორი ვიღაც ჩამოგვრჩა მე კი იმ ვიღაცას გავეკიდე..
მე-მოოიცადე...
ის გაჩერდა და ჩემსკენ მოტრიალდა...
ის-მიცანი? და თან მაცდურად ჩაიღიმა
მე-შენ ის აჩრდილი ხარ??
როცა გავიაზრეე რომ ვიფოვე ყველანაირი ემოციისგან დავიცალე გარდა ერთისა... ინტერესით ვკვდებოდი... მაინტერესებდა ვინ იყო ქუდის ქვეშ მხოლოდ მისი ტუჩები მოჩანდა..
მე-ვინ ხარ?
ის-ჰაჰ... შენი აზრით ჩემი ვინაობის გაგება ასეთი ადვილია? მისი ტუჩები დამცინავად იღიმოდა...
